Nowe badania dowodzą, że nadolbrzym Betelgeza może mieć ukrytą gwiazdę towarzyszącą

Czy Betelgeza, jasna gwiazda w konstelacji Oriona, może mieć gwiazdę towarzyszącą? To pytanie zyskuje na popularności po tym, jak ostatnie badania sugerują, że gwiazda partnerska może wyjaśniać niezwykłe zmiany jasności Betelgezy. Zaobserwowano, że Betelgeza, znana jako czerwony nadolbrzym, przyciemnia się w sposób, który wywołał dyskusje na temat tego, kiedy może przekształcić się w supernową.

Przedstawiamy „Betelbuddy”

Zespół badaczy, kierowany przez Jareda Goldberga z Centrum Astrofizyki Obliczeniowej Instytutu Flatiron, przedstawił interesujący pomysł. Uważają, że niewidzialna gwiazda towarzysząca, żartobliwie nazwana „Betelbuddy”, może wpływać na światło Betelgezy. Wykorzystując symulacje komputerowe do badania aktywności gwiazdy, badacze wyeliminowali inne możliwe przyczyny jej wahań jasności i wpadli na pomysł towarzysza.

Dlaczego Betelgeza jest taka jasna?

Betelgeza to imponujący widok, świecący około 100 000 razy jaśniej niż nasze Słońce i mający objętość ponad 400 milionów razy większą. Proponowany towarzysz mógłby działać jak pług śnieżny, odpychając pył blokujący światło. Ta interakcja może prowadzić do momentów, w których Betelgeza wydaje się jeszcze jaśniejsza z naszej perspektywy na Ziemi.

Tajemnica pulsacji

Betelgeza wykazuje dwa różne wzorce jasności. Jeden trwa nieco ponad rok, drugi trwa około sześciu lat. Krótszy okres jest prawdopodobnie nieodłączną cechą gwiazdy, odzwierciedlającą jej naturalne zachowanie. Natomiast dłuższy okres może sugerować, że w grę wchodzi coś zewnętrznego, na przykład gwiazda towarzysząca. Jeśli długi cykl jest rzeczywiście podstawową cechą Betelgezy, może to sygnalizować, że supernowa zbliża się wcześniej, niż oczekiwano.

Patrząc w przyszłość

László Molnár, współautor z Obserwatorium Konkoly na Węgrzech, wyraził podekscytowanie możliwością odkrycia gwiazdy ukrytej za jasnością Betelgezy. Ich badania zostało przyjęte do publikacji w The Astrophysical Journal i jest obecnie dostępne do publicznego oglądania w serwisie arXiv.

Zrodlo