MANILA, Filipiny – Istnienie szwadronu śmierci Davao (DDS) w mieście Davao jest powszechną wiedzą wśród lokalnych funkcjonariuszy policji, twierdzi emerytowana pułkownik policji Royina Garma.
Garma podczas dziewiątego przesłuchania czterokomisji Izby Reprezentantów, które odbyło się we wtorek, przeczytała złożone przez nią dodatkowe oświadczenie. W oświadczeniu Garma oświadczyła, że wiedziała o istnieniu DDS, gdy była funkcjonariuszką policji w mieście Davao.
„Podczas mojego zadania w Davao dowiedziałem się o tak zwanym „Szwadrze Śmierci Davao” z różnych źródeł. Wśród oficerów powszechnie wiedziano, że prawie wszyscy dowódcy stacji mieli specjalne zespoły wyznaczone do określonych operacji” – powiedział Garma.
PRZECZYTAJ: De Lima: Nanlaban, koncepcje nagród rozpoczęły się w Davao jeszcze przed 2016 rokiem
„Chociaż nie znałem tożsamości tych zespołów, wśród funkcjonariuszy policji w Davao w takich sprawach panowała kultura milczenia. Moje zrozumienie tych operacji ugruntowało się jeszcze bardziej podczas mojej kadencji jako dowódca stacji w Sasa i Sta. Ana w latach 2012–2016. W tym okresie byłam świadkiem istnienia systemu nagród” – zauważyła.
PRZECZYTAJ: Garma twierdzi, że w Davao istnieje szablon wojny narkotykowej, system nagród stosowany w całym PH
Kontynuacja artykułu po tym ogłoszeniu
Według Garmy odebrała telefon od funkcjonariusza wywiadu byłego szefa filipińskiej policji krajowej (PNP), a obecnie senatora Ronalda dela Rosy, gdy była szefową komisariatu policji w Sasa.
Kontynuacja artykułu po tym ogłoszeniu
Dela Rosa był wówczas dyrektorem miasta Davao City PNP.
PRZECZYTAJ: Garma przedstawia zakres nagród pieniężnych w „szablonie wojny narkotykowej w Davao”
Garma powiedziała, że telefon miał ją poinformować, że w jej okolicy zbliża się operacja.
„Dzięki tej wiadomości zrozumiałem konsekwencje operacji. Kilka godzin później dowiedziałam się, że w Malagamocie doszło do strzelaniny z udziałem podejrzanego płci męskiej, co według śledztwa było legalną operacją” – dodała.
„Kiedy byłem dowódcą stacji w Sasa, kapitan Barangay z Barangay Hizon poinformował mnie, że w okolicy często dochodziło do incydentów związanych z „Akyat Bahay”. Przechwycili jednego podejrzanego mężczyznę, który pełnił funkcję obserwatora. Zaplanowano operację uwięzienia, w wyniku której dwóch podejrzanych zostało przyłapanych na kradzieży. Jeden podejrzany został ranny, a później zmarł w szpitalu […] W wyniku tej operacji otrzymałem od sierż. Suan” – stwierdziła.
Garma zeznała podczas przesłuchania przed komisją czterostronną w dniu 11 października, że Duterte w maju 2016 r., po zwycięstwie w wyścigu prezydenckim, skontaktował się z nią, prosząc o znalezienie agenta PNP, który mógłby wdrożyć wojnę narkotykową na skalę krajową, korzystając z „szablonu Davao” w umysł.
Oznacza to, że zostanie wprowadzony system nagród obejmujący dotacje pieniężne w wysokości od 20 000 do 1 miliona P.
Duterte powiedział, że szefem grupy zadaniowej musi być członek INC, co doprowadzi Garmę do byłego pułkownika policji Edilberto Leonardo.
Według Garmy powiedziała Duterte, że nie zna „żadnej osoby posiadającej takie kwalifikacje”, ponieważ nie została przydzielona poza Davao. Pamiętała jednak swojego ucznia z wyższej klasy, Leonarda.
Garma powiedziała również, że Leonardo powiedział jej, że przedstawił propozycję dotyczącą działań grupy zadaniowej, przeprowadzoną przez senatora Bonga Go, który był wówczas specjalnym asystentem Duterte.
Przyznała też, że początkowo ułatwiała spotkania Go z Leonardo. W końcu Garma powiedział, że obaj mężczyźni „nawiązali bezpośrednią komunikację”.
Garma zeznał, że to także Leonardo prowadził odprawy dla wszystkich urzędników Filipińskiej Agencji ds. Walki z Narkotykami (PDEA), a nawet szefów PNP – mając nawet ostateczną władzę w sprawie tego, kto znajdzie się na liście obserwacyjnej.
Nie można zapisać Twojej subskrypcji. Spróbuj ponownie.
Twoja subskrypcja zakończyła się sukcesem.
Jednak wcześniej Leonardo zaprzeczył twierdzeniom Garmy, twierdząc, że ten ostatni może mieć większą wiedzę na temat działań grupy zadaniowej w porównaniu do niego.
