Według WHO co roku ponad 700 000 osób umiera w wyniku samobójstwa. Dla porównania, jest to czterokrotnie więcej niż liczba ofiar śmiertelnych wojen. W Hiszpanii samobójstwo jest pierwszą przyczyną śmierci zewnętrznej wśród mężczyzn i trzecią wśród kobiet, co skłoniło Ministerstwo Zdrowia do powołania wielodyscyplinarnego zespołu w celu opracowania Planu zapobiegania samobójstwom w 2025 roku. Na papierze pomysł nie mógł być bardziej na czasie. Podejście to jest słuszne, odrzucając podejścia nadmiernie skupiające się na czynnikach ryzyka, takich jak zdrowie psychiczne, które pomimo ich niewątpliwego znaczenia czasami prowadzą do redukcjonizmu. W związku z tym musimy pochwalić uruchomienie Obserwatorium Zachowań Suicydalnych, które umożliwia nam gromadzenie danych i lepsze zrozumienie tak złożonego zjawiska. Wyzwaniem będzie zapewnienie, aby to wszystko wywarło wpływ. Współpraca między administracjami będzie w tym celu niezbędna, ale nie bardziej niż dialog ze społeczeństwem obywatelskim i światem akademickim. Zamiast finansować kilka projektów i kierunków badań, konieczne jest umieszczenie problemu w centrum uwagi publicznej. i rozpocząć poważną debatę na temat zbiorowej porażki, jaką stanowi epidemia samotności i beznadziei, która nęka miliony ludzi. Kluczem jest, aby firmy, stowarzyszenia, wspólnoty religijne i media przejęły odpowiedzialność za tę sprawę. Zamiast myśleć o samobójstwie jak o śmierci, nadszedł czas, aby jako społeczeństwo uświadomić sobie wszystko, co możemy zrobić, aby temu zapobiec.
