Wstrzyknięto mu płyny do ramienia przez kroplówkę. Było to we wrześniu ubiegłego roku, godzinę przed rozpoczęciem meczu dywizyjnego Houston Texans w Jacksonville przeciwko Jaguars. Jonathan Greenard, wówczas atakujący z Houston, leżał na stole treningowym w szatni, tankując do walki.
Możesz sobie wyobrazić tę scenę. Dźwięki taśmy owijanej wokół kostek graczy. Inni pochyleni na krzesłach przy swoich szafkach. Zamknięte oczy. Kiwające głowami. Słuchawki zagłuszające świat.
Greenard był pogrążony w przygotowaniach do gry, gdy nagle został przerwany.
Muzyka mu się zatrzymała, a telefon się rozświetlił. Jego żona, Alta, dzwoniła z Houston. Była w ciąży od miesięcy i spodziewali się dziecka. Nie traciła czasu, gdy Greenard odebrał.
„Odeszły mi wody” – powiedziała.
Wpadł w panikę. Czy ona była w porządku? Czy potrzebowała pomocy? Czy musiał natychmiast odłączyć kroplówkę, zadzwonić po Ubera i wsiąść do pierwszego samolotu odlatującego z miasta? Greenard rozważał to, ale Alta go uspokoiła. Pamięta, jak słyszał, jak jej łyżka przez telefon brzęczy o miskę płatków. Powiedziała, że ma czas, ale on nadal był zestresowany.
Trenerzy Texans zapytali go, co chce zrobić. Greenard porozmawiał ze swoją siostrą i teściową, które złagodziły jego obawy dotyczące gry. Wierzyli, że zdąży na czas. Kiedy piłka została wykopnięta, właściciele Texans, Cal i Hannah McNair, dowiedzieli się o sytuacji i przedstawili plan natychmiastowego transportu Greenarda ze stadionu do ich prywatnego samolotu.
Po zwycięstwie Teksańczyków Greenard zszedł z boiska i wziął szybki prysznic. Wysłuchał przemówienia trenera DeMeco Ryansa po meczu, otrzymał piłkę meczową, pobiegł do furgonetki, aby spotkać się z McNairs, wszedł do ich samolotu i poleciał z powrotem do Houston, gdzie trzymał Altę za rękę i powitał małą Raynę.
„Jestem tu teraz i mam szczęście”, mówi Greenard, „ale ci właściciele i ta organizacja zawsze będą mieli mój szacunek i miłość za to, jak sobie z tym poradzili”.
Jest teraz w Eagan, Minnesota, prawie rok później. Pierwsze urodziny Rayny są w przyszły wtorek, a większość rodziny Greenarda przylatuje do miasta w ten weekend, aby świętować. A co powiecie na taki zbieg okoliczności? Tak się składa, że Wikingowie podejmują Texans w niedzielę.
Wszystko to rzuca kłody pod nogi klasycznej narracji NFL: Zawodnik opuszcza drużynę; nowy zespół zawodnika gra ze starym zespołem w następnym roku; zawodnik dobrze radzi sobie ze starym zespołem i później chwali się zwycięstwem. W przypadku Greenarda miałoby to jeszcze większy sens, biorąc pod uwagę, że zespół nie zdecydował się na ponowne podpisanie z nim kontraktu w ramach wolnej agencji, zamiast tego decydując się na starszego edge rushera, który, ironicznie, wcześniej grał w Minnesocie: Danielle Hunter.
Czy empatia McNairsów oznacza, że Greenard nie będzie się wiercił na stole treningowym na godzinę przed rozpoczęciem meczu w niedzielę, gotowy oddać piłkę swojej byłej drużynie? Oczywiście, że nie. Nie zostajesz graczem NFL bez palącej chęci udowodnienia swojej wartości. Ale nie czujesz żadnej wrogości, gdy rozmawiasz z Greenardem, a ten poziom świadomości jest widoczny w całej tej wymianie edge rusherów.
Minnesota uwielbiała umiejętności Huntera w ataku i imponującą obecność, ale Wikingowie wiedzieli również, że Hunter zbliża się do 30. roku życia i w przeszłości doznał poważnych kontuzji. Woleli młodość i wszechstronność, zwłaszcza biorąc pod uwagę cenę wywoławczą Huntera. Texans, którzy korzystali z kontraktu nowicjusza rozgrywającego CJ Strouda, przeszli na tryb wygranej teraz. Płacenie Hunterowi, jednemu z najbardziej utalentowanych aktywnych atakujących, nie ograniczyłoby ich gdzie indziej. Houston wyłożyło 49 milionów dolarów w ciągu dwóch lat za Huntera, a Wikingowie ruszyli dalej.
Pojawia się Greenard, którego Wikingowie studiowali przez miesiące. Jego 12,5 sacka w 2023 roku pokazało poważny potencjał. Jego produktywność pass-rush w 2023 roku była o klasę wyższa niż Huntera, według Pro Football Focus. I chociaż wolał biec po prawej stronie linii wznowienia gry, wykazywał większy potencjał dwustronny niż Hunter. To nie są zarzuty wobec Huntera, który, ponownie, jest czczony przez personel Minnesoty. Zamiast tego są to punkty danych, które ułatwiły przejście na pozycję edge rushera.
„Oglądasz film i myślisz sobie: ‘Ten facet jest jednym z nas’” – mówi asystent trenera głównego Vikings Mike Pettine. „Chcemy twardych, pełnych pasji facetów, którzy będą pędzić 100 mil na godzinę”.
Personel trenerski i dział personalny Vikings często rozmawiali o przyszłości ich defensywnego frontu. Kiedy koordynator defensywy Brian Flores podzielił się swoimi przemyśleniami na temat zawodników, omówił również, jak jego sztab będzie ich wykorzystywał w czasie rzeczywistym. Gdy rozpoczęła się wolna agencja, Minnesota podpisała z Greenardem czteroletni kontrakt na kwotę 76 milionów dolarów, czyli średnio o 5,5 miliona dolarów mniej niż Hunter.
WEJDŹ GŁĘBIEJ
Jakie 5 liczb mówi nam o imponującym początku sezonu 2024 drużyny Vikings
Greenard przybył do TCO Performance Center ze swoją młodą rodziną i wiosną udowodnił, że może od razu wywrzeć wpływ. Po pierwszym treningu Greenard poprowadził obrońców w tym, co miało stać się tradycją: treningi brzucha po treningu. Jego głos niósł się nad ich głosem, gdy wykonywali brzuszki i przysiady. Greenard żartował z nimi i był głośną obecnością w szatni, co różniło się od Huntera, który przewodził głównie swoją etyką pracy i przykładem. Gdybyś przyjechał dopiero tego lata do Eagan, pomyślałbyś, że wszyscy byli przyjaciółmi od lat.
Ale taki jest Greenard. Jego rodzice rozwiedli się, gdy zaczął czwartą klasę, zmuszając rodzinę do przeprowadzek w różne miejsca w Georgii. Każda nowa szkoła zmuszała go do szybkiej nauki wpasowywania się. Ponownie na studiach grał przez trzy sezony w Louisville, a następnie przeniósł się na Florydę. Asymilacja w nowym środowisku jest tak samo istotna dla ścieżki Greenarda, jak atakowanie rozgrywającego.
„To facet, który jest świetny dla waszej kultury” – mówi Pettine. „Jest bardzo szczery w dobrym tego słowa znaczeniu. Jeśli jest chwila wytchnienia, nie boi się mówić. Nie jest jednym z tych facetów, którzy po prostu mówią ‘rah, rah’ z jakiegokolwiek powodu. Jest bardzo wybiórczy w tym temacie. Dzięki temu jest bardzo skuteczny”.
Przejrzyj tabele liderów sacków, a nie znajdziesz Greenarda blisko szczytu. Jego jedyny sack w tym sezonie miał miejsce podczas pościgu za rozgrywającym 49ers, Brockiem Purdym, w zeszłą niedzielę.
Bardziej zaawansowane statystyki malują jednak inny obraz jego dwóch pierwszych meczów z Vikings. Greenard zajmuje ósme miejsce wśród 48 kwalifikowanych zawodników NFL edge rusher pod względem wskaźnika presji. Ma 10 pośpiechów, co daje mu drugie miejsce w lidze. Ale nie o to chodzi.
Chodzi o dwa zespoły, które priorytetowo traktują różne cechy pass rusherów — i oba korzystają z ich decyzji. Chodzi o docenianie przeszłości, ale cieszenie się nowym początkiem. Czasami jest to tak proste i głębokie.
Bezpłatne, codzienne aktualności NFL dostarczane bezpośrednio do Twojej skrzynki odbiorczej.
Bezpłatne, codzienne aktualności NFL dostarczane bezpośrednio do Twojej skrzynki odbiorczej.
Zapisać się
(Górne zdjęcie: Alika Jenner / Getty Images)
