Paul Allen, obserwujący, jak Minnesota wygrywa 5:0 z Głosem Wikingów

Wysięgnik! Liniowy obrońca Andrew Van Ginkel właśnie wrócił do domu z 63 jardów, a Paul Allen wyrusza na wyścigi.

Na dziewiątym piętrze stadionu Tottenham Hotspur Allen ogłasza swój 434. mecz Minnesota Vikings. Vikings objęli prowadzenie 10:0 w pierwszej kwarcie z New York Jets i strzelili z pięściami. Ostrożne, ciche, ale celowe pompowanie pięścią.

„Trzy odbiorniki po prawej, jeden po lewej. I oni za to płacą. Zabity przez Van Ginkela, tuż obok 50-tki na linii bocznej. 40. I jest wolny! Przyziemienie. Andrew Van Ginkel umieścił Aarona Rodgersa na piątym miejscu w swojej karierze. To zwrot na odległość 63 jardów i Minnesota Vikings objęli prowadzenie 9:0.

Allen doskonalił swoje wschodzące crescendo i pełen energii styl z sercem na rękawie na torach wyścigowych w Canterbury Park w San Francisco i Minnesocie. Jest Głosem Wikingów od 2002 roku, a wiele jego wypowiedzi wplecionych jest w udręczony gobelin serii.

Nie pisze ich jako scenariusza, ale jego przekaz, słownictwo, dowcip, slogany i barwa głosu uzupełniają umiejętność podsumowywania chwili, tej dobrej i złej.

“NIE. Nie. Cardinals wyeliminowali Vikings z play-offów. „Jak możesz zastanawiać się nad przemijaniem? To znaczy, możesz uklęknąć. To nie Detroit, stary. To jest Super Bowl.” „Sezon nie może się tak zakończyć.” „To cud Minneapolis!”

W komentarzu Allena na temat zwycięstwa w Buffalo w 2022 r. jego powiadomienia eksplodowały po tym, jak LeBron James nazwał go skarbem narodowym na Twitterze. „To było coś, czego nikt nie mógł się spodziewać. I szczerze mówiąc, byłem tym tak zawstydzony, że nawet nie wiedziałem, co powiedzieć” – mówi.

Allen zwykle nie walczy o słowa. On rozmawia. Bardzo. Oprócz pracy dla Wikingów i w Canterbury Park pięć dni w tygodniu prowadzi trzygodzinny talk show w sportowej stacji radiowej KFAN w Minneapolis. Jak on dba o swój głos, mając tak cenny zasób?

„Uczę się, że muszę zacząć zwracać na to większą uwagę. Dlatego piję mniej kawy podczas meczów, więcej wody i ciepłej wody z miodem i to wszystko, co robię”.

Ubrany w kraciaste spodnie, fioletowy sweter wikingów i tenisówki, Allen ściska w prawej dłoni swoją sprawdzoną lornetkę polową 10×70, opowiadając historię kolejnego burzliwego popołudnia, popijając niegazowaną wodę i popijając czarną kawę.

Allen siedzi po lewej stronie obok statystyka i obserwatora Davida Kooba, a pierwszy rząd zajmuje analityk i były obrońca drużyny Vikings, Pete Bercich. Producent gier drogowych/artysta muzyki country Chris Hawke i inżynier transmisji Jared Wells pozostają w tyle, zawsze gotowi do włączenia się na antenie lub pomocy w kwestiach technicznych.

Kiedy obrońca CJ Ham wyprowadził Minnesotę na dalsze prowadzenie dzięki wynikowi w biegu na dwa jardy, Allen i jego załoga zapowiadają się na proste popołudnie, znane jako Przymierze Miłości.

„CJ Ham. Na środku. Przyziemienie! Przyłożenie z dwóch jardów CJ Hama. To jego pierwsze przyłożenie w pośpiechu od 2020 roku, a Vikings prowadzą 16:0.

Ale z Wikingami rzadko kiedy wszystko idzie gładko.

Allen rozpoczął popołudnie charakterystycznym krzykiem. “Wysięgnik! Czas na trochę bangersów i miksów z A-Rodg and the Jets!” Rozgrywający doznał kontuzji w swoim ostatnim meczu przeciwko Denver Broncos i wyraźnie ma problemy na początku.

„To najgorsza gra Aarona Rodgersa, jaką widzieliśmy. Coś jest nie tak z A-Rodgiem” – Allen mówi na początku o przyszłym rozgrywającym Hall of Fame.

Wszystko zmienia się wraz z porażką w drugiej kwarcie Aarona Jonesa, który kontuzjował prawe biodro. Bez skutecznej gry w parterze ich atak ustał. Agresywny duet obrońców z narożnika, Sauce Gardner i DJ Reed, frustruje przyjmującego supergwiazdę Justina Jeffersona, a wskaźnik ukończenia zawodów przez rozgrywającego Sama Darnolda szybko spada.

Rodgers miał problemy w niedzielę (Naomi Baker/Getty Images)

A po tym, jak Rodgers i Allen Lazard strzelili 18 jardów przed przerwą, Jets ożyli. „Mamy humdinger tutaj, w Londynie” – mówi Allen.

Wzór jest kontynuowany po przerwie. „I zgadnijcie co?! Sauce Gardner ponownie go spalił. To trzy kary dla Jets DB, które obejmują po prostu 18” – wścieka się Allen.

Rodgers jakimś cudem otrząsa się z paskudnie wyglądającej kontuzji („Tematem A jest to, że Aaron Rodgers został uderzony i jeszcze nie wstał” – mówi uciszony Allen po uderzeniu Jihad Warda), aby powrócić do swojego odbiornika gwiazdowego podczas meczu kolejna zdobyta bramka. „Złapany. Zimnokrwisty. To przyjęcie na cześć Garretta Wilsona na odległość dziewięciu jardów” – mówi rzeczowo Allen. Zawodnik Jets, Greg Zuerlein, uderza z 32 jardów i mecz kończy się jednym golem.

Dwie godziny przed rozpoczęciem meczu Allen strzela dla KFAN i pozostaje na linii bocznej drużyny Vikings.

Rozmawia ze współwłaścicielami Zygim i Markiem Wilfem, robi sobie selfie z Woodym Harrelsonem i modli się z kilkoma graczami. Allen dwukrotnie korzystał z kaplicy przed meczami.

WOODY HARRELSON TAK! #KFANWoody pic.twitter.com/8fROMOwJdQ

— Paul Allen (@PAOnTheMic) 6 października 2024 r

„Przed meczem modlę się z pewną liczbą zawodników i trenerów. Dziś dotarłem do siódmej, ósmej. Modlitwa jest zasadniczo taka: „Bóg nie musiał wybierać, że tu jesteśmy, ale tak zrobił. Proszę więc, powiedzmy, kieruj CJ Hamem z pewnością siebie, jasnością i charyzmą”.

„To brutalna gra. Wymaga dużej ilości adrenaliny, której normalnie nie zużywasz w ciągu tygodnia. Dlatego uważają, że działa uspokajająco przed meczami. Jestem po prostu zaszczycony, że mogę być tego częścią.”

To czwarta podróż Allena do Londynu z zespołem i jego drugi występ na stadionie Tottenham Hotspur.

„Bardzo podoba mi się ten stadion. Przypomina mi Forda Fielda, bo w tym domu nie ma złego miejsca. Tu jest zamknięta budka. Nie jestem wielkim fanem wywoływania gier z zamkniętych kabin, ale nasz dźwiękowiec Jared naprawdę dobrze radzi sobie z nagłośnieniem.

„Myślę, że Wikingowie dzisiaj wygrają. Aaron Rodgers jest HoF. Jest fenomenalny. On jest z innego świata. Ale to nie ten sam Aaron Rodgers, jakiego pamiętamy z Green Bay” – mówi Allen, udając się do stoiska.

Podąża śladami swoich bohaterów.

„W okresie od połowy do końca lat 70., kiedy dorastałem w Waszyngtonie, nie było zbyt wielu dostępnych kanałów. Kiedy więc na antenie ABC pojawił się program Monday Night Football i usłyszałem Howarda Cosella, od razu byłem oczarowany sposobem, w jaki to zrobił” – mówi Allen.

Po rozwodzie rodziców Allen i jego mama przeprowadzili się do południowej Kalifornii w 1979 roku.

„Leżę w łóżku i słucham kultowych głosów Stanów Zjednoczonych, takich jak Chick Hearn, wieloletni głos Los Angeles Lakers, i Vin Scully wzywający do gier Dodgera. Po prostu ugryzł mnie fakt, że pomyślałem: „Wow, wiesz, to byłoby naprawdę, naprawdę zabawne”. Ci goście są dynamiczni i kolorowi w sposobie, w jaki to robią. Uwielbiam oglądać sport. Na szczęście wszystko się udało.”

Uczęszczając na zajęcia w Pasadena City College, Allen prowadził program radiowy i był redaktorem naczelnym szkolnej gazetki. Potem nastąpiła praca w biurze kopiowania w „Pasadena Star News” i „USA Today”.

„Mając dwadzieścia kilka lat, nauczyłem się, jak z 20-wyrazowych zdań zrobić osiem i zamiast „przeciwieństwa” zastosować „przeciwieństwo”?” Allen mówi. „Cóż, to wzmocniło moje słownictwo i uznanie dla języka angielskiego w bardzo młodym wieku.

Allen modli się przed meczem z CJ Hamem i Davidem Koobem (Peter Carline/Sportowiec)

„Potem w 1993 roku wziąłem udział w przesłuchaniu na spikera na torze wyścigowym w San Francisco i dzięki łasce Bożej wygrałem, i to w pewnym sensie wszystko rozpoczęło się na nowo”.

Teraz, w czwartym kwartale, niepokój się nasila. Po czterech kolejnych puntach debiutant drużyny Vikings, Will Reichard, uspokaja nerwy kolejnym kopnięciem sprzęgłem, tym razem z 53 jardów.

„Ten dzieciak kopie tak dobrze, że nie zdziwiłbym się, gdyby klub piłkarski Tottenham Hotspur nie zwrócił się do niego” – żartuje Allen.

Ale nadal nie klika. „Twoim występkiem w stylu Wikingów jest naśladowanie londyńskiej pogody, która jest dość ponura” – kontynuuje Allen. Sytuacja staje się jeszcze bardziej niejasna, gdy obrońca Jets, Brandin Echols, przechwytuje Darnolda. To skłania Rodgersa do kolejnego ataku przyziemienia. „Zamierza rzucić w lewo. I to jest przyłożenie, New York Jets” – mówi powściągliwy Allen po tym, jak Wilson zatoczył się na jednometrowe podanie.

Wikingom udaje się wciągnąć Jeffersona w kolejne posiadanie („Musieli zdmuchnąć z niego pajęczynę. Widzimy go po raz pierwszy od jakichś dwóch godzin”), a Reichard kontynuuje doskonały sezon, zdobywając 47 jardów i zdobywając bramkę Wikingowie 23-17 w górę.

Pozostało 2 minuty i 57 sekund. Minnesota jest o krok od wyniku 5:0. Niewiele drużyn Wikingów osiągnęło ten poziom — ostatnim razem, gdy miało to miejsce, Papierowe Tygrysy z 2016 r. spadły do ​​8-8. Ze wszystkich sezonów, które Allen znał i kochał, z sentymentem wspomina dwie drużyny.

„W 2009 roku, kiedy autobusy Minnesota Vikings podjeżdżały do ​​przydrożnego hotelu, z autobusu wysiadali Brett Favre, Adrian Peterson, Percy Harvin, Sidney Rice, Jared Allen, Antoine Winfield, Bryant McKinnie, Steve Hutchinson, Kevin Williams. To trwało i trwało. Gwiazdy rocka. Dosłownie przypomniało mi to, jak by to było podróżować z wielkim zespołem.

„A podczas meczu Minnesota Vikings 2022 nie mogę powiedzieć, że kiedykolwiek w życiu bawiłem się tak dobrze podczas rozgrywania meczów, ze względu na sposób, w jaki mecze się potoczyły. Mecz w Buffalo był szalony. Przegrywasz 33-0 z Indianapolis. Wygrywasz wigilijny mecz przeciwko Giants. Niewiarygodny. W meczu play-off przegrywają, ale to było niewiarygodne.

„W Miami odbył się mecz, który był niewiarygodny. Dalvin Cook zrobił kilka rzeczy, które były świetne w FedEx Field. Wykonał jeden z najwspanialszych chwytów jedną ręką biegacza, jakiego kiedykolwiek widziałem, z lewej strony pola punktowego. Zatem rok 2022, ze względu na swój urok, jest tuż tuż. Zawodowo rok 2009 to coś, czego nie zapomnę do końca życia”.

Być może dołączy do nich obecna kadra, ale najpierw muszą uśpić Jetsów. Bercich wspomina tweet Kevina Seiferta z ESPN. „Jak wynika z badań ESPN, Jets mają bilans 0-96 w ciągu ostatnich 96 przypadków, gdy tracili w meczu co najmniej 17 punktów. Ostatnie zwycięstwo w tej sytuacji: 2001” – czytamy.

Tak. Dzielone są spojrzenia z ukosa.

Po 58 sekundach piłka jest w rękach Rodgersa głęboko na terytorium Minnesoty.

Pierwszy i 10 na 26 Minnesoty. Rodgers rzuca niekompletny do byłego zawodnika Wikingów Tylera Conklina.

„Dżihad Ward, dobra robota” – mówi Allen.

Drugi w dół.

„Wrócił, żeby przejść. Jest trafiony, jest niekompletny. Ooooo, co za wspaniały atak Jonathana Greenarda” – mówi Allen.

Trzeci w dół. Zostały 54 sekundy.

„Jetsy. Pięć z 16 po trzeciej próbie. Rodgers, przechodzący z tyłu, znika w prawo…”

„Przechwycono!” Bercich krzyczy.

„Zostało przechwycone! Czy Gilmore to zrobił? Pospiesz się! Tak! Piłka Wikingów. Wydaje mi się, że był to Stephon Gilmore. Jest okradany przez kolegów z drużyny. A dlaczego by tego nie zrobił? Minnesota Vikings poprawią wynik do 5-0.

„Stephon Gilmore swoim pierwszym przechwyceniem w barwach pożegnał Wikingów z przechwyceniem Aarona Rodgersa, co będzie ich piątym zwycięstwem z rzędu. Brawo, młody człowieku!”

Po kolejnej rundzie uderzeń pięścią w kabinie – tym razem już nie tak cicho – Allen odwraca się i mówi: „Hoo! Ładnego złapałeś. PIĘĆ ZWYCIĘSTW.” Jego krok jest podskakiwany i błysk w oku, gdy galopuje w stronę szatni, aby spotkać Van Ginkela i członków drużyny, którzy cieszą się ze swojego ostatniego zwycięstwa.

(Zdjęcie u góry: Getty Images i Peter Carline/The Athletic)