LINCOLN, Nebraska — Nebraska pokonała w sobotę na Memorial Stadium Rutgers 14:7, nie spełniając nadziei, że tydzień 6 dostarczy jak dotąd najbardziej jasnych odpowiedzi na temat Huskers – kim są i dokąd zmierza ten sezon.
Czy tydzień pożegnalny przed drugą połową Nebraski ruszył pełną parą, obfitując w możliwości dotarcia na tereny nieodkryte przez ostatnie osiem sezonów? A może październikowy mecz będzie prekursorem kolejnej walki w listopadzie, o zakwalifikowanie się do miski?
To wietrzne popołudnie w Lincoln, gdy w chwili rozpoczęcia temperatura wzrosła do 37 stopni, miało posłużyć jako skrzyżowanie dróg. Był to sprawdzian gotowości Łuskawców do pokonania przeszkody, która powstrzymywała ich od zbyt długiego czasu.
Nebraska zdała egzamin, zdobywając dwa przyłożenia do przerwy. Wygrał pomimo brzydkiego występu w ofensywie i bardziej niepokojącej gry drużyn specjalnych. Rutgers zablokował parę puntów Briana Buschiniego.
Wciąż jednak pozostaje wiele do nauczenia się o Nebrasce, która miała ogromne problemy w ataku i pozwoliła Rutgersowi utrzymać się na boisku do ostatniej minuty. Defensywna postawa Blackshirts zakończyła mecz głęboko na terytorium Rutgers na niecałe 77 sekund przed końcem.
Rozgrywający pierwszego roku Dylan Raiola przeżył swój najtrudniejszy dzień w drużynie Nebraski, wykonując 13 z 27 podań na 134 jardy i jeden przechwyt.
Oto, czego dowiedzieliśmy się w sobotę:
• Śmiało, nazwij to grą Buschini. Starszy zawodnik drużyny Nebraska mógł zakończyć karierę na jeden dzień po tym, jak leżał na murawie z kontuzją po pierwszym rzucie łódką. Po mocnym uderzeniu przeleciał 10 metrów.
Ale wrócił Buschini. Kolejny łódka została zablokowana.
Chodził z wyraźnym utykaniem. Prawdziwy debiutant Kamdyn Koch rozgrzewał się na linii bocznej. Buschini nie chciał odejść. Gdy na początku czwartej kwarty ofensywa Nebraski starała się odzyskać równowagę, Huskers wykonali fałszywy atak na czwartej i ósmej z 33. Buschini podał piękną piłkę do Isaiaha Neyora, zdobywając 30 jardów.
Jego pchnięcie z 69 jardów po trójce Nebraski w końcówce meczu dało Rutgersowi 11.
Niezwykły dzień dla Buschiniego.
• Trener Matt Rhule sprzeciwił się ostatnio narracjom krążonym w mediach i miejscach publicznych na temat tych Huskerów.
Krąży legenda, że Nebraska nie może wygrywać zaciętych pojedynków. Pod wodzą Rhule ma bilans 2-6 w meczach jednopunktowych, a od początku sezonu 2018 wygrał zaledwie dziewięć z 40 meczów rozstrzygniętych różnicą maksymalnie ośmiu punktów. Rhule powiedział, że w zeszłym tygodniu Huskers rozegrali zacięty mecz na Purdue, obejmując prowadzenie 7-3 w czwartej kwarcie, po czym zdobyli 21 punktów z rzędu na wyjeździe.
Nebraska promuje narrację także za pośrednictwem mediów społecznościowych, poprzez serię filmów dokumentalnych „Chasing 3” i komentarze Rhule’a. Od początku tegorocznego sezonu poza sezonem pojawia się temat zaciekłości, z jaką trenuje Nebraska. Rhule powiedział, że stara się trenować tak ciężko, jak każda inna drużyna w kraju, aby zbudować poziom fizyczności, który dobrze poradzi sobie w Wielkiej Dziesiątce.
Dwa tygodnie temu w meczu otwierającym Wielką Dziesiątkę w Nebrasce drużyna Illinois kontrolowała linię ataku w decydującej drugiej połowie.
W sobotnim meczu przeciwko Rutgers Huskers radzili sobie lepiej w punkcie ataku. Czasami kontrolowali linię ataku w ataku, grając w parterze, przed przerwą zdobyli 86 z 97 jardów. A obrona była na granicy dominacji. W drugiej połowie Nebraska zatrzymała pięć zagrań zza linii 2 jardów po drugim bloku puntu Rutgersa.
Potraktuj to jako oświadczenie w okopach Nebraski w dniu, w którym były wielki defensor Ndamukong Suh wyprowadził Huskers z tunelu.
• Nebraska musiała w tym momencie prowadzić 5-1, aby utrzymać się na dobrej drodze. To jest. Huskers mają bilans 2-1 w grze Big Ten i jedno zwycięstwo po kwalifikacjach do miski. Porażka z Illinois w dogrywce pozbawiła Huskers dużej części marginesu błędu, zwłaszcza że przed wizytą w trzecim stanie Ohio stanowy zespół miał początkującą drużynę Indiana. W sobotę Hoosiers poprawili wynik na 6:0, pokonując Northwestern 41-24. Kiedy Nebraska odwiedzi Bloomington 19 października, IU, zajmujące 23. miejsce w rankingu, znajdzie się w pierwszej dwudziestce.
Nebraska przegrała 25 meczów z rzędu, począwszy od 2016 r., przeciwko rankingowym przeciwnikom, co sprzyja kolejnej irytującej narracji. Następnie czekają Cię dwie szanse na pokonanie rankingowej drużyny na wyjeździe, zanim Nebraska powróci na Memorial Stadium 2 listopada przeciwko UCLA.
ZEJDŹ GŁĘBEJ
Sześć kluczy do sukcesu Nebraski, gdy Huskers zbliżają się do decydującego odcinka sezonu
• Ci Huskers są lepsi niż pierwsza drużyna Rhule’a w Nebrasce. Trudno jednak określić postęp bez zwycięstw, które to potwierdzają.
Nebraska rozpoczęła sezon 5-3 listopada rok temu, zanim przegrała trzy mecze różnicą trzech punktów i kolejny po dogrywce, kończąc 5-7. Harmonogram listopadowy jest w tym roku trudniejszy, ponieważ Huskers zamieniają stany Michigan i Maryland na UCLA i USC.
Sobotnie zwycięstwo zapewniło szansę na pewien spokój w nadchodzącym tygodniu w Nebrasce i nabranie dynamiki przed kolejnymi wyjazdami samochodowymi.
• W programie „Big Noon Kickoff” stacji Fox wystąpił Greg Sharpe, głos odtwarzany w radiu Nebraski, w poruszający utwór Toma Rinaldiego w sobotę rano. Sharpe walczy z rakiem trzustki. Od 2008 roku nazywa Nebraska Games.
Sharpe ujawnił swoją diagnozę w kwietniu, a wiosną i latem wziął wolne, aby poddać się leczeniu. Postawił sobie za cel powrót na stoisko w sierpniu na otwarcie sezonu w Nebrasce. Sharpe’owi się udało. Opuścił mecz w Illinois, który odbył się 20 września, ale zadzwonił do pozostałych meczów Huskers w tym sezonie.
„Moim następnym celem będzie dotarcie na ślub mojej córki w lutym” – powiedziała Sharpe w artykule telewizyjnym. „Nie wiem, czy mi się to uda, ale na pewno spróbuję”.
Walka Sharpe’a jest inspirująca. Zapewnia dawkę perspektywy tej jesieni.
Fani w Purdue 28 września złożyli hołd Sharpe’owi. W sobotę uczniowie z Nebraski wywiesili baner #SharpeStrong w południowo-wschodnim rogu Memorial Stadium.
Wyrazy uznania dla Foxa i Rinaldiego za uchwycenie istoty wpływu Sharpe’a.
(Górne zdjęcie Dylana Raioli (15): Dylan Widger / Imagn Images)
