The Komisja Rozwoju Wsi i Wyludnienia FEMP, odbyło się drugie posiedzenie mandatu w ratuszu Madarcos, najmniejszej gminie wiejskiej we Wspólnocie Madrytu, położonej w północnych górach. Na sesji poruszono kwestię, że Gminy wiejskie i mniej zaludnione często kojarzone są z negatywnymi określeniami, takimi jak „wyludnienie”, „opuszczenie” czy „rozkład”.co wzmacnia stygmatyzującą wizję tych terytoriów.
Narracja ta stwarza wrażenie, że środowisko wiejskie ulega ciągłemu pogorszeniu, co nie tylko wpływa na samoocenę mieszkańców tych obszarów, ale także zniechęca potencjalnych nowych mieszkańców, przedsiębiorców i młodych ludzi, którzy mogliby inwestować w rozwój obszarów wiejskich.
To jest W języku potocznym akcentowane są negatywne konotacje oraz w postrzeganiu mediów, gdzie małe miasteczka są często postrzegane jako miejsca zacofane lub pozbawione przyszłości. IUżycie wyrażeń takich jak „opróżniona Hiszpania” czy „exodus ze wsi” wzmacnia wyobrażenie o niegościnnym miejscu pozbawionym możliwości.Który Przyczynia się do utrzymywania błędnego koła wyludnienia i braku inwestycji.
Przewodniczący tej Komisji, Isaac Claver, burmistrz Monzón i przewodniczący Rady Prowincji Huesca, przekazał uczucia członków Komisji w tym sensie, że „kluczowe znaczenie ma pozytywizacja dyskursu na temat świata obszarów wiejskich, podkreślając możliwości i potencjał, jaki oferują te terytoria. Gminy wiejskie można postrzegać nie tylko jako przestrzenie spokoju i jakości życiaSino jako centra innowacji i zrównoważonego rozwoju. W obecnym kontekście, w którym kwitnie telepraca i gospodarka cyfrowa, obszary wiejskie stanowią realną alternatywę dla życia w mieście. Co więcej, rosnące zapotrzebowanie na bardziej zrównoważony styl życia w kontakcie z naturą otwiera drzwi do promowania środowiska wiejskiego jako przestrzeni nowych możliwości gospodarczych.”
The Zamawiaćskładające się z wybieranych urzędników z różnych gmin wiejskich w Hiszpanii, wsiadł także inni istotne kwestie, takie jak stan usług publicznych podstawowych praktyk wśród ludności wiejskiej lub utworzenie banku dobrych lokalnych praktyk na obszarach wiejskich, który uwidoczni dobrą pracę osób działających w tym obszarze.
Komisja przeanalizowała także trudności, z jakimi borykają się te Rady Miejskie i osoby za nie odpowiedzialne, charakteryzujące się „paradoksem władzy”: są one zobowiązane do rozwiązywania problemów i zarządzania usługami, za które nie są bezpośrednio odpowiedzialne, ale brakuje im ludzkiego, środki finansowe i techniczne, aby to osiągnąć. A ta nierównowaga poważnie wpływa na codzienne funkcjonowanie gmin.
Tak czy inaczej, wiejskie Rady Miejskie nie mogą działać jak miejskie, gdyż brakuje im zasobów ludzkich i materialnych, aby uporać się z narastającymi problemami swoich mieszkańców.
