Raz w tygodniu przez godzinę w sezonie Premier League, LekkoatletykaSubskrybenci Newcastle United mają możliwość podzielenia się z nami swoją opinią i przemyśleniami na temat tego, co dzieje się w ich klubie.
Zebraliśmy część pytań i odpowiedzi z poniedziałkowego wydania naszego programu „Inside Newcastle” na żywo, w którym pojawiały się pytania dotyczące wyboru drużyny przez Eddiego Howe’a, braku występów Sandro Tonalego w pierwszym składzie, widocznej utraty tożsamości zespołu i zaangażowania PIF.
Chcesz zadać pytanie na temat czegoś związanego z Newcastle? Chris Waugh wróci w poniedziałek o 14:00 czasu brytyjskiego (9:00 czasu wschodniego) na kolejną sesję…
Czy wakująca posada selekcjonera reprezentacji Anglii ma na nas wpływ, skoro piłkarze nie są przekonani do długoterminowego zaangażowania Howe’a? — John C
Chris Waugh: Dopóki Anglia nie wyznaczy stałego menedżera, Howe będzie nadal łączony. Ale byłbym zaskoczony, gdyby został mianowany na to stanowisko (chyba że najpierw opuści Newcastle, czy to z własnej inicjatywy, czy dlatego, że zostanie zwolniony, a żadna z tych opcji nie wydaje się prawdopodobna w perspektywie krótkoterminowej i średnioterminowej).
Football Association kosztowałoby miliony, aby wyciągnąć Howe’a z jego kontraktu, nie mówiąc już o płaceniu trenerowi Newcastle porównywalnej pensji. To jest zanim wzięto pod uwagę sztab szkoleniowy Howe’a, a prawdopodobieństwo jest takie, że chciałby, aby Jason Tindall był jego asystentem jako minimum.
Moim zdaniem, bardziej negatywny wpływ ma długotrwały efekt uboczny letniego okna transferowego. Newcastle nie wzmocniło się znacząco, co w zasadzie oznacza, że stało się słabsze, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że Elliot Anderson i Yankuba Minteh mogliby coś dodać do drużyny. Jednak spekulacje łączące Anthony’ego Gordona, Alexandra Isaka i innych z odejściem nie mogły pomóc w skupieniu. Wtedy tacy jak Miguel Almiron i Kieran Trippier wiedzą, że nie są już pierwszym wyborem, więc ich nastawienie mogło się subtelnie zmienić.
Newcastle stagnuje po tym, jak nie udało mu się wprowadzić świeżej konkurencji do pierwszej drużyny. To oczywiście nie jest jedyny powód spadku wyników, ale wydaje się prawdopodobne, że jest to czynnik przyczyniający się do tego.
Dlaczego Howe nie chce wystawić Sandro Tonaliego w pierwszym składzie? — Finn T
Waugh: Nie byłem zaskoczony, że Tonali nie wyszedł w pierwszym składzie Wolverhampton Wanderers, ale byłem w szoku, że nie znalazł się w składzie XI w meczu z Fulham w sobotę. Howe przyznał później, że popełnił błąd, przywołując przedwcześnie Joe Willocka, ale równowaga między trzema pomocnikami: Willock, Bruno Guimaraes i Joelinton na wyjeździe nigdy nie wydawała się odpowiednia.
Najwyraźniej Howe nie może zdecydować, kto jest jego najlepszym pomocnikiem; mam na myśli, kto powinien zacząć, a kto powinien wejść, aby mieć wpływ. Sean Longstaff może nie być tak postępowy jak inni, ale oferuje defensywne pokrycie, a problem z jego obecnością na ławce polega na tym, że jeśli Newcastle goni grę, mało prawdopodobne jest, aby znacząco wzmocnił atak w sposób, w jaki zrobiliby to Willock lub Tonali, gdyby zostali wprowadzeni jako zmienniki.
W przypadku Tonaliego Howe starał się zapobiec gwałtownemu wzrostowi obciążenia po 10 miesiącach bez meczów. Dwa pełne występy reprezentacji Włoch podczas ostatniej przerwy na mecze międzynarodowe były niespodzianką dla Newcastle i odpowiednio dostosowują czas gry. James Bunce, dyrektor ds. wydajności, który przybył latem, starał się chronić zawodników i zapewnić maksymalną dostępność poprzez indywidualne programy pracy, i prawdopodobnie był mocno zaangażowany w dyskusje na temat najlepszego sposobu reintegracji Tonaliego.
Mimo wszystko, biorąc pod uwagę, że między meczami było sześć dni, ciekawe jest, że Tonali — którego progresywne podania i umiejętność przejmowania piłki w ciasnych przestrzeniach byłyby korzystne dla ogólnej gry Newcastle — nie został wybrany do Fulham. Joelinton i Guimaraes grają słabo, a Newcastle ma problemy z piłką i bez niej w pomocy.
Byłoby wielkim wyzwaniem dać Tonaliemu jego pierwszy występ w Premier League od powrotu przeciwko Manchesterowi City, ale być może Howe jest bardziej skłonny zrobić to na St James’ Park. Biorąc pod uwagę, jak trio pomocników spisało się w sobotę, Tonali zasługuje na swoją szansę.
Jak myślisz, jaka będzie przyszłość Harveya Barnesa i Anthony’ego Gordona, biorąc pod uwagę, że obaj chcą grać na lewym skrzydle? — Jeremy H
Waugh: Dziwne jest to, że dwaj najgroźniejsi skrzydłowi Newcastle chcą grać po lewej stronie, co wskazuje na luki w długoterminowym planowaniu składu. Przed latem Newcastle chciało mieć prawego skrzydłowego i prawego środkowego obrońcę jako priorytety i żaden z nich nie przybył — jednak ich pragnienie poprawy obu pozycji sięga kilku okienek wstecz.
Howe uważa, że Barnes i Gordon najlepiej nadają się na lewą stronę. Moim zdaniem mocne strony Barnesa są bardziej niwelowane przez grę po prawej stronie niż Gordona. Obaj potrafią wcinać się i strzelać, ale kliniczne wykończenie Barnesa sprawia, że lepiej jest zacząć go po lewej stronie, ponieważ Gordon czasami przesadza z tym ruchem i staje się przewidywalny. Zwiększone tempo Gordona i jego zdolność do wyprzedzania przeciwnika na linii sprawiają, że jest on skuteczniejszy niż Barnes po prawej stronie.
Harvey Barnes zdobywał bramki w każdym z trzech ostatnich meczów Newcastle (Naomi Baker/Getty Images)
Czy Gordon jest zadowolony z gry w tym miejscu, to inna sprawa. Jego mowa ciała wyglądała słabo, gdy zaczynał w Fulham po prawej stronie, zanim został przesunięty na lewą stronę. Biorąc pod uwagę, że Newcastle próbuje związać Gordona nowym kontraktem i wie, że latem odwróciło mu się w głowie zainteresowanie Liverpoolu, być może Howe bierze to również pod uwagę.
W idealnym świecie Newcastle chciałoby mieć prawoskrzydłowego najwyższej klasy, co oznacza, że Gordon i Barnes mogliby konkurować o jedno miejsce, ale Howe nie ma takiej możliwości i zamiast tego prawdopodobnie powinien spróbować zapewnić miejsce obu, tak jak zrobił to w Fulham.
Jednak to rozwiązanie jest dalekie od ideału, gdyż Gordon lub Barnes będą stanowić mniejsze zagrożenie po prawej stronie.
Jaki jest obecny plan taktyczny? Nie naciskamy, nie utrzymujemy piłki i jesteśmy niesamowicie łatwi do rozegrania — Ian B
Waugh: To właśnie budzi szczególny niepokój w kontekście pierwszych sześciu meczów: poza nieprzekonującymi występami, jaka jest teraz tożsamość Newcastle?
Howe najwyraźniej nie wie, kto jest jego najsilniejszą jedenastką, biorąc pod uwagę, że dokonał czterech zmian w składzie, przenosząc go z Wolves do Fulham, zanim został zmuszony do dokonania potrójnej i podwójnej zmiany w przerwie, a Newcastle po prostu nie przypomina drużyny sprzed dwóch sezonów.
Główny trener wielokrotnie publicznie powołuje się na problemy z kondycją, sugerując, że brak pełnego okresu przygotowawczego dla Guimaraesa i Gordona wpłynął na ich poziom, ale to nie wyjaśnia, dlaczego inni wydają się ospali. Newcastle w najlepszym wydaniu pod wodzą Howe’a było intensywne; naciskało wysoko i dusiło przeciwników swoją lepszą kondycją.
Nie jest jasne, czy wprowadzenie Bunce’a doprowadziło do zmiany podejścia — w nadziei, że Newcastle będzie stopniowo wchodzić w sezon w sposób, w jaki często robi to Manchester City, unikając przy okazji nadmiernej liczby kontuzji i osiągając szczyt formy w późniejszej fazie rozgrywek.
Problem polega na tym, że gdy usunie się wcześniejszą wyższą sprawność fizyczną i fizyczność Newcastle, po prostu nie są wystarczająco dobrzy technicznie i taktycznie, aby skończyć w pierwszej szóstce. Tonali został kupiony, aby spróbować rozwinąć drużynę, zapewniając większe umiejętności techniczne przy piłce, ale od tego czasu nie przybyło żadnych kolejnych nabytków jego kalibru.
Wygląda na to, że Howe próbuje rozwinąć styl zespołu i próbuje zapobiec kryzysowi kontuzji, który dotknął Newcastle w zeszłym sezonie, ale czy ta grupa graczy jest gotowa na tę zmianę podejścia, jest wątpliwe. Co ważniejsze, wątpliwe jest, czy są wystarczająco dobrzy, aby grać w inny sposób.
Newcastle straciło dwa gole po nieprzekonujących próbach Nicka Pope’a, który rzucił się w lewo. Czy nadal zmaga się z wywichniętym barkiem? Jeśli tak, to jak bardzo jest to niepokojące? — Andrew Y
Waugh: Zarówno parada przeciwko Tottenhamowi, jak i drugi gol przeciwko Fulham były do uniknięcia i, mimo że Pope zdobył w tym sezonie punkty dla Newcastle, dokonując decydujących o grze obron, te błędy były kosztowne. Pozwolenie piłce na skrzypienie pod nim po nieśmiałym strzale Emile’a Smitha Rowe’a było niewytłumaczalne.
Nie jestem pewien, dlaczego Pope miał dwa tak znaczące zaniki koncentracji, ale istniały pewne obawy, jak jego kontuzja barku może wpłynąć na niego w dłuższej perspektywie przed latem. Dlatego też wiosną, przed powrotem Pope’a, przeprowadzono dochodzenia w sprawie Aarona Ramsdale’a i Giorgiego Mamardashviliego. Jednak najwyraźniej Newcastle było zadowolone z powrotu Pope’a, ponieważ profil bramkarza, którego Howe szukał, przesunął się na młodszego numer 2.
James Trafford z Burnley był na celowniku, ale jak już wcześniej donoszono, przegrupowanie bramkarzy Newcastle nie poszło zgodnie z planem latem. Zamiast tego, pomimo posiadania pięciu starszych bramkarzy w składzie Premier League, żaden z nich nie jest uważany za prawdziwego pretendenta/alternatywę dla Pope’a.
Czy to może sprawić, że Pope poczuje się zbyt komfortowo na swojej pozycji? Potencjalnie, chociaż jego ogólne występy w zatrzymywaniu strzałów sugerują co innego, poza dwoma gafami.
Howe chciał bramkarza rezerwowego większego kalibru i nadal tego chce, więc nie byłoby zaskoczeniem, gdyby Newcastle w styczniu zdecydowało się na pozyskanie Traffordu lub innego bramkarza.
Jeśli konflikt między Howe’em a Paulem Mitchellem jest tak poważny, jak niektórzy twierdzą, czy istnieje prawdopodobieństwo, że któryś z nich zniknie przed następną przerwą na mecze międzynarodowe? — Graham D
Waugh: Rozumiem, że relacje na temat dynamiki Mitchella-Howe’a były różne, ale w Atletyczny, Opisaliśmy napięcia, jakie istniały w klubie od momentu przybycia dyrektora sportowego i postaraliśmy się umieścić je w odpowiednim kontekście.
Howe i Mitchell publicznie omawiali to napięcie, choć nie ujawnili dokładnie, co się wydarzyło. Chcieliśmy wyjaśnić, dlaczego potrzeba czasu, aby relacja między dyrektorem sportowym a głównym trenerem się rozwinęła (co, do pewnego stopnia, jest naturalne dla dwóch doświadczonych profesjonalistów piłkarskich, którzy zostali rzuceni razem w szczytowym momencie okna transferowego).
Po czterech meczach Eddie Howe poprowadził Newcastle do najlepszego początku sezonu w najwyższej klasie rozgrywkowej od 29 lat (Carl Recine/Getty Images)
Czy spodziewam się, że Mitchell lub Howe odejdą w najbliższym czasie? Nie.
Newcastle stanowczo odrzuciło doniesienia z początku tego miesiąca, że Mitchell może odejść, podczas gdy Howe desperacko pragnie kontynuować pracę w klubie, a jego rodzina osiedliła się w Tyneside. Para wciąż pracuje nad budowaniem produktywnej relacji roboczej, ale ponieważ okno transferowe jest zamknięte do stycznia, mało prawdopodobne jest, aby znaczące napięcie wzrosło ponownie w ciągu najbliższych kilku miesięcy (jeśli w ogóle).
Oczywiście wyniki zadecydują o przyszłości Howe’a — a jeśli Newcastle będzie miało dłuższą serię słabych wyników, niewątpliwie powrócą pytania o trenera i dyrektora sportowego — ale na razie wszyscy skupiają się na próbach wprowadzenia spójności do gry zespołu.
Czy poziom zaangażowania PIF zmienił się w świetle ograniczeń wydatków wprowadzonych w celu stłumienia ich wzrostu? — Gerard M
Waugh: Mitchell twierdził podczas wywiadu na początku tego miesiąca, że ambicje PIF pozostają niesłabnące. Nalega, że Yasir Al-Rumayyan, prezes klubu i gubernator Public Investment Fund (PIF) Arabii Saudyjskiej, który posiada 85-procentowy udział większościowy, jest zobowiązany do uczynienia Newcastle numerem jeden we „wszystkim, co robimy”.
Ale czyny mówią głośniej niż słowa i, mając zaledwie dwa tygodnie do trzeciej rocznicy przejęcia, to pytanie jest uczciwe. W niemal każdym dziale Newcastle wciąż pozostaje lata świetlne za elitarnymi klubami Europy.
Chociaż przepisy dotyczące zysku i zrównoważonego rozwoju (PSR) mogą ograniczać możliwość Newcastle do szybkiego nadrobienia zaległości na boisku — biorąc pod uwagę, że klub jest ograniczony w kwestii liczby zawodników najwyższej klasy, których może kupić — nie uniemożliwiają one PIF sfinansowania nowego ośrodka treningowego ani nowego stadionu lub przebudowy St James’.
Na ulepszenie ośrodka treningowego Benton w Newcastle wydano kwotę od 10 do 15 milionów funtów (13 do 20 milionów dolarów), ale wciąż nie osiągnął on „elitarnego” standardu, który według Mitchella klub chce osiągnąć. Mimo to nie zakupiono żadnej alternatywnej lokalizacji pod budowę nowoczesnego obiektu.
W przypadku St James’ wyniki studium wykonalności przeprowadzonego w ciągu ostatniego roku wciąż nie zostały opublikowane. Darren Eales, CEO, twierdził w lipcu, że wyniki są „nieuchronne”, ale nie zostały jeszcze opublikowane.
Oczekuje się, że Newcastle pozostanie w St James’ i będzie chciało przebudować i rozszerzyć, ale będzie to wymagało znacznych inwestycji ze strony PIF. To, czy będą skłonni zainwestować setki milionów, aby ułatwić te modernizacje, będzie wskaźnikiem ich długoterminowego zaangażowania.
(Najlepsze zdjęcia: Getty Images)
