Denis Villeneuve oczarował liczącą 2000 osób publiczność Londyńskiego Festiwalu Filmowego osobistą recenzją swojej długiej kariery, w tym najważniejszą zasadą tworzenia szczęśliwego planu filmowego.
The Wydma reżysera zapytano, jak radzi sobie z pierwszorzędnym ego na swoich wielkich planach filmowych, i odpowiedział wprost: „Pierwsza zasada: unikaj dupków”.
Zapytany, czy wymieniłby kogoś konkretnego, taktownie odmówił, twierdząc, że uważa to za „grę”, mającą na celu wydobycie tego, co najlepsze z aktora, którego zrekrutował do filmu.
Villeneuve ujawnił również, że rozważa realizację Blade Runner 2049 jeden z dwóch najbardziej ryzykownych filmów, jakie nakręcił w swojej karierze (drugi tytuł, o którym wspomniał, to Politechniczny), w tym sensie, że przejął pałeczkę od ukochanego oryginału science-fiction Ridleya Scotta z 1982 roku.
Kanadyjsko-francuski filmowiec opowiedział, jak zespół produkcyjny zwrócił się do niego z prośbą o nakręcenie długo oczekiwanej kontynuacji w całkowitej tajemnicy, gdy przebywał w Meksyku, kręcąc swój hitowy thriller akcji Sicario prawie dekadę temu.
„Byłem w biurze producenta, oglądając oprawę graficzną filmu i byłem bardzo podekscytowany, że Ridley ponownie tam pojedzie.
„Kiedy byłem w Meksyku, zadzwonił do mnie producent. Powiedział: „Musisz znaleźć miejsce, gdzie nikt nas nie zobaczy”.
„Tak właśnie się stało. Ridley jest najbardziej zapracowanym reżyserem. Ja kręcę jeden film, a Ridley trzy. Myślę, że Harrison Ford był zmęczony czekaniem.
Villeneuve, twórca filmowy z ponad dwudziestoletnim stażem, zasłynął początkowo dzięki nagradzanym kanadyjskim filmom fabularnym: 32 sierpnia na Ziemi (1998), Wir (2000), Politechniczny (2009) i nominowany do Oscara Pożary (2010)
Zadebiutował w języku angielskim dramatem proceduralnym Więźniowiea potem dramat Wróg (oba 2013). Międzynarodowy przełom osiągnął dzięki thrillerowi kryminalnemu Sicario w 2015 r., a następnie Przyjazd (2016).
Do ostatnich światowych sukcesów kasowych należy m.in Blade Runner 2049 (2017) i jego dwuczęściową adaptację epopei Franka Herberta Wydma (2021–24).
Początki kariery i aspiracje…
„Pochodząc ze wsi (wioska Gentilly w Becancour w Quebecu) zacząłem oglądać filmy. Jeśli było jedno nazwisko, które do mnie przemówiło, to był to Spielberg. Na początku myślałem, że będę pisać, ale kręcenie filmów wydało mi się tak interesujące, że zająłem się tym.
Jak podejmuje decyzję o nakręceniu konkretnego filmu…
„Mam głębokie pragnienie odkrywania świata, ale nie ma na to żadnego wzorca. Czuję, że projekt wybiera mnie, odczuwam głęboką chęć eksploracji. Ale nie ma planu. Nie planowałem przenieść się w stronę science fiction, to było poza moim zasięgiem, skąd pochodzę, ale chodziło o przeczytanie materiału i poczucie głębokiej więzi. Nauczyłem się, że kręcenie filmu musi być aktem hojności”.
NA Politechniczny (2009)…
(na podstawie prawdziwej masakry w Ecole Polytechnique z 1989 r., znanej jako „masakra w Montrealu”)
„To był najbardziej bolesny film, jaki nakręciłem w życiu. Spędziłem rok spotykając się ze wszystkimi, ze wszystkimi studentami, policją, śledczymi, kierowcami ambulansów, wszystkimi. Prawdopodobnie popełniłem błędy, wszędzie czułem, że je popełniam. Ku mojej wielkiej uldze został on dobrze przyjęty”.
NA Pożary (2010)…
(Kanadyjskie bliźniaki, które podróżują do rodzinnego kraju swojej matki, do Lewantu, aby odkryć jej ukrytą przeszłość w czasie krwawej wojny domowej)
„Zanim zrobiłem ten film, powiedziałem sobie: «Następny musi być znaczący». Uważam, że oryginalna sztuka Wajdiego Mouawada to arcydzieło, jedna z najlepszych rzeczy, jakie widziałem na scenie. Przeniesienie go na ekran zajęło kilka lat, ale praca nad tym projektem była ogromnym zaszczytem. Zmieniłem moje życie.”
O obsadzeniu Lubny Azabal w roli Nawala: „Była aktorką, którą obsadziłam wyraźnie, bo uważałam ją za fantastycznego słuchacza”.
NA Więźniowie (2013)…
(Amerykański thriller z Jake’em Gyllenhaalem i Hugh Jackmanem w rolach głównych)
„Nie chciałem robić sequeli, chciałem mieć kontrolę nad swoimi filmami, nie chciałem zostać zmiażdżony. Zostałem zaproszony do prezentacji i uznałem, że to bardzo ciekawe doświadczenie kulturalne, gdy w końcu zostaje się zaproszonym na spotkanie z tymi dyrektorami. Uważam, że ten scenariusz jest bardzo, bardzo mocny, stanowi eksplorację cyklów przemocy. Przez cały czas kręcenia byłem przekonany, że ktoś poklepie mnie po ramieniu i powie: „Denis, uwielbiamy twój akcent, jesteś bardzo słodkim facetem, ale…”, ale było to doskonałe doświadczenie i miałem zasmak kręcenia filmów z pieniądze.”
NA Sicario (2015)…
(Thriller akcji z Emily Blunt, Benicio del Toro i Joshem Brolinem w rolach głównych, opowiadający historię agenta specjalnego FBI werbowanego przez rządową grupę zadaniową do obalenia przywódcy meksykańskiego kartelu narkotykowego)
„Ponownie niesamowity scenariusz (autor: Taylor Sheridan). Zostało zrobione bardzo szybko i do dziś jest to jedno z moich najlepszych doświadczeń. Obsadzono moją wymarzoną rolę w Emily Blunt, Benicii del Toro i Joshu Brolinie. Wydaje się to realne, ponieważ jest bliskie rzeczywistości. A wszystko to zależy od scenariusza Taylora.”
NA Przyjazd (2016)…
(Na podstawie opowiadania z 1998 r Historia Twojego życia Teda Chianga, z Amy Adams w roli lingwistki zaciągniętej przez armię amerykańską w celu odkrycia, jak komunikować się z istotami pozaziemskimi)
„Po moich poprzednich filmach pomyślałem: «Potrzebuję czegoś lżejszego». Książka to 30-stronicowe arcydzieło opowiadające o tym, jak język może zmienić rzeczywistość człowieka”.
NA Wydma i wydma: część druga (2021–24)…
(Remake epopei science-fiction Franka Herberta)
„Próbowałem podejść do tego w taki sam sposób, jak Frank Herbert. Kiedy książka została opublikowana, niektórzy zinterpretowali ją jako świętowanie „jednego” – mesjasza. Chciałem skorygować to postrzeganie i pozostać wiernym wizji Franka Herberta.
O skali projektu, obejmującej realizację 44-dniowych zdjęć do sceny jazdy po piasku:
„Mam załogę i wymagają dużo przygotowań… i zawsze możesz powtórzyć zdjęcia”.
