Naukowcy odkrywają genetykę róży: jak gatunki wschodnie i zachodnie stworzyły nowoczesne odmiany

Badanie dało nam wgląd w genetykę współczesnych róż i ujawniło, w jaki sposób interwencja człowieka kształtowała ich rozwój na przestrzeni czasu. Róże były cenione od wieków jako rośliny ozdobne, ale znaczna część ich pochodzenia genetycznego pozostała niejasna. Naukowcy wiedzą już, jak łączą się róże z gatunków wschodnich i zachodnich. Badania te dostarczyły cennych informacji na temat hodowli odmian wytrzymalszych i bardziej efektownych wizualnie. Podkreśla znaczenie różnorodności genetycznej. Może to odegrać kluczową rolę w dostosowaniu się róż do przyszłych zmian klimatycznych.

Róże na kontynentach

Przez wiele lat róże uprawiano oddzielnie w Chinach i Europie. Kiedy w XVIII wieku chińskie róże trafiły do ​​Europy, zmieniło to sposób ich uprawy. Chociaż często przypisuje się tę przemianę róży „Old Blush” z Chin, naukowcy wskazują obecnie na Rosa odorata jako kolejną znaczącą przyczynę. Fuzja gatunków wschodnich i zachodnich położyła kres fundacja dla nowoczesnych róż, znanych z powtarzającego się kwitnienia i różnorodnych form, jakie widzimy dzisiaj w ogrodach.

Dekodowanie genetyki róż dla przyszłej hodowli

Zespół badawczy kierowany przez profesora Zhangjuna Fei z Instytutu Boyce’a Thompsona rozpoczął od zbadania genomu popularnej współczesnej odmiany róży zwanej „Samantha®”. Ma cztery zestawy chromosomów, co czyni proces mapowania genetycznego dość skomplikowanym. Dzięki tym informacjom naukowcy mogą teraz pogłębić wiedzę na temat genetyki i hodowli róż. Zespół zsekwencjonował także DNA 233 innych odmian róż, tworząc kompleksową mapę przedstawiającą ewolucję współczesnych róż.

Prace te mają pomóc hodowcom w opracowaniu róż, które kwitną dłużej, są łatwiejsze w pielęgnacji i lepiej odporne na szkodniki i choroby. Podkreśla również potrzebę utrzymania różnorodności genetycznej, aby róże mogły nadal dostosowywać się do zmieniającego się środowiska.