Miłość od pierwszego listu: para znajduje romans dzięki odręcznym notatkom

Mówią, że odręczne listy miłosne nigdy nie wyjdą z mody, ponieważ przekazują wyjątkowość, której same SMS-y nie są w stanie wyrazić.

W przeciwieństwie do emotikonów wysyłanych z cyfrowych tekstów, listy miłosne przekazują osobiste emocje pisarza, widoczne w każdym pociągnięciu pióra. Czytają pomieszane słowa, gdy pisarz jest zbyt podekscytowany lub chce wybrać najpiękniejsze słowa, gdy pisarz jest zakochany.

Dla 92-letniej Adeliny nie ma nic bardziej romantycznego niż otrzymanie prezentu list miłosny napisany wyłącznie dla niej, wierząc, że nie ma wystarczającej liczby SMS-ów, które dorównują temu, co mogą dać odręczne listy.

Był rok 1952 w Tondo w Manili, kiedy Ponching, kochanek Adeliny, zaczął pisać do niej listy, które rozpaliły miłość na całe życie.

Docenia nie tylko słowa zawarte w liście, ale także płynące z serca uczucia i czystą intencję, które im towarzyszą.

Kontynuacja artykułu po tym ogłoszeniu

„Nawet gdy czytałam ten list, wiedziałam, że naprawdę do mnie mówi. Wyczuwałam jego emocje, bo czułam się, jakbym stała przed nim, gdy pisał” – powiedziała Adelina.

Kontynuacja artykułu po tym ogłoszeniu

Ponching wzbudził uwielbienie dla młodej damy, której imienia nie znał, widząc ją przechodzącą przed jego domem za każdym razem, gdy proszono ją o wykonanie jakiejś sprawy.

Ciekawy, kim jest dziewczyna, młody człowiek zapytał innego sąsiada, który okazał się rodzeństwem Adeliny.

„Twój sługa”

28 września 1952. Pierwszy list Ponchinga do „Dely” (Adeliny) zawiera informację o zamiarze poznania młodej damy. Zdjęcia dzięki uprzejmości Moanah Manalang/Facebook

„Dely, wiem, że wśród tych, którzy się wahają, bardzo zastanawiasz się, dlaczego do ciebie napisałem, i możesz mi powiedzieć, że jestem bardzo arogancki, prawda?”

„Ale zanim mnie osądzicie, pozwólcie, że napiszę wam całą prawdę. Być może twój umysł nie pojął, że za każdym razem, gdy nas mijasz, zauważasz, że mój wzrok jest na ciebie utkwiony.

„Mimo to, gdy do tego doszło, próbowałem oprzeć się własnemu impulsowi, ponieważ wahałem się, czy wyznać wam twarzą w twarz uczucia mojego serca wywołane naszym ubóstwem, ale teraz sam nie mogłem już oprzeć się temu, co prawdziwe. moje serce bije.”

„To jest moja miłość, którą ofiaruję u waszych stóp, jeśli ktoś taki jak ja jest tego godny”.

Ponching napisał w sumie trzy listy, które otrzymały różne osoby, zanim dotarły do ​​Adeliny. Jej siostra przeczytała pierwszy list, a ciotka drugi. Wreszcie młody człowiek odważył się osobiście wręczyć jej trzecią.

Przed formalnymi zalotami Ponching napisał do Adeliny swój drugi list, w którym wyraził swój podziw dla młodej damy i z szacunkiem poprosił jej rodzinę o pozwolenie, zanim oficjalnie odwiedzi ich dom, aby zalecać się do swojej ukochanej.

„zawsze czekam”

23 października 1952. W swoim drugim liście Ponching prosi Adelinę o pozwolenie na odwiedzenie jej w domu i formalne zalecanie się do niej. Zdjęcia dzięki uprzejmości Moanah Manalang/Facebook

„Ubogaci Cię także fakt, że mój pierwszy list jest w Twoich rękach, jeśli znasz treść, odpuść sobie na chwilę milczenie, napiszę Ci radość, która przepełnia moje serce, bo Ty nie narzekaj, że patrzysz na mój list, i nie tylko twoje spojrzenie na mój list napełniło moje serce radością, ale także twoje wyznanie ciotkom o moich zamierzeniach wobec ciebie.

„Dely, od samego początku naprawdę przygotowałem się na to, aby znaleźć się w twoim domu i wtedy powiem ci, co naprawdę myślę”.

„Ale nie myśl, że tylko poprzez ten list mogę poznać bicie mojego serca… Więc jeśli sobota lub niedziela będą dla Ciebie wolne, będę u Ciebie w domu o siódmej wieczorem 7: 13:00, a następnie poproszę o pozwolenie twoich rozważnych rodziców, jeśli ktoś taki jak ja może być w twoim domu.

Wykonując tradycyjne filipińskie zaloty, zalotnik Adeliny również musiał przejść przez ucho igielne.

Kiedy wujek Adeliny odkrył, że ma konkurenta, poprosił Ponchinga, aby odwiedził ich dom i napił się z nim. Nie wiedział, że będzie to jego pierwsze wyzwanie jako kochanka młodej damy.

Kiedy przybył, był zaskoczony, gdy przywitano go dwoma pudełkami piwa. Wujek Adeliny rzucił mu wyzwanie, aby sprawdził, czy młody człowiek będzie miał skłonność do wszczynania bójki, gdy będzie pijany.

Wujek był pod wrażeniem, gdy Ponching właśnie zasnął po sesji alkoholowej. Już wtedy wiedział, że trafił pierwszą kulą w serce Adeliny.

Od tego dnia młody mężczyzna zaczął ścigać ukochanego w ich domu, udowadniając, że jest godny jej zaufania i miłości.

Ale uczynienie ich związku oficjalnym stało się niespodziewane. Adelina podzieliła się tym, że dała Ponchingowi swoje najsłodsze „tak”, kiedy najmniej się tego spodziewała, tylko z poczuciem, że nadszedł właściwy moment.

Zanim Ponching wyszedł z domu i poszedł do pracy, młoda dama goniła go i w końcu wypowiedziała słowa, na które czekał młody człowiek, dwa słowa, które utwierdziły ich ciepłe uczucia: „Mahal kita”. (Kocham cię)

Od tego czasu ich miłość wyrosła z kawałków papieru i zamieniła słowa afirmacji w rzeczywistość.

„zawsze kocham”

21 listopada 1952. Ponching wyraża swoje szczęście w swoim trzecim liście, kiedy Adelina w końcu odwzajemnia jego miłość i zapewnia ją o swoim prawdziwym zaufaniu. Zdjęcia dzięki uprzejmości Moanah Manalang/Facebook

„Mimo że od naszego spotkania minęło zaledwie kilka dni, starałem się napisać w tej sprawie chociaż list, abyście nie nudzili się zbytnio w oczekiwaniu na moje przybycie. Wiem, że też pragniesz, abyśmy związali się tak, jak ja tego pragnęłam, przede wszystkim zanim nasze serca się zrozumiały.

„Nie wiem, jakie szczęście weszło w moje serce, kiedy powiedziałeś mi, że kochasz mnie tak bardzo, jak ja kochałem ciebie, więc mogę ci powiedzieć, że obdarzasz mnie całkowitym zaufaniem i dlatego nie wtrącasz się w żaden spór. nasz. Na przykład nie mogę tam pojechać w sobotę lub środę ze względu na moją pracę, wiesz, jeśli nie będę ciężko pracować, nie będziemy jeść.

„Moja droga, w noc, kiedy przyjechałem od ciebie, nie mogłem stwierdzić, czy to tylko sen, bo nie sądziłem, że ta noc jest nocą mojego szczęścia, więc kiedy dotarłem do naszego domu, od razu powiedziałem bratu moim przyjaciołom: nie sprzeciwiają się naszej miłości.”

„Dlatego mam nadzieję, że uspokoisz, kochanie, swoją wolę, aby nasza miłość zawsze była szczęśliwa. Opowiedziałem wam tę sprawę, aby przedstawić wam szczerość i czystość moich zamiarów wobec was, a także w trosce o naszą przyszłość, aby nasza wola zawsze pozostawała spokojna.”

Ponching cierpliwie zabiegał o względy Adeliny przez ponad sześć miesięcy, a dwa miesiące później wziął ślub. Ich miłość dała im siedmioro dzieci.

72 lata później uczucia miłości, jakie Ponching pozostawił w swoich listach, wciąż żyją w sercu i umyśle Adeliny. Choć czasami pamięć może zawieść, wiedziała, że ​​listy Ponchinga zawsze będą jej przypominać, jak piękna była ich miłość w latach pięćdziesiątych.

Adelina wierzy, że listy miłosne jego zmarłego męża to bezcenne skarby ich przeszłości, o których należy pamiętać, aby nie stracić ich z oczu. — Rachelle Anne Mirasol, stażystka INQUIRER

Dołącz do nas i nawiąż kontakt ze społecznością, dzieląc się ciekawymi historiami, zdjęciami i filmami! Możesz przesłać nam swoje historie za pośrednictwem