Desmond Bane o upodobaniu Grizzlies do tempa; notatki przedsezonowe dotyczące Rockets, Spurs

DALLAS — Około 45 minut po przedsezonowym zwycięstwie Memphis Grizzlies 121:116 nad Dallas Mavericks piątoroczny obrońca Desmond Bane siedział na boisku w szatni gości, wciąż łapiąc oddech jeszcze długo po zabrzmieniu ostatniej syreny.

Nieobecność Luki Dončića w meczu – oraz w mniejszym stopniu Kyriego Irvinga – była tematem krótkich rozmów po meczu. Kilku członków drużyny było zaskoczonych, jak inaczej gra Dallas bez swoich głównych zawodników zajmujących się piłką, i przypomnieli sobie, jak chaotycznie może wyglądać atak.

Jednak w skali makro Bane był bardziej zaniepokojony wynikami swojego zespołu. Niekoniecznie chodzi o wynik meczu – przedsezon skupia się na kondycjonowaniu i środkach ostrożności dla weteranów – ale Jak Memphis żeglował wieczorem.

Liczba wyczerpanych zawodników, nawet jak na mecz pokazowy, nie była zaskakująca, biorąc pod uwagę nowe upodobanie trenera Grizzlies, Taylora Jenkinsa, do szybkiego tempa. Próbując wspiąć się z powrotem na wyższy szczebel Konferencji Zachodniej. Jenkins chce, aby jego zespół biegał i to często.

„Wszyscy to dzisiaj poczuliśmy” – powiedział Bane Sportowiec. „Będziesz mógł zauważyć, że od pierwszego dnia będziemy grać naprawdę, naprawdę szybko”.

Grizzlies to dumna grupa. Jako ostatni przyznali, że poprzedni sezon był porażką, mimo że ich trzon – Bane, Ja Morant i Jaren Jackson Jr. – opuścił łącznie 129 meczów. Prawda jest jednak taka, że ​​chociaż sezon Memphis z 27 zwycięstwami miał kilka jasnych punktów, w szczególności rozwój Vince’a Williamsa Jr. i GG Jacksona II (i ostatecznie wylądowanie Zacha Edeya w czerwcowym drafcie), ich produkt na korcie i tożsamość były bałaganem. Im dokładniej badano ich ofensywny skład, tym wyraźniejsze stawało się, że Grizzlies po prostu nie biegali wystarczająco dużo.

„To będzie kwestia tego, jak nawrócimy grę, czy będą to zatrzymania, zbiórki, straty, nawet po zdobytych koszach” – powiedział Jenkins. „Nasza umiejętność szybszego przenoszenia piłki do parteru — w zeszłym roku próbowaliśmy zastosować bardziej bezpozycyjny styl ataku. Nadal będziemy się nad tym skupiać, ale są rzeczy, które śledzimy i ćwiczymy (z) przejściem z obrony do ataku. Tempo to kwestia liczbowa, ale tak naprawdę to kwestia mentalności.”

Mentalność, o której wspomina Jenkins, zaczyna się od Bane’a i Moranta. Zwłaszcza w przypadku Moranta, biorąc pod uwagę jego elitarny atletyzm i umiejętność karania obrońców przeciwnika w ruchu ulicznym, na jego barkach spoczywa ogromna odpowiedzialność, aby przewodzić grupie. Były All-Star skręcił kostkę w meczu z Dallas, ale nieustannie był solą w oku Mavericksów, prowadząc grę i stwarzając ataki dla innych, zanim obrona zdążyła się przygotować.

Według NBA.com składający się z trzech obrońców Morant, któremu towarzyszą Bane i Marcus Smart, rozegrał zaledwie 130 minut w sezonie 2023/24, ale osiągnął tempo 100,95. Przyrównanie tego do całej kampanii NBA wymaga pewnej gimnastyki umysłowej na poziomie Simone Biles, ale w zeszłym sezonie liczba ta plasowałaby się w pierwszej piątce. Za mało danych, aby wysunąć istotne twierdzenie, ale wystarczające dowody, aby uzasadnić intrygę.

„Jest elektryczny” – powiedział Bane o Morancie. – Potrafi robić wiele różnych rzeczy na boisku, a nasza gra po prostu pasuje. Praca będzie mówić sama za siebie.”

Bane odgrywa także rolę instrumentalną, w zeszłym roku wziął na siebie lwią część przestępstwa i był swego rodzaju łącznikiem pomiędzy obiema wersjami Grizzlies: rozbujaną, młodą drużyną i głęboką, obładowaną weteranami grupą. W przeliczeniu na czyszczenie szkła skuteczność Bane’a wzrosła z 25,6 do 28,6 (92. percentyl), co przekłada się na najwyższą w karierze liczbę 5,5 asyst na mecz. Bane był odpowiedzialny za 27,2 procent strzałów swoich kolegów z drużyny z gry.

Jednak tempo nie polega po prostu na bieganiu po korcie; chodzi także o podejmowanie decyzji i to, jak szybko zespoły rozpoczynają grę w ataku na połowie kortu. Odkąd Bane dołączył do ligi, stopniowo doskonalił swoje umiejętności rozgrywania, zajmując 82. percentyl zawodników chwytających piłkę i zdobywając 0,989 punktów za każde posiadanie. Jego nisko położony środek ciężkości i siła dobrze współgrają z agresywnym stylem Moranta i zapewniają Memphisowi zrównoważone pole obrony.

„Dzięki temu stanę się bardziej kompletnym zawodnikiem, zwłaszcza biorąc pod uwagę sposób, w jaki staramy się grać w tym roku – bardziej płynny i dobrze rozprowadzający piłkę” – powiedział Bane. „Nie mogę się tego doczekać.”

To nie jest proces doskonały. Na drodze będą wyboje, co widać po czwartkowej porażce Memphis z Charlotte 119:94. W dwóch meczach Grizzlies zanotowali 58 asyst przy 45 stratach i zajmują trzecie miejsce pod względem stosunku asyst do strat. Ale Bane koncentruje się na celu długoterminowym.

„Po prostu staram się trzymać sposobu, w jaki staramy się grać” – powiedział Bane. „W końcu wypracowaliśmy sobie taką formę, w jakiej musimy być. Ciężko trenujemy, ciężko gramy. To samo przyjdzie.”

W okresie pozasezonowym, na obozie przygotowawczym i na początku okresu przygotowawczego drużyna Houston Rockets skupiała się przede wszystkim na poprawie efektywności defensywnej, ale to nie cały zakres ich pracy. Aby organizacja z ekscytującego młodego zespołu stała się szanowanym uczestnikiem play-offów, należy wprowadzić również zmiany w ofensywie.

Główny trener Ime Udoka dał jasno do zrozumienia, że ​​odstępy od podłogi i strzelanie są na wagę złota. Reed Sheppard, wybrany z numerem 3 w drafcie, był najlepszym strzelcem w college’u i odegra znaczącą rolę w rotacji. Jednak samo to nie wystarczy, aby rozwiązać problemy strzeleckie Rockets, które nękały ich zbyt wiele razy w zeszłym sezonie. Houston zajmował 12. miejsce pod względem liczby prób trzech trafień na mecz, ale pod względem konwersji takich strzałów zajmował zaledwie 23. miejsce.

Jak więc zamknąć tę lukę? Udoka kilkakrotnie wspomniał o stosowaniu uproszczonego ataku dla swoich młodych zawodników, a także zauważył potrzebę dywersyfikacji gry. Test wzroku podczas oglądania Rockets wykaże, że wykonują oni dużą liczbę wysokich pick-and-rollów, co pozwala ich zawodnikom zajmującym się piłką na podejmowanie decyzji. Liczby również potwierdzają tę teorię. Według danych Synergy, Houston zaliczyło czwarte miejsce pod względem liczby pick-and-rolli w NBA w zeszłym sezonie (18,9), a także czwarte pod względem skuteczności zdobytych punktów w tej akcji (1,057 punktu na posiadanie).

Odkrycie kolejnej warstwy ataku Houston poza tym było wyzwaniem, ale Udoka ma kilka pomysłów, a większość z nich skupia się na środkowym startującym z czwartego roku Alperen Şengün. Udoka rzucił wyzwanie wielkiemu Turkowi, aby stał się bardziej komfortowy w strzelaniu trójek, rozumiejąc korzyści, jakie jego odstępy mogą mieć dla gry Rockets na połowie kortu. W zeszłym sezonie Şengün trafiał zaledwie 1,8 3 s na mecz, zdobywając 29,7% skuteczności.

W sezonie 2021–22 w Celtics Udoka miał Al Horforda, wszechstronnego, dwukierunkowego, dużego zawodnika z możliwością ustawiania odstępów między podłogami. Ten doświadczony weteran korzystał z zalet graczy All-NBA, takich jak Jayson Tatum i Jaylen Brown, którzy dysponowali lwią częścią dotknięć i strzałów, ale nadal miał w planie Udoki pewne obszary, w których mógł udostępnić przewagę innym (3,8 3 s na mecz, 33,6 procent ). Poniżej znajduje się jedno z rozwiązań Udoki: podwójne przeciągnięcie Tatuma, które w rzeczywistości zmienia się w strzał dla Horforda. (Zwróć uwagę na Tatuma wykorzystywanego jako przesiewacz; to kolejny ważny motyw Udoki.)

W meczu przeciwko Jazzowi obrona uważa, że ​​jest to akcja Aarona Holidaya po podwójnym przeciągnięciu. Jednak podobnie jak w powyższej grze, „celem” w rzeczywistości jest otwarcie parkietu dla Şengün.

Şengün ma 1 z 4 punktów na 3 w okresie przedsezonowym, ale w tej chwili proces jest ważniejszy niż wynik. Z biegiem czasu będzie coraz bardziej komfortowo fotografował i wykonywał tego typu zdjęcia.

Ze względu na dbałość o szczegóły. Trener Spurs Gregg Popovich rozumie, że rozwój Wembanyamy jest najważniejszym celem w San Antonio, ale aby inni wokół niego również byli lepsi, nauczanie na korcie jest koniecznością. Barnes zrobił karierę jako napastnik, który nie wymaga wiele konserwacji i wymaga klejenia. Jego zrozumienie schematów, w połączeniu z doświadczeniem i koszykarskim IQ, dobrze przydaje się grupie, która wciąż uczy się, jak wygrywać.

„Przesłanie, które będzie często głoszone w tym sezonie, będzie trwałe” – powiedział Barnes podczas dnia mediów. „Czy możemy utrzymać koncentrację? Czy uda nam się utrzymać niezbędny poziom szczegółowości nie tylko w drugim kwartale, ale także w trzecim i czwartym kwartale? To będzie dla nas wielka sprawa.”

Z defensywnego punktu widzenia Barnes nie jest już tak agresywny i silny fizycznie, jak kiedyś. W wieku 32 lat nie może już skutecznie ścigać strażników i skrzydeł po obwodzie. Według Synergy Barnes zakończył obronę na 23. i 27. percentylu, odpowiednio w scenariuszach chwytania piłki i izolacji, a Sacramento Kings w swoich minutach byli o trzy punkty gorsi w defensywie. W miarę jak jego gra się starzeje, jego gra staje się coraz lepsza w obronie przed silnymi napastnikami i środkowymi (69. percentyl obrony po ataku, 83. percentyl obrony).

Jednak w ofensywie Barnes nadal jest cennym atutem w równaniu.

Kiedy sezon zasadniczy się rozpocznie, większość zawodników (wraz z Sochanem) przejmą Paul i Wembanyama, ale nadal potrzebny jest zawodnik dysponujący tkanką łączną i odpowiednimi rozmiarami. Barnes zawsze był niedocenianym rozgrywającym i dobrze rozumiał kąty, odstępy i personel. Poniższe posiadanie piłki podkreśla umiejętności koszykarskiego Barnesa, który rozpoznał umiejętność pokonania Cheta Holmgrena bez problemu, wywarcia presji na obręczy i kopnięcia do otwartego szampana (jak dotąd w okresie przedsezonowym zgasło światło, 9 z 19 z 3).

Oprócz starterów Tre Jones (stosunek asyst do obrotów 4,12), Johnson (1,95), Blake Wesley (3,02!) i Castle powinni zapewnić San Antonio wystarczającą ilość akcji przeciwko drugim jednostkom. Popovich ma teraz wystarczającą liczbę zawodników, aby zmieniać składy i znajdować optymalne kombinacje w grze, które nie były łatwo dostępne w zeszłym sezonie.

(Górne zdjęcie Desmonda Bane’a: ​​Harry How / Getty Images)