Kiedy Tegan Quin po raz pierwszy zaczęła opracowywać nowe Hulu dokumentalny Fanatyczny: Połów Tegan i Sarynie myślała o sobie jako o ofierze wydarzeń, które opisuje, dopóki nie przeprowadziła rozmowy ze swoimi współpracownikami, producentką Jenny Eliscu i reżyserką Erin Lee Carr. „Nazwali mnie ofiarą, a ja dosłownie powiedziałam: «Nie jestem tego ofiarą». A oni na to: „Och, ona nie wie– opowiada Konsekwencja.
Quin śmieje się trochę na to wspomnienie, po czym zaczyna mówić o „upokorzeniu, wstydzie i poczuciu winy”, których doświadczyła przez lata, gdy dowiedziała się o internetowym oszustze (lub oszustach?), który kontaktował się z fanami Tegan i Sary w programie Internet. Kronika obejmująca okres ponad dekady, Fanatyczny bada, w jaki sposób osobiste i prywatne informacje Quina zostały rozlane i udostępnione w Internecie w wyniku włamań, podczas gdy fani zostali wprowadzeni w błąd, myśląc, że prowadzą z Quinem intymne rozmowy za pośrednictwem fałszywych kont (znanych jako „Fegans”).
Nakręcenie filmu dokumentalnego i skonfrontowanie się z wpływem, jaki te wydarzenia wywarły na jej życie, Quin ma nadzieję, że skłoni to widzów do ponownego rozważenia obecnego stanu kultury fanów. „Myślę, że zdecydowana większość ludzi ma całkiem zdrowe relacje z gwiazdami. Ale myślę, że jako cała kultura całe nasze społeczeństwo ma na tym punkcie obsesję” – mówi. – To znaczy, rozumiem. Pokolenia naszych rodziców miały Beatlesów i Elvisa i wszyscy byliśmy świadkami śmierci księżnej Diany, ponieważ ścigali ją paparazzi, ale ci paparazzi byli kierowani przez nas. To my klikaliśmy te historie. To my kupowaliśmy te gazety”.
Quin dodaje: „To nie tylko paparazzi. Wszyscy z nim stoją [cameras]. Pomyśleliśmy [the paparazzi] były potworami jak dwie dekady temu. Teraz jesteśmy paparazzi. Widziałem wideo, na którym Taylor Swift wychodzi z kolacji – setki ludzi stojących przed restauracją, żeby nagrać klip, na którym Taylor Swift jest zawstydzona. Dlaczego to robisz? Ale taka jest teraz nasza kultura. W porządku, znormalizowaliśmy to.”
Quin mówi, że przydarzyło się jej publiczne filmowanie wbrew jej woli, i dodaje: „Czuję się okropnie, kiedy siedzisz w restauracji, a twoja żona mówi: zamień się ze mną miejscami. Ktoś nagrywa Cię, gdy jesz. To zawstydzające. Mam ochotę podejść i zapytać: „Dlaczego miałbyś to zrobić?”. To takie żenujące”.
Quin kontynuuje: „Musi nastąpić jakaś zmiana”, ponieważ „znormalizowaliśmy prześladowanie. Przyzwyczailiśmy się do tego, że zmieniliśmy się w potwora i nie przeszkadza nam to. Ale dlaczego? To spostrzeżenie, które mogę mieć dopiero w wieku 44 lat, bo teraz jestem w średnim wieku, odnoszę sukcesy, mogę się po prostu wkurzyć, kupić farmę i nie potrzebować już zbiorowego „ty”. Nie chcę tego robić. Uwielbiam być w zespole. Kocham być artystą. Ale mogę to powiedzieć teraz, bo nie boję się, że to zakończy moją karierę.
Quin jest podekscytowany sposobem, w jaki dzisiejsi artyści odbiegają od oczekiwań kultury fanów. Ale chociaż „wypowiedzi Chappella Roana z ostatnich kilku miesięcy są niesamowite” – zauważa – „Justin Bieber od lat błagał nas, żebyśmy zostawili go w spokoju. Po prostu myślę, że nie mamy z tym problemu. Normalizujemy to i to nas karmi. Mam więc nadzieję, że ludzie oglądający film dwa razy zastanowią się nad tym, co mówią, co klikają lub nad tym, jak priorytetowo traktują media społecznościowe w swoim życiu”.
Początkowo Quin rozwijał historię Fanatyczny jako podcast, ale potem nawiązała kontakt z Carrem za pośrednictwem wspólnego znajomego. Jednakże Carr, płodny dokumentalista, mający na swoim koncie m.in Britney kontra Spears I Przywódca: Sprawa Bling Ringwiedział, że zamiast tego powinien to być film. „Po prostu podobał mi się sposób, w jaki Erin zrozumiała tę historię” – dodaje Quin. „To wielka muzyczka i już po naszej pierwszej rozmowie miałem przeczucie, że podejdzie do tej sprawy ze współczuciem”.
W przypadku Carr planowała zrobić sobie przerwę od pracy dokumentalnej do czasu, gdy po raz pierwszy usłyszała o tym pomyśle, kiedy to „bardzo chciała zadzwonić i naprawdę zrozumieć niektóre szczegóły” – szczególnie interesowało ją, jak ta historia nigdy nie zyskała większego rozgłosu i że została nierozwiązana.
Nie wzbudziło to jednak większego zainteresowania, ponieważ nie było to przedmiotem publicznej dyskusji ani Quina, ani nikogo innego. „Myślę, że wtedy dość się obawialiśmy, że jeśli zwrócimy na to zbyt wiele uwagi, to po prostu przyciągniemy do jaskini lwa więcej fanów”, mówi Quin. „Ponieważ to nie była zwykła rzecz. To było bardzo niezwykłe. To było coś zupełnie nowego, nie znaliśmy jeszcze słowa „sumowanie”. Dlatego obawialiśmy się, że ludzie w to nie uwierzą. Jakby pomyśleli: „O nie, prywatny Facebook Tegan wyciekł, a teraz próbują to zatuszować czy coś”. Pomyśleliśmy więc: może nie zwracajmy na to uwagi.
W 2011 roku zarząd zespołu zamieścił w mediach społecznościowych oraz na forach fanów Tegan i Sary ostrzeżenie dotyczące potencjalnych fałszywych Tegan i Saras na wolności: strona kontaktowa ich oficjalnej strony internetowej nadal zawiera notatkę określającą, które konta Tegan i Sara w mediach społecznościowych są oficjalnie autoryzowane. Ale w przeciwnym razie Fanatyczny jest pierwszą dogłębną dyskusją na ten temat.
I nawet po ukazaniu się filmu dokumentalnego Carr i Quin nie przerwali śledztwa. „Dzisiaj w samochodzie szukaliśmy tropu, gdy jechaliśmy na Times Square, aby zrobić zdjęcie pod szyldem Hulu” – mówi Carr. „Więc tak, myślę, że historia ma ciąg dalszy, ale jesteśmy naprawdę rozważni i ostrożni, ponieważ zajrzeliśmy do środka i zauważyliśmy, że wąż pożera własny ogon. Kto jest ofiarą? Kto jest sprawcą?”
Erin Lee Carr i Tegan Quin w filmie Fanatical: Łowienie Tegan i Sary (Hulu)
Oboje akceptują fakt, że po transmisji dokumentu cała publiczność złożona z fanów Tegan i Sary może mieć nowe informacje do dodania. Quin mówi jednak, że „Uważam, że film, który nakręciła Erin, jest piękny, zadaje poważniejsze pytania i przypomina nam, że nie chodzi tylko o fałszywą Tegan czy o mnie, ale o coś znacznie większego. I nie przeszkadzałoby mi, gdyby to było jego dziedzictwo.”
Mają dobre pojęcie o tym, kim jest Fegan, i Quin bardzo chciałaby z nimi porozmawiać — podejrzewa też, że w trakcie pracy nad tym dokumentem ona i Carr „dali się nabrać na fałszywego Tegana wiele, wiele czasy.”
Czy gdyby udało im się nawiązać właściwy kontakt z Feganem, ta rozmowa stałaby się kontynuacją filmu? „Myślę, że byłby to podcast” – żartuje Carr, zataczając koło.
Naprawdę – mówi Quin – „Ja też nie miałbym nic przeciwko, gdyby to była po prostu rozmowa między mną, Erin i tą osobą. Mówię to szczerze – zdemaskowanie fałszywego Tegana do użytku publicznego nie wniosłoby żadnej wartości do tej historii i nie wniosłoby do niej żadnego katharsis”.
Ale kontynuuje: „Mogłoby to do mnie osobiście dotrzeć, gdybyśmy mogli po prostu usiąść i spróbować się zrozumieć”.
Fanatyczny: Połów Tegan i Sary Premiera w piątek, 18 października na Hulu.
