17 000-letnie DNA niemowlęcia z epoki lodowcowej ujawnia ciemną skórę i niebieskie oczy

Szkielet niemowlęcia sprzed 17 000 lat znaleziony we włoskiej jaskini Grotta delle Mura zapewnia nowy wgląd w populacje ludzkie w epoce lodowcowej. Odkryte w 1998 r. szczątki niedawno poddano analizie pod kątem DNA, co umożliwiło naukowcom zrekonstruowanie aspektów wyglądu, pochodzenia i zdrowia niemowlęcia. Wyniki DNA sugerują, że dziecko prawdopodobnie miało ciemną skórę, niebieskie oczy i kręcone włosy – czyli kombinację znaleziony u innych starożytnych europejskich łowców-zbieraczy. Profil genetyczny łączy niemowlę ze starożytną populacją znaną jako gromada Villabruna, która żyła w Europie po maksimum ostatniego zlodowacenia.

Grupa ta reprezentuje wczesny rodowód współczesnych Europejczyków, co sugeruje, że społeczność chłopca mogła należeć do najwcześniejszych przodków późniejszych populacji europejskich.

Ujawniono dziedziczną chorobę serca

Analiza DNA wskazuje również, że niemowlę mogło cierpieć na genetyczną chorobę serca zwaną kardiomiopatią przerostową, która powoduje pogrubienie mięśnia sercowego. U niemowląt stan ten może prowadzić do zastoinowej niewydolności serca. To potencjalnie wyjaśnia wczesną śmierć chłopca w wieku od siedmiu miesięcy do półtora roku.

Analiza zębów odzwierciedla zdrowie i stres

Badanie zębów niemowlęcia dostarczyło wskazówek na temat jego krótkiego życia i stanu zdrowia matki. Liczne linie wzrostu na zębach sugerują, że zarówno matka, jak i dziecko mogły doświadczyć stresu fizjologicznego, prawdopodobnie spowodowanego niedożywieniem lub chorobą, w trakcie ciąży i wkrótce po niej. Dalsza analiza wykazała, że ​​w czasie ciąży matka pozostawała blisko swojej społeczności, co prawdopodobnie wskazywało na lokalny styl życia w regionie Apulia.

Konserwacja i badania genetyczne

Szczątki dziecka zostały zakonserwowane w chłodnym otoczeniu Grotta delle Mura. Pozwoliło to naukowcom odzyskać około 75 procent jego genomu. Zachowanie starożytnych szczątków w ciepłym klimacie jest rzadkością, co czyni tę informację genetyczną szczególnie cenną w badaniu wczesnych populacji ludzkich.

Implikacje dla zrozumienia populacji epoki lodowcowej

Badania te rzucają światło na adaptację i migrację starożytnych populacji ludzkich w okresie znaczących zmian środowiskowych. Dzięki genetycznej wiedzy na temat cech i zdrowia dziecka naukowcy mogą lepiej zrozumieć życie wczesnych Europejczyków i ich reakcje na warunki epoki lodowcowej.

Zrodlo