SAN DIEGO — Tego, który mógł być ostatnim dniem sezonu drużyny Los Angeles Dodgers, Freddie Freeman i jego menadżer zjedli śniadanie. Temat stał się oczywisty i była to rozmowa, którą Freeman często utrudniał Dave’owi Robertsowi. Wyjęcie Freemana ze składu nigdy nie było łatwe, ale okoliczności uznały to za konieczne.
Skręcona prawa kostka Freemana potrzebuje tygodni, aby się zagoić. Stłuczenie kości w stopie potęgowało agonię. Boli go bok. Zastrzyki i leczenie pozwoliły mu rozpocząć i zakończyć dziewięć rund tylko raz, podczas gdy Dodgers walczyli z San Diego Padres w National League Division Series. Każdy jego występ w meczu zabierał wiele godzin, aby ponownie poskładać byłego MVP w całość.
Freeman i Roberts zgodzili się, że nie ma mowy, aby pierwszy bazowy mógł zagrać w czwartym meczu w środę, nawet gdy Dodgers groziła eliminacja.
Roberts i tak ponownie wpisał nazwisko Freemana do składu.
„To była mała sztuka gry” – powiedział Freeman. Nieco niecałe dwie godziny przed pierwszym wyciągiem Freeman został oficjalnie zarysowany.
Gavin Lux wrócił do domu i złożył ofiarny lot w ramach obfitego wieczoru dla defensywnego ataku Dodgersów. (Zdjęcie: Sean M. Haffey / Getty Images)
Freeman włożył więc niebieską bluzę z kapturem Dodgers, aby połączyć ją z ciężką taśmą, którą nosił na kostce. Nawet gra na takim poziomie, jaki udało mu się osiągnąć po sezonie, wymagała ciężkiej pracy.
„To, co robił” – powiedział Max Muncy – „było w stylu gladiatora”.
Zatem, jak powiedział Muncy, „każdy tutaj facet podszedł do Freddiego i powiedział: «Hej, mamy cię. Nie martw się.'”
W piątek Dodgers będą mieli kolejną szansę na kontynuację sezonu. Zwycięstwo Dodgersów 8:0 w czwartym meczu dało im i Freemanowi kolejne 48 godzin. Dotarcie tam wymagało wszystkich innych.
Ośmiu zawodników Dodgersów połączyło siły, aby odepchnąć skład Padres, który zmiażdżył ich sztab początkowy. Dolna połowa składu Dodgersów, która łącznie osiągnęła 0,196 w pierwszych trzech wyprodukowanych meczach z tej serii, nawet bez Freemana i kontuzjowanego Miguela Rojasa. NLDS rozegra piąty mecz, w którym zwycięzca bierze wszystko.
„Kiedy zaczynasz sezon posezonowy, jest to walka uliczna” – powiedział Roberts. „Chodzi o ludzi, graczy, a twoje pragnienie musi być większe niż przeciwnik. A dla mnie widok, jak nasi chłopaki przechodzą przez to, przez co przeszli i reagują w sposób, w jaki to zrobili, naprawdę ekscytuje mnie mecz 5.
Mogą podziękować za zbiorowy wysiłek ofensywny. Mookie Betts, który zaledwie kilka dni temu popadł w stan załamania nerwowego w związku z październikowymi zmaganiami, dał Dodgersom drugą bramkę w pierwszej rundzie w ciągu tylu nocy. Shohei Ohtani i Betts powiększyli prowadzenie do 3:0 po rundzie później.
Wszyscy inni wzmocnili gwiazdy. Łącznie pięć najniższych miejsc w kolejności odbijania dało wynik 10 na 51 w pierwszych trzech meczach tej serii. Teoscar Hernández w środę awansował na miejsce Freemana, a sześciu kolejnych zawodników uzyskało łącznie 7 z 25 trafień.
Ta dolna połowa kolejności zapewniła zwycięstwo Ohtaniemu i Bettsowi w drugiej kwarcie. Gavin Lux strzelił gola, a Kiké Hernández strzelił jednego gola w meczu przeciwko starterowi Padres Dylanowi Cease’owi, co wywołało ruch na boisku. Muncy, po rozpoczęciu serii 2 z 13, zaczekał, aż przebije ciężarek od Bryana Hoeinga i zahaczy go o róg, uzyskując dublet. Pałkarz później Will Smith, który w tym okresie posezonowym był bez trafień w dziewięciu uderzeniach, odtworzył swojego homera, który zapewnił mu zwycięstwo w dywizji sprzed dwóch tygodni, wbijając szybką piłkę na odległość 432 stóp do środka pola.
Ta zmiana powiększyła prowadzenie Dodgersów do 5:0, a pięć runów stanowiło ich największą przewagę w jakimkolwiek meczu posezonowym od dwóch lat.
Tommy Edman powiększył przewagę w siódmym secie dzięki dobrze wykonanemu atakowi na linię pierwszej bazy. Chwilę później Lux wykorzystał pierwszą zmianę, jaką zobaczył od Wandy Peralty i home run. Było to jego pierwsze trafienie leworęcznego miotacza od 25 miesięcy i podkreśliło, jak to określił Kiké Hernández, „bardzo kompletny mecz w ataku”.
Dodgers stworzyli scenę, goniąc Cease’a już po 38 narzutach. Cease po raz pierwszy w swojej karierze w wielkiej lidze pracował nad krótkim odpoczynkiem i oddał trzy runy w 1 2/3 rund. Dostając szansę na zdobycie dużej przewagi po raz pierwszy od wielu sezonów posezonowych, Dodgers rozbili osławioną bullpen Padres.
Zamiast po prostu być niesionymi przez supergwiazdy zaśmiecające szczyty ich zamówienia, udało im się nadrobić nieobecność Freemana i jeszcze trochę.
„To” – powiedział Smith – „po prostu tacy jesteśmy”.
Muncy przeżył trudne lato. Opuścił miesiące z powodu skośnej kontuzji, która miała trwać kilka dni. Wizyta u kręgarza, ze wszystkich ludzi, wyleczyła go z dyskomfortu, ale dopiero po wielokrotnych wizytach. A jednak we wtorek przy zmianie czeku wydawało się, że ponownie pogorszył sytuację. Przez pierwsze 13 uderzeń w ataku wybiegł poza strefę. Poruszył się lekkomyślnie. Ceniony za cierpliwość przy talerzu, nie wyglądał jak on. Dopóki tego nie zrobił. I prawie dodał solowego homera w swoim następnym uderzeniu.
Jest też Smith, którego wieloletnie zmagania z szybkimi piłkami wpłynęły na sylwetkę jednego z najbardziej płodnych ofensywnych łapaczy w sporcie. Znalazł przeciwko nim życie 13 dni temu, oddając dwupunktowy strzał szybkiej piłki, który pomógł Dodgersom obalić Padres i zdobyć koronę NL West. Smith wpadł w kolejny poślizg na początku sezonu posezonowego, a uderzenie, które trener Robert Van Scoyoc nazwał „trochę wrażliwym”, dołączył Smith.
Edman zastąpił Rojasa po tym, jak weteran gry w trybie shortstop w trzecim meczu pogorszył stan jego naderwanego mięśnia przywodziciela, w związku z czym przeniósł się ze środkowego pola na shortstop. Pracownik użyteczności publicznej ma wszystko, co kochają Dodgersi, ale pałkarz walczył mocno z lewej strony talerza. Mając praworęcznego Aleka Jacoba na kopcu i okazję do wzmocnienia prowadzenia Dodgersów, rozważał grę w chorągiewkę. Roberts zgodził się.
Lux, niedoszły przystanek, który stracił pracę dwa tygodnie przed dniem otwarcia, był trzymany w pobliżu ze względu na nietoperza, ale podczas przerwy All-Star miał na koncie 0,562 OPS. Przez lata były czołowy kandydat wahał się między obraźliwymi tożsamościami. Zerwane więzadło krzyżowe przedniego więzadła krzyżowego przedniego (ACL) i problemy w defensywie kosztowały go pracę przez kolejne lata. Zatem Lux po prostu zdecydowała się na mocniejszy i bardziej agresywny zamach. Jak pałkarz zdolny do zamachów takich jak ten, który wypuścił w środę. Po przerwie Lux opublikowała wynik 0,899 OPS. Jest liderem zespołu pod względem trafień w czterech meczach posezonowych.
Jest jeszcze Kiké Hernández. Dodgers ponownie podpisali z nim kontrakt poza sezonem z myślą o październiku, ale swój pierwszy start w play-offach w 2024 r. zaliczył dopiero, dopóki Dodgers nie stanęli w obliczu eliminacji. W trzecim meczu w ogóle nie zagrał, nawet gdy Dodgers odrobili stratę na początku meczu. Jednak w czwartym meczu długoletni pomocnik przeskakiwał z trzeciej bazy na środek pola i z powrotem, zdobywając tego wieczoru dwa trafienia.
Edman powiedział, że połączenie sił w celu osiągnięcia zwycięstwa wymaga „odporności”.
W obliczu eliminacji bez swojej największej gwiazdy Dodgers zmierzą się w piątkowy wieczór w meczu, w którym zwycięzca bierze wszystko.
„Szczerze mówiąc, stary, nie wiem, co jest tam napisane” – powiedział Kiké Hernández. „Przez cały rok byliśmy bardzo kontuzjowani i jakimś cudem mieliśmy najlepszy wynik w lidze. Czuję, że dzisiejszy wieczór był przykładem tego, do czego zdolny jest ten zespół.
(Górne zdjęcie Willa Smitha: Katelyn Mulcahy / Getty Images)
