Historia zespołu studenckiego UI wprowadzającego nowoczesną edukację do odległych obszarów Karimunjawy

Piątek, 11 października 2024 – 21:24 WIB

Djakarta – Starając się stworzyć zabawne i interaktywne środowisko uczenia się, aby wspierać entuzjazm do nauki dzieci ze szkół podstawowych w Karimunjawa, PAP (Care for Action for Change) Rangers, który jest jednym z zespołów otrzymujących stypendia studenckie od Uniwersytetu Indonezyjskiego, realizuje nowoczesny program nauczania i nauka przez zabawę w SD Negeri 03 i SD Negeri 07 Karimunjawa, które odbędą się w dniach 19–29 lipca 2024 r.

Program ten zapewnia Zespołowi PAP Rangers możliwość symulowania roli nauczyciela i stosowania zabawnych metod uczenia się, zapewniając uczniom możliwość aktywności w procesie nauczania i uczenia się oraz praktycznego zastosowania prezentowanego materiału, np. procesu mycia rąk dobre i prawdziwe.

Zespół Pap Rangers, składający się z 10 zespołów, został podzielony na 2 grupy i rozesłany do dwóch docelowych szkół podstawowych. Pod względem ilościowym w SD Negeri 03 i SD Negeri 07 Karimunjawa znajduje się łączna liczba uczniów i dziewcząt w wieku 26 i 27 lat. Każda grupa Pap Rangers jest odpowiedzialna za zapewnienie edukacji i prowadzenie zajęć w jednej szkole.

Przy względnie równej liczbie uczniów w obu szkołach można równomiernie rozdzielić zespoły, aby zapewnić skuteczność programu. Działanie to ma na celu zwiększenie świadomości ekologicznej i przekazanie praktycznej wiedzy na temat ochrony młodszemu pokoleniu w Karimunjawa.

PAP Rangers realizuje kilka głównych działań edukacyjnych, zaczynając od prezentacji materiałów związanych z żywieniem i PHBS (ang. Clean and Healthy Living Behaviour). PAP Rangers nie tylko dostarcza materiały, ale także zapewnia wszystkim uczniom i studentom możliwość aktywnego spędzania czasu, organizując sesje quizowe i „krzyżówki dotyczące zrównoważonego odżywiania”, które pozwalają dzieciom bezpośrednio wyobrazić sobie zrównoważone odżywianie, na przykład rozpoznawanie żywności zawierającej węglowodany i białko oraz wpływ braku zbilansowanego odżywiania.

Oprócz tego PAP Rangers opracowali także piosenkę o dobrym i prawidłowym myciu rąk, a następnie bezpośrednią praktykę w każdej szkole. Mało tego, Strażnicy PAP zorganizowali także tydzień kreatywności, który miał na celu doskonalenie umiejętności uczniów docelowych szkół podstawowych, w tym przypadku realizował się w formie tworzenia drzewek życzeń, rysowania i składania mozaik, a nawet kolorowania.

Oprócz szkół podstawowych, które są głównym celem tego działania, Rangersi PAP otrzymali także możliwość przeprowadzenia działań informacyjnych w SMK (JAK ZAPOMNILIŚMY) Karimunjawa. W procesie socjalizacji PAP Rangers przekazali materiały dotyczące znaczenia poznania i przedstawienia PAP Rangers docelowej grupie odbiorców.

Mamy nadzieję, że Strażnikom PAP uda się przyciągnąć młodsze pokolenie w Karimunjawa do kontynuacji programu rozpoczętego na obszarach o szerszym zasięgu. Do tej pory PAP Rangers znalazło kilku uczniów zainteresowanych promowanym programem.

Pap Rangers wiele się nauczyli od szkół i segmentów docelowych. Mamy nadzieję, że ta działalność będzie mogła być kontynuowana i kontynuowana przez szkołę, ponadto zarówno SD Negeri 03, jak i SD Negeri 07 Karimunjawa wyraziły bardzo pozytywny odzew i wyrażają chęć kontynuowania metod nauczania, które zostały wdrożone przez PAP Rangers.

„Ten program jest dobry, widzimy, że studenci nie tylko się uczą, zwłaszcza ci, którzy chodzą do szkół w dużych miastach, ale chcą tu przyjeżdżać i udzielać korepetycji dzieciom, co z pewnością będzie bardzo przydatne” – powiedziała jedna z uczestniczek nauczyciele z SD Negeri 3 Karimunjawa .

Ta pozytywna reakcja pokazuje, że programowi Pap Rangers udało się wywrzeć znaczący wpływ na lokalną społeczność. Współpraca uczniów z lokalnymi szkołami otwiera możliwości transferu cennej wiedzy i doświadczeń.

Kluczem jest trwałość programu i nadzieja, że ​​szkoła będzie mogła przyjąć i rozwinąć wprowadzone metody uczenia się. Podkreśla także znaczenie zaangażowania uczniów w pracę społeczną, wnosząc nowe perspektywy do obszarów, które mogą mieć ograniczony dostęp do zasobów edukacyjnych.