HIGHLAND SPRAWL Letnia stolica kraju została zaprojektowana przez amerykański rząd kolonialny dla 20 000 mieszkańców, ale obecnie zamieszkuje ją ponad 350 000 mieszkańców, osiągając w szczytowych dniach 700 000. —Neil Clark Ongchangco
BAGUIO CITY, Filipiny — Kiedy w zeszłym roku dział planowania miasta Baguio został przemianowany na Biuro Planowania Miasta, Rozwoju i Zrównoważonego Rozwoju, władze miasta miały na celu nadanie odpowiedniego tonu rewitalizacji miejskiej letniej stolicy Filipin – nie tylko jako inteligentne (lub zautomatyzowane ) miasto zgodnie z pierwotnym planem, ale także jako ekologiczna, zrównoważona i samowystarczalna gospodarka o obiegu zamkniętym.
Podczas tegorocznego programu Dnia Karty w Baguio, który odbył się 1 września, burmistrz Benjamin Magalong ogłosił, że do 2043 roku miasto powinno osiągnąć pełną integrację, kreatywność i „życie”, czyli stan, w którym wszyscy mieszkańcy będą mogli żyć na wysokim poziomie.
Urbanistka i architektka Donna Rimando Tabangin opublikowała w zeszłym roku „wskaźnik warunków życia”, aby określić, czego potrzebuje 128 barangay w mieście, na przykład często zaniedbywane artykuły pierwszej potrzeby, takie jak lokalne apteki, sklepy z narzędziami i parki publiczne.
Inteligentne centrum dowodzenia mieszczące się w Centrum Kongresowo-Kulturalnym w Baguio służy już jako centrum monitorowania bezpieczeństwa zdrowotnego, egzekwowania prawa i zapobiegania katastrofom, wykorzystując kamery uliczne wyposażone w sztuczną inteligencję i czujniki naziemne do pomiaru aktywności sejsmicznej i niestabilności geologicznej.
PRZECZYTAJ: Baguio nadal kotwicą turystyki Kordyliery
Kontynuacja artykułu po tym ogłoszeniu
Analitycy miejscy badali profile danych, które mierzą, gdzie koncentruje się przestępczość, gdzie prawdopodobne jest wystąpienie epidemii infekcji, ile budynków znajduje się w strefach niebezpiecznych geologicznie i które konstrukcje mają pozwolenia na budowę. Cyfrowy „bliźniak” Baguio wykorzystuje obrazowanie 3D do rozmieszczenia tych profili na mapie, co stało się przydatne w walce z pandemią koronaawirusa.
Kontynuacja artykułu po tym ogłoszeniu
Nowy kształt
Przekształcenie Baguio rozpoczęło się w 2019 r., kiedy Magalong po objęciu urzędu przystąpił do realizacji planu przebudowy miasta. Burmistrz i jego zespół wkrótce przedstawili ponad 80 „katalitycznych” projektów mających na celu ulepszenie górskiego kurortu, które obejmowały przebudowę stuletniego Burnham Park i modernizację przestarzałego miejskiego systemu kanalizacyjnego.
Chociaż plan spotkał się z ostrą reakcją części mieszkańców, którzy sprzeciwiali się prywatyzacji, rząd Baguio zaczął również otrzymywać niezamówione propozycje od niektórych dużych deweloperów w kraju dotyczące budowy nowego targowiska i centralnego terminalu usług użyteczności publicznej lub wprowadzenia cyfrowo zarządzanego systemu ruchu który śledzi w czasie rzeczywistym przepływ pojazdów na każdej ulicy miasta i kontroluje wysyłki pojazdów użyteczności publicznej.
Tykająca bomba zegarowa napędza wszystkie te plany: rozkład miast. Eksperci uważają, że może się to zdarzyć w Baguio w 2030 r., jeśli nie zostaną wprowadzone zmiany w konsumpcji, migracji, rozwoju infrastruktury oraz ekspansji lasów i zarządzaniu nimi, jak zauważył Tabangin na forum 25 sierpnia, na którym przedstawiono koncepcję „gospodarki o obiegu zamkniętym” miasta. Działając w oparciu o gospodarkę o obiegu zamkniętym, Baguio będzie poddawać recyklingowi lub ponownie wykorzystywać lokalne zasoby i produkty, aby zmniejszyć ilość odpadów.
Baguio zostało zbudowane przez amerykański rząd kolonialny na początku XX wieku, ale uznany architekt z Chicago, Daniel Burnham, zaprojektował je dla nie więcej niż 20 000 osób. Według spisu z 2020 roku miasto liczy obecnie 366 358 mieszkańców.
Według zespołu badawczego zleconego w 2019 r. w celu oszacowania pojemności miejskiej Baguio przeludnienie ma bezpośredni wpływ na ograniczone zasoby Baguio (lub sposób, w jaki rosnąca populacja Baguio dzieli się kurczącymi się zasobami, takimi jak woda, tereny zielone, a nawet korzystanie z dróg).
Tabangin, członek zespołu badawczego, stwierdził, że odkrył, że przepustowość wody Baguio wynosząca 0,15 metra kwadratowego (m2) na osobę dziennie została przekroczona już w 2002 r., podczas gdy liczba ludności przekroczyła próg dróg miejskich wynoszący 40 m2 na osobę w 1988 r. Nośność pokrywy zielonej (40 m2 na osobę) została przekroczona dopiero niedawno, w 2016 r.
Są to problemy, które przywódcy społeczni, nauczyciele, artyści, biznesmeni, działacze społeczni i zwykli mieszkańcy zidentyfikowali już w 1992 r., kiedy wspólnie zasiedli, aby sporządzić listę planów odbudowy Baguio po niszczycielskim trzęsieniu ziemi z 16 lipca 1990 r. Nazywając swoją działalność Kongresem Organizacji Pozarządowych, mieszkańcy ustanowili ograniczenia wysokości budynków i zakazali hazardu, aby zaradzić miejskim ekscesom.
Program „Odpady do zasobów”.
Pomiary odegrały kluczową rolę w dążeniu firmy Baguio do przezwyciężenia ograniczeń w zakresie zasobów. Na przykład z 592,6 ton odpadów wytwarzanych każdego dnia w Baguio 30,82% (182,61 ton) faktycznie nadaje się do recyklingu, a 35,9% (212,73 ton) ulega biodegradacji i może zostać przetworzone na kompost ogrodowy i inne produkty rolne – wynika z badania z 2022 r. analiza analizy odpadów, charakterystyka badania.
Do 2032 roku miasto mogłoby wytwarzać aż 598,42 ton dziennie. Baguio próbowało opracować projekty przetwarzania odpadów w energię, aby uporać się ze śmieciami, ale w tym roku Magalong porzuciło tę technologię na rzecz programu „odpadów do zasobów”, którego celem jest zmniejszenie ilości wytwarzanych odpadów na mieszkańca w Baguio o 0,519 kg dziennie .
Nie można zapisać Twojej subskrypcji. Spróbuj ponownie.
Twoja subskrypcja zakończyła się sukcesem.
Technologia i innowacje pomagają miastu na inne sposoby. Profile danych Baguio pozwoliły odkryć skupiska ludności „wrażliwe ekonomicznie”, badając stopy bezrobocia i wskaźniki umiejętności czytania i pisania. Bezpieczeństwo żywnościowe jest również przedmiotem miejskich programów opartych na danych. Baguio buduje także Luna Terraces, osiedle socjalne, które służy jako model permakultury, a małe gospodarstwa wokół budynku dostarczają żywność przyszłym mieszkańcom. Miasto zapewnia zachęty dla gospodarstw miejskich na swoich obrzeżach, aby zapewnić bardziej samowystarczalną gospodarkę.
