„DAGYAW” W AKCJI Mężczyźni ze społeczności Napatag budują fermę drobiu – jeden z projektów zapewniających utrzymanie mieszkańcom na obrzeżach chronionego parku przyrody Northwest Panay Peninsula —PhilinCon
MANILA, Filipiny – Filipiny to globalne gorące miejsce dla zagrożonych gatunków endemicznych.
Na wyspie Panay znajduje się Park Przyrody Północno-Zachodniego Półwyspu Panay, jeden z największych ciągłych krajobrazów leśnych na niskich wysokościach pozostałych na tym obszarze. W tej strefie chronionej nielegalne polowania stanowią obok utraty siedlisk jedno z dwóch głównych zagrożeń dla różnorodności biologicznej.
Polowanie szczególnie zagraża krytycznie zagrożonej świni brodawkowatej Visayan (Sus cebifrons) i wielu gatunkom ptaków, w tym zagrożonemu dzioborożcowi Visayan (Penelopides panini) i krytycznie zagrożonemu gołąbkowi czarnoskóremu (Gallicolumba keayi).
Duży projekt Filipińskiej Inicjatywy na rzecz Ochrony Środowiska i Ludu (PhilinCon) w ramach Inicjatywy Darwin obejmuje badanie przyczyn polowań i wdrażanie na Filipinach działań łagodzących kierowanych przez społeczność – trzyletni projekt, którego realizacja trwa już drugi rok. Jest to dotacja rządowa Wielkiej Brytanii na rzecz ochrony przyrody, prowadzona głównie przez Bristol Zoological Society i PhilinCon jako krajową organizację pozarządową jako partnera wdrażającego.
Projekt opiera się na trójstronnym podejściu do ochrony: po pierwsze, poznaniu czynników powodujących rozpowszechnienie polowań, ponieważ żadne wcześniejsze badania nie obejmowały kompleksowych badań tego obszaru chronionego; po drugie, wdrażanie interwencji kierowanych przez społeczność, takich jak alternatywne źródła utrzymania; i po trzecie, prowadzenie kampanii uświadamiających w zakresie edukacji społecznej i lobbowanie polityczne.
Kontynuacja artykułu po tym ogłoszeniu
PhilinCon zbadał motywacje (np. środki utrzymania, handel), skalę i popyt na polowania wśród społeczności lokalnych. Polowanie jest nie tylko nielegalne, a myśliwym grożą zarzuty prawne i kary, ale jest to działalność niezrównoważona i niepewna ze względu na utratę różnorodności biologicznej obserwowaną na obszarze chronionym.
Kontynuacja artykułu po tym ogłoszeniu
Projekty środków do życia
Wykorzystując informacje zebrane w roku 1, zaprojektowaliśmy i opracowaliśmy wspólnie ze społecznościami lokalnymi projekty dotyczące skutecznych źródeł utrzymania, które promują odnowę zagrożonych gatunków na obszarach chronionych, zapewniają przedsiębiorstwom bardziej przyjaznym różnorodności biologicznej, które zwiększają ich codzienne zaopatrzenie w żywność i dochody, a także pomagają zmniejszyć ubóstwo.
Ogólnie rzecz biorąc, poczyniliśmy znaczne postępy w kierunku założonego wyniku i zrealizowaliśmy wszystkie zamierzone zadania w pierwotnie zaplanowanych ramach czasowych roku 2. Projekty zapewniające środki do życia zostały zrealizowane w ośmiu różnych społecznościach, takie jak rodzima hodowla kurczaków, ekologiczna hodowla warzyw, hodowla drobiu, sprzedaż detaliczna ryżu i tkanie produktów rodzimych.
Ponadto zapewniliśmy wsparcie, oferując inne opcje społecznościom, które chciały dywersyfikować działalność poza jednym kluczowym projektem i poprosiły o dalsze szkolenia i rozwój. Wspieraliśmy także tkaczy i rzemieślników w ulepszaniu ich rodzimych splotów i rzemiosła. Ułatwialiśmy i wspieraliśmy grupy kobiet z trzech społeczności w rozszerzaniu ich działalności związanej z tkaniem koszy na nowe rynki, ulepszaniu rozwoju produktów oraz współpracy z innymi partnerami biznesowymi i przedsiębiorcami społecznymi w zakresie dedykowanych przestrzeni do ekspozycji i marketingu.
Teraz wprowadziliśmy miesięczny proces monitorowania w każdej społeczności, aby mieć pewność, że gromadzimy dane na temat dochodów i wydatków. Umożliwi nam to monitorowanie postępów w kierunku zrównoważonego rozwoju i wykazanie, czy inicjatywy w zakresie źródeł utrzymania generują zyski uczestniczących gospodarstw domowych.
Jedną z najlepszych praktyk, jakie zaobserwowaliśmy w naszych społecznościach w zakresie innowacji w swoich projektach, jest wykorzystanie w działaniu ducha „Dagyaw”, czyli „Bayanihan”, w ramach którego członkowie i ich rodziny dobrowolnie pomagają sobie nawzajem w tworzeniu projektów zapewniających środki do życia. Ten pokaz wspólnego wysiłku wskazuje na wysoki poziom zaangażowania i odpowiedzialności za projekt. Ta rodzima praktyka jest podstawową wartością Projektu Darwin.
Zespół brał także udział w różnych działaniach informacyjnych na rzecz ochrony przyrody, takich jak ustawianie stoisk z poparciem na lokalnych festiwalach i wspieranie obozów młodzieżowych organizowanych przez organizacje partnerskie. Ostatecznie projekt prawdopodobnie wniesie znaczący, pozytywny wkład zarówno w ochronę różnorodności biologicznej, jak i ograniczenie ubóstwa w północno-zachodnim Panay.
Organizując i wzmacniając społeczności na obrzeżach obszaru chronionego, możemy powoli angażować je strategicznie w prace nad egzekwowaniem przepisów i innymi działaniami na rzecz ochrony, promując jednocześnie ich prawa i dostęp do zasobów oraz przedsiębiorstw przyjaznych różnorodności biologicznej. Naszym marzeniem jest tworzenie zrównoważonych społeczności poprzez takie wysiłki.
Rejestracja prawna
I wreszcie, chociaż członkowie społeczności początkowo obawiali się powodzenia i trwałości projektów zapewniających źródła utrzymania ze względu na wcześniejsze doświadczenia związane z niepowodzeniami, projekt mógł obejmować serię warsztatów i szkoleń dotyczących budowania potencjału w zakresie zarządzania opartego na społeczności, zarządzania projektami i systemów umożliwiających zapewnić, że nawet po zakończeniu projektu organizacje będą mogły kontynuować swoje programy utrzymania.
Zespół ds. społeczności pomyślnie zarejestrował także osiem stowarzyszeń społecznych w Departamencie Pracy i Zatrudnienia. Ta prawna rejestracja da im pewność prowadzenia samoorganizacji i zarządzania oraz zwiększy ich wpływ na dostęp do innych samorządów lokalnych i funduszy rządowych oraz innych instytucji finansujących społeczność.
Praca nad ochroną przyrody wymaga podejścia wielopłaszczyznowego, uwzględniającego plany działania z zakresu biologii, ekonomii i socjologii. Chociaż prosimy mieszkańców, aby nie wkraczali na obszary chronione, musimy również zaoferować alternatywy dotyczące tego, w jaki sposób społeczności żyjące na obrzeżach obszaru chronionego mogą skorzystać z wysiłków na rzecz ochrony poprzez zrównoważone wykorzystanie zasobów, umożliwiając w ten sposób zarówno obszarowi chronionemu a społeczność mogła rozwijać się w harmonii.
Nie można zapisać Twojej subskrypcji. Spróbuj ponownie.
Twoja subskrypcja zakończyła się sukcesem.
Autor jest dyrektorem wykonawczym Filipińskiej Inicjatywy na rzecz Ochrony Środowiska i Ludu. Części tego artykułu zostały zaczerpnięte z raportu z drugiego roku projektu Darwin, sporządzonego przez zoo w Bristolu i PhilinCon.
