Środek „Poltergeista” działa w podobny sposób. Klasyczna opowieść Dustera o kłamstwach, które sobie nawzajem mówimy, oskarżycielska kołysanka w końcu przeradza się w strumień zakłóceń przerywany cichą melodią klawiszy. To uczucie trzymania się rzeczywistości, nawet jeśli wiesz, że to, w co wierzysz, może nie być prawdziwe ani słuszne. Te fragmenty sugerują, że Duster Czy poszukując innych sposobów na zilustrowanie swoich smutnych i słodkich opowieści, pozostając wiernymi przypadkowemu urokowi swojego archiwum, ale niekoniecznie jego strukturze.
Są to jednak wyjątki, które w dużej mierze potwierdzają, że przeszłość w dużej mierze tutaj rządzi, co nie znaczy, że W snach jest zły. „Quiet Eyes” to piękna kołysanka na dobranoc, jej cierpliwe akordy i natarczywy rytm przypominają tętno, które się uspokaja. Amber grucha kochanka do snu, jego głos wije się jak senny uśmiech. Ponad sprężystym rytmem i migotaniem klawiatury Rhodesa, Clay Parton śpiewa w „Black Lace”, jakby próbował zniknąć za dźwiękiem, powtarzalny gitarowy lick przesuwa się po miksie, jakby go osłaniał. To niewypowiedziane poczucie, że Dusterowie są w trakcie wiecznego znikania, zawsze było jedną z ich głównych przynęt. Nadal jest skuteczne.
Choć nie jest to ich najlepsza piosenka, „Inside Out” z Stratosferastał się największym hitem Dustera (prawie 13 miliard Strumienie TikToka) ponieważ wciąga ogromne emocje w małą przestrzeń, 140 poszarpanych sekund, które w jakiś sposób zawierają całe życie zamieszania. Dwa razy dłuższy, instrumentalny cud „Cosmotransporter” jest podobny, cykl napięcia i uwolnienia, który trzyma świat frustracji i odkupienia, niepokoju i wydechu w ciasnym oknie. Pomyśl o M83, zasłaniającym rolety w mieście, aby nagrywać w jakimś ponurym podmiejskim salonie.
W zeszłym roku, z okazji Stratosfera25. rocznica Numero Group wystrzeliła kopię w kosmos. Na YouTube można było uważaj zostawić za sobą szary dzień przyziemny i wznieść się ponad chmury, słońce migocze na krawędzi kamery. To był zabawny mały wyczyn dla płyty, która osiągnęła przysłowiowy start prawie 20 lat po jej nakręceniu, gdy nowe pokolenie natknęło się na jej bogactwo niskiej jakości chwały online. Dlaczego więc nie niebo? Oczywiście nie osiągnęła orbity, więc można było zobaczyć, jak również opada, wracając przez chmury i nad nieskończoną przestrzenią pól uprawnych, zanim posłał króliki w popłochu, gdy pędziła w kierunku Ziemi. W snach wcale nie jest lądowaniem awaryjnym, ale jest ono miękkie, ponieważ Duster przyjmuje wyobrażenie samego siebie, zamiast je przewyższać.
Wszystkie produkty prezentowane na Pitchfork są niezależnie wybierane przez naszych redaktorów. Jednak gdy kupujesz coś za pośrednictwem naszych linków detalicznych, możemy otrzymać prowizję partnerską.
