Odkrywanie historii Pa 30: niezwykłe dziedzictwo supernowej

Badania zwróciły uwagę na mgławicę znaną jako Pa 30. Mgławica ta powstała po supernowej widzianej z Ziemi w 1181 roku. W centrum tej mgławicy znajduje się biały karzeł, często nazywany „gwiazdą zombie”, który nadal świeci imponującym ciepłem i światłem długo po swoich wybuchowych narodzinach.

Kontekst historyczny supernowej

W sierpniu 1181 roku obserwatorzy z Azji Wschodniej zauważyli jasny obiekt w pobliżu gwiazdozbioru Kasjopei. Ta „gościnna gwiazda” pozostawała widoczna przez około sześć miesięcy, wzbudzając zainteresowanie obserwatorów gwiazd. Ostatnie odkrycia potwierdziły, że zdarzenie to było supernową, oznaczoną jako SN 1181, co wzbogaciło naszą wiedzę na temat historycznych zapisów astronomicznych.

Co wyróżnia gwiazdę zombie

Biały karzeł w sercu Pa 30. Zamiast zostać całkowicie zniszczona w wyniku supernowej, gwiazda ta przetrwała, płonąc w temperaturze około 200 000 stopni Celsjusza. To ekstremalne ciepło sprawia, że ​​jest to jedna z najgorętszych gwiazd znanych nauce, co wzbudza ciekawość, w jaki sposób udało jej się przetrwać tak intensywne warunki.

Zaawansowane techniki mapowania ujawniają nowe spostrzeżenia

Naukowcy w Obserwatorium Keck na Hawajach wykorzystali innowacyjne techniki mapowania do stworzenia szczegółowej animowanej wizualizacji mgławicy. Nowe zdjęcia pokazują długie, przypominające płatki struktury wystające z gwiazdy, które wyglądają podobnie do płatków mniszka lekarskiego. Zespół odkrył, że mgławica rozszerza się z niezwykłą prędkością około 3,5 miliona kilometrów na godzinę, utrzymując to szybkie tempo od początkowej eksplozji.

Unikalny kształt Mgławicy

Jedną z godnych uwagi cech Pa 30 jest jego nieregularny kształt. W przeciwieństwie do wielu innych pozostałości, mgławica ta ma wyraźną, asymetryczną strukturę. Ilaria Caiazzo, współautorka badania, zauważyła, że ​​choć badania te rzucają światło na supernową obserwowaną wieki temu, rodzą także nowe pytania do zbadania przez astronomów.