Kolorowanka daje nadzieję matkom za kratkami i ich dzieciom

Miłość matki to kolor, który nigdy nie blaknie i odcień, który nigdy się nie zmienia. Jednak niektórzy nieuchronnie cierpią z powodu utraty koloru z powodu sił poza ich kontrolą.

Osoby pozbawione wolności (PDL) borykają się z konsekwencjami ograniczającymi ich komunikację i relacje z rodzinami. Z tego powodu Stella, projekt kolorowanki, ma na celu wzmocnienie więzi i relacji pomiędzy zatrzymaną matką a jej dzieckiem poprzez opowiadanie historii, kolorowanie i pisanie.

Książka została uruchomiona przez organizację pozarządową Fundacja Humanitarnej Pomocy Prawnej (HLAF). Napisana i zilustrowana przez Ricę Odron i Milesa Louise Angelo książka opowiada historię matki, która zaginęła, a później znalazła drogę do domu.

Dla Melvina Nuñeza, rzecznika HLAF, projekt Stella to „jasna strona”, która wspiera każdą mamę PDL w drodze do odzyskania siebie i powrotu w ramiona bliskich.

Podzielił się, że ból matki, która opuściła dzieci w młodym wieku, a potem zobaczyła je ponownie dopiero, gdy podrosły, jest jednym z powodów podjęcia projektu.

Kontynuacja artykułu po tym ogłoszeniu

„Niektórzy z nich zostali jedynie oskarżeni, inni zostaliby po latach uniewinnieni i tylko wtedy będą mogli ponownie połączyć się ze swoimi dziećmi… Nie byli w stanie zobaczyć rozwoju i wzrostu swojego dziecka” – powiedział.

Kontynuacja artykułu po tym ogłoszeniu

Projekt zrodził się z pomysłu wydłużenia czasu więzi między PDL a ich dziećmi, ponieważ godziny wizyt trwają tylko 10–20 minut.

„Zazwyczaj problem polega na tym, kiedy [families] odwiedzają, po prostu jedzą i rozmawiają. Nie mają czasu na tworzenie więzi… A więc [Stella] Zaczęło się od pomysłu wspierania więzi matki i dziecka za pomocą kolorowanki” – powiedziała Nuñez.

„To dodatek do czasu, jaki mogą spędzić z rodziną, czego zwykle nie mają podczas wizyt” – dodał.

Projekt Stella trwa od dwóch do trzech godzin, dając uczniom PDL wystarczająco dużo czasu na nawiązanie więzi i ponowne nawiązanie kontaktu z rodzinami poprzez takie działania, jak granie w gry towarzyskie i wspólne spożywanie posiłku.

„Naprawdę umożliwiliśmy to, ponieważ [we see] dzieci, które tęsknią za obecnością swoich matek, zwłaszcza nasi uczestnicy, którzy zwykle mają mniej niż 12 lat” – powiedział Nuñez.

Powiedział także, że fundacja nalega, aby więzienie w Quezon City, jedno z głównych miejsc realizacji ich projektów, przyjęło i zinstytucjonalizowało projekt Stella w ramach dni rodzinnych.

W tym roku HLAF wdrożył w zakładach karnych trzy projekty Stella.

„Koloruje nadzieję, jednoczy serca”

Matka czyta córce historię „Stelli”. Zdjęcie dzięki uprzejmości HLAF/Facebook

Projekt Stella umożliwił zatrzymanym matkom przebywanie z rodzinami pomimo separacji w więzieniu. Dla nich nie jest to po prostu wydarzenie związane z kolorowaniem, ale przeżycie, które zapamiętają na całe życie.

Współpracownik HLAF, Mark Angelo Zamora, spotkał się z PDL, którzy wyrazili swoje zadowolenie z projektu.

„Byli szczęśliwi, ponieważ po raz pierwszy nawiązali więź z dziećmi i kolorowali [a book]bawiąc się razem i czytając im historie” – powiedział.

Był to także pierwszy kontakt zatrzymanych z rodziną.

W ramach projektu matki i ich dzieci chętnie biorą udział w grze towarzyskiej. Zdjęcie dzięki uprzejmości HLAF/Facebook

Każdy projekt Stelli oferuje wyjątkowe historie i spostrzeżenia. Nuñez powiedział, że ma to również na celu zwiększenie poczucia celu wśród PDL i pokazanie im, że nie są sami w swoich podróżach.

„Widzimy w ich oczach, że nawet gdy płaczą, wciąż jest iskierka… że wciąż jest nadzieja na życie, mimo że przebywają w więzieniu” – powiedział.

„Widzieliśmy, że nigdy nie tracą nadziei, ponieważ wiedzą, że ktoś im pomaga, nawet jeśli są w więzieniu… Nigdy nie czują się opuszczeni, ponieważ widzą, że mają towarzysza w swojej podróży” – dodał.

Światło przewodnie

Zmotywowani do promowania praw człowieka wolontariusze fundacji stwierdzili, że inspiracją do kontynuowania działań jest wkład, jaki byli w stanie wnieść na rzecz osób PDL oraz to, jak nadal rozbudzają w nich nadzieję pomimo pobytu w więzieniu.

„Wierzymy, że wszyscy ludzie mają nadzieję i że każdemu należy dać drugą szansę. Zawsze mówimy, że są po prostu ofiarami okoliczności, więc jesteśmy tutaj, aby dać im szansę na dokonanie zmiany” – powiedziała Zamora.

„Nawet jeśli odmienisz tylko jedno życie i uwolnisz jedną osobę, będzie to ogromny wkład w społeczność PDL. Jest to atrakcyjne nie tylko dla pojedynczej PDL, ale dla całej społeczności, ponieważ widzą, że wciąż jest ktoś, kto im pomaga” – dodał Nuñez.

Dziecko pisze swojej mamie liścik miłosny. Zdjęcie dzięki uprzejmości HLAF/Facebook

Nuñez podkreślił również, że prawa osób PDL muszą być chronione, ponieważ Napiętnowanie i dyskryminacja w dalszym ciągu nękają umysły opinii publicznej.

Zgodnie z prawem osobę zatrzymaną oskarżoną o popełnienie przestępstwa uważa się za niewinnego do czasu udowodnienia jej winy.

„Głównym problemem jest to, że podczas odbywania kary pozbawienia wolności nie mają wsparcia społecznego, zwłaszcza gdy są otoczeni piętnem i dyskryminacją. Ponieważ kiedy zostali uwięzieni, [people tend to assume] że zostali już skazani, nawet jeśli nadal nie udowodniono im winy” – stwierdził.

Tymczasem wolontariusze fundacji zachęcają młodzież, aby stała się drogą do propagowania praw człowieka i była latarnią zmian dla bezbronnych.

„Oni (młodzież) nie powinni bać się angażować w organizacje praw człowieka, ponieważ nikt nie pomoże innym, jeśli nikt nie zgłosi się na ochotnika. [It is like the quote:] Jeśli nie my, to kto? Jeśli nie teraz, to kiedy?” powiedział Nuñez.

HLAF realizuje także programy długoterminowe, takie jak Program Udrożniania Więziennictwa, Centrum Działań Naprawczych i Skoncentrowana Reintegracja Byłych więźniów, których celem jest promowanie praw, dobrostanu i dobrostanu osadzonych. — Rachelle Anne Mirasol, stażystka INQUIRER.net

Dołącz do nas i nawiąż kontakt ze społecznością, dzieląc się ciekawymi historiami, zdjęciami i filmami! Możesz przesłać nam swoje historie za pośrednictwem