Dziekan IPDN szczegółowo wyjaśnia powody, dla których konieczna jest nowelizacja ustawy o samorządzie terytorialnym

Sobota, 26 października 2024 – 18:10 WIB

Djakarta – Ministerstwo Spraw Wewnętrznych (Kemendagri) prowadzi obecnie badanie dotyczące planowanej nowelizacji ustawy nr 23 z 2014 r. dotyczącej samorządu regionalnego (UU Pemda).

Pilna potrzeba rewizji ustawy o samorządzie regionalnym wynikała z pojawienia się nowej ustawy o minerałach i węglu, ustawy o tworzeniu miejsc pracy i ustawy o finansach pomiędzy rządem centralnym a samorządami regionalnymi.

Oprócz obecności najnowszej ustawy wymagającej zmian w prawie samorządu regionalnego, istnieje również szereg orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego.

Dziekan Wydziału Zarządzania, Nauk o Rządzie, Instytutu Nauk o Rządzie Krajowym (IPDN), dr Halilul Khair, omówił niezgodność Ustawy o samorządzie regionalnym z 3 najnowszymi ustawami.

„Początkowa ustawa o samorządzie regionalnym miała regulować istnienie regionów autonomicznych. Mianowicie uznanie lokalnych społeczności regionalnych, aby stały się one publicznymi podmiotami prawnymi, które będą mogły same regulować i zarządzać. „Oznacza to, że nie o wszystkich sprawach decyduje centrum, ale mieszkańcy regionów” – powiedział Halilul.

Według Halilula ustawa o samorządzie regionalnym reguluje regiony autonomiczne, ich samorządy regionalne i uprawnienia, jakie mogą one sprawować, a także ich finansowanie, personel oraz reguluje stosunki centralne i regionalne.

„Ogólnie rzecz biorąc, od czasu jego wdrożenia w 2014 r. wdrażanie przebiega całkiem dobrze. Samorząd regionalny ma dość dobrą autonomię, a region, poprzez realizację samorządu regionalnego za pośrednictwem Samorządu Regionalnego i DPRD, pełnił funkcje zgodnie z Ustawą o samorządzie regionalnym. „Chociaż w niektórych przypadkach są rzeczy, które nie są zadowalające i nieodpowiednie” – powiedział Halilul.

Według Halilula omawianie ustawy o rządzie regionalnym jest tym samym, co omawianie dwóch trzecich Republiki Indonezji, ponieważ dwie trzecie spraw państwowych przypada na regiony, okręgi i prowincje.

„W rzeczywistości to oni zapewniają podstawowe usługi, usługi na rzecz społeczności” – powiedział Halilul.

Halilul stwierdził, że nieoptymalne są jeszcze usługi, wiele dróg jest nadal uszkodzonych, a liczba uczniów zapisanych do szkół podstawowych, gimnazjów i liceów nie jest wystarczająca. Na przykład w przypadku szkół średnich wskaźnik czystego uczestnictwa wynosi zaledwie 62%. Wtedy poziom usług czystej/pitnej wody wynosi tylko 76% -79%.

Większość regionów nadal ma problemy ze swoją polityką fiskalną. Nie zapominaj, że krajowe polityki na rzecz dobrych regionów również wymagają przeglądu.

Ustawa nr 23 z 2014 r. dotycząca samorządu regionalnego wymaga przeglądu, ponieważ jest sprzeczna z ustawą nr 3 z 2020 r., ustawą nr 6 z 2023 r. i ustawą nr 1 z 2022 r.

Jeśli chodzi o 3 ustawy, dotyczą one głównie kwestii podziału władzy. Zatem te 3 ustawy zawierają normy merytoryczne ograniczające przepisy władz regionalnych. Zatem władza regionalna zawarta w ustawie nr 23 z 2014 r. dotyczącej samorządu regionalnego nie jest już zgodna z trzema najnowszymi ustawami. Dlatego konieczne jest dostosowanie.

Chociaż oprócz tych 3 praw istnieje wiele innych czynników, które również należy dostosować na podstawie wyników oceny.

Na przykład, jeśli chodzi o wyniki w zakresie rozwoju regionalnego, które są odbiegające od optymalnych, musimy również dokonać przeglądu kwestii nadzoru, sposobu jego rozwoju, a następnie, biorąc pod uwagę swobodę dyrektora regionalnego w zakresie finansowych aspektów regionu, można pozostawić swobodę.

„Prawidłowe zdanie to niezgodność ustawy nr 23 z 2014 r. o samorządzie terytorialnym z 3 wymienionymi wyżej ustawami. Jest to niezgodne z prawem, gdyż w ustawie o samorządzie regionalnym jest napisane, że sprawa ta przekazana jest prowincjom, natomiast w ustawie nr 3 dotyczącej minerałów i węgla jest napisane, że władza ta przekazana jest rządowi centralnemu. „Podobnie w przypadku ustawy o tworzeniu miejsc pracy stwierdza się, że istnieje 13 zezwoleń, które w ustawie o samorządzie regionalnym przyznają władzę nad regionami, ale w ustawie o tworzeniu miejsc pracy podlegają one władzy centralnej” – powiedział Halilul.

Halilul powiedział, że ponieważ normy zawarte w prawie samorządu regionalnego nie są już zgodne z innymi przepisami, istnieje możliwość wystąpienia konfliktu interesów w zakresie zrozumienia tego organu.

„Jeśli nie zostanie to zmienione, nastąpi brak synchronizacji. Później percepcja w Ministerstwie Minerałów i Węgla zrozumie, że jest to władza centrum. Wówczas w jego realizacji ośrodek nie może bezpośrednio przenosić go do regionów. Centrum ponownie zwróci się do regionów o jego realizację. Ale później regiony powiedzą, że to już nie nasza władza. Wtedy ośrodek znowu powie: tak, proszę, nie mamy już w regionach instytucji, które by to prowadziły. Wreszcie wydano dekret prezydencki, aby temu zaradzić. Nie jest to jednak zbyt synchroniczne, ponieważ władza zostaje cofnięta na mocy prawa, a następnie władza zostaje ponownie cofnięta na mocy prawa. „Ponieważ dekret prezydencki nie może uchylić prawa” – powiedział Halilul.

Halilul powiedział, że w jej wdrażaniu nie było synchronizacji między postanowieniami ustawy Minerba a jej wdrażaniem w terenie. W tym wdrożeniu nie ma prawdziwej harmonii pomiędzy normami prawnymi a ich wdrażaniem w terenie.