The Reprezentacja Hiszpanii kobiet ma autentyczny skład na Pucharze Świata Padel w Katarze. Obsada pełna legend, wśród których najmłodszy, debiutant, „Cudowna dziewczyna”: Claudia Fernández. Zawodniczka, która mimo swojego wieku demonstruje na boisku zapał i umiejętności, które świadczą o jej ogromnym talencie.
Stoi przed swoim pierwszym występem w Pucharze Świata, a dziś miał miejsce jego debiut w Doha w koszulce Hiszpanii. Jej życie zmieniło się radykalnie w ciągu kilku miesięcy do tego stopnia, że z walki o 1/8 finału stała się jedną z ośmiu najlepszych w kraju: „Spodziewałem się telefonu”. Wszystko dzięki wspaniałemu sezonowi z Gemmy Triay. Ogromne wyzwanie, w którym udowodniła, że stanęła na wysokości zadania: „Spodziewano się, że nie pójdzie tak dobrze, ale jestem bardzo zadowolona ze wszystkiego, co osiągnęliśmy”.
Utrzymanie przyjaciół jest trudne. Zmieniłam szkołę w wieku 8 lat i straciłam kontakt. Nie mam przyjaciół z dzieciństwa
On numer jeden To jego marzenie, chociaż widzi je jeszcze bardzo daleko: „Pozostały mi trzy pozycje, ale to ogromny skok”. Biorąc pod uwagę jego ewolucję, niczego nie można wykluczyć, ale jego wymagania wobec siebie skłaniają go do myślenia, że musi jeszcze wiele urosnąć: „„Czuję się dojrzały, ale brakuje mi wielu rzeczy na poziomie mentalnym”.
„Czasami myślę, że jestem w finale i przyzwyczajam się do tego. Staram się taki nie być. Być może nie doceniam tego tak bardzo, jak powinienem.– mówi numer 4 w rankingu FIP.
Czasami myślę, że jestem w finale i przyzwyczajam się do tego. Staram się taki nie być. Być może nie doceniam tego tak bardzo, jak powinienem.
Koszt sukcesu sportowego
Jednak za wszystkimi tytułami i zwycięstwami kryje się niewidzialny koszt. Pracy i poświęcenia, które kryją się za wszystkimi ich sukcesami. 18-letnia dziewczyna, która dla realizacji swoich marzeń musiała porzucić wiele rzeczy: „Przegapiłem całe dzieciństwo”.. Aż czterokrotnie musiał zmieniać szkołę, co utrudniało mu „normalne” życie w jego wieku: „Utrzymanie przyjaciół jest trudne. Zmieniłam szkołę w wieku 8 lat i straciłam kontakt. Nie mam przyjaciół z dzieciństwa”.
Claudia Fernández na siłowni.
Pozostaje jednak skupiona na swoim celu, aspirując do tytułu olimpijki (jej kolejne wielkie marzenie) i mając tytuł mistrza świata już w zasięgu ręki. W Jeśli dostanę się do finału, wolę rozegrać pierwszy mecz niż trzeci: „Może trochę presja by na mnie spadła”. Poza tym wie, co zrobi, jeśli wygrają: „Jeśli wygram, będę płakać, na 100%”.
Reakcja, która mocno kontrastuje z jego wizerunkiem osoby nieustępliwej na korcie. „Wonder Girl” to także „Lodowa dziewczyna”. „Będę taka” – mówi. To może być dobre, ale ma też swoje negatywne strony: „Po porażce sytuacja jest skomplikowana”.
Żyje zarówno piękną, jak i gorzką stroną sportu oraz środowiskiem, któremu zawsze jest bardzo wdzięczna: „Jestem bardzo dumny z mojego zespołu. Bez nich nie odebrałbym tego w ten sposób.”. Dojrzałość towarzysząca jej talentowi: „Nie da się tego unieść w pojedynkę”. Ponieważ Claudia Fernández wiele poświęciła, aby być tu, gdzie jest, ale z głową wyposażoną i światem u jej stóp wszystko staje się bardziej znośne. Chwała czeka na nią w Doha i jest gotowa.
