Witamy ponownie w konferencji Tennis Briefing, gdzie Lekkoatletyka wyjaśni historie stojące za wydarzeniami z ostatniego tygodnia na korcie.
W tym tygodniu na szczycie kobiecego touru kontynuowała swoją trenerską karuzelę; Carlos Alcaraz otrząsnął się po porażce lepiej niż kiedykolwiek wcześniej, a kontuzje nie chciały ustąpić.
Jeśli chcesz śledzić naszą fantastyczną relację z meczów tenisowych, kliknij tutaj.
Jak będą wyglądały zmiany na stanowiskach trenerskich w WTA?
Pod wieloma względami trenerzy tenisa są jak ich odpowiednicy w każdym innym sporcie. Prawdopodobnie otrzymują zbyt wiele pochwał, gdy wszystko idzie dobrze, i zbyt wiele obwiniania, gdy nie idzie.
Główną różnicą jest to, że trener tenisa jest zarówno odpowiedzialny za swojego zawodnika, jak i przez niego zatrudniony. To sprawia, że trenerzy są oczywistym celem, gdy zawodnicy nie osiągają wyników, które uważają za odpowiednie. To musi być wina trenera, prawda? Alternatywą jest obwinianie siebie, a to nie jest coś, w czym tenisiści — ani ludzie w ogóle — są dobrzy.
To częściowo dlatego trzy najlepsze zawodniczki na świecie doszło do kilku głośnych zwolnień trenerskich w ostatnich tygodniach sezonu 2024. Coco Gauff rozstała się z Bradem Gilbertem, Naomi Osaka rozstała się z Wimem Fissette, a Elena Rybakina rozstała się ze Stefano Vukovem.
Wszyscy trzej gracze wygrali tytuły Wielkiego Szlema z tymi trenerami. Teraz wszyscy szukają nowej pracy. Każdy z nich reprezentuje inne podejście do pracy i inny zestaw korzyści.
Brad Gilbert i Coco Gauff przeżyli burzliwe lato. (Robert Prange / Getty Images)
Gilbert, który jest również komentatorem tenisowym dla ESPN, od dawna specjalizuje się w wykorzystywaniu mocnych stron zawodników do eksploatowania słabości ich przeciwników. Prawdopodobnie nie jest odpowiednim długoterminowym trenerem dla kogoś takiego jak Gauff, która musi dokonać konkretnych technicznych zmian w swoim serwisie i forehandzie. Gilbert pomógł Gauff pokazać, jak wykorzystać jej w dużej mierze niezrównany atletyzm i umiejętności obronne, aby zamienić mecze w wojny na wyniszczenie, które zwykle wygrywała, co zakończyło się jej pierwszym tytułem Wielkiego Szlema podczas US Open 2023.
Pod wodzą Vukova Rybakina wygrała Wimbledon w 2022 r., awansowała na 3. miejsce na świecie i odkryła, jak wykorzystać ducha rywalizacji i połączyć go z potężnym serwisem i coraz płynniejszymi uderzeniami. W ciągu ostatnich 18 miesięcy cierpiała również z powodu licznych kontuzji i chorób, a niektórzy sugerują, że przyczyniła się do tego intensywność Vukova.
Nie widnieje już na liście Programu Trenerskiego WTA, która według tej organizacji składa się z „aktywnych, zarejestrowanych członków Programu Trenerskiego WTA lub obecnych trenerów 20 najlepszych zawodniczek”.
Fissette może być najbardziej technicznie usposobiony z całej grupy. Lubi zagłębiać się w szczegóły zarówno technicznych, jak i estetycznych zalet prawidłowego backhandu z otwartą pozycją. Belg ma niezwykły rodowód, pracował z Kim Clijsters, Angelique Kerber i Simoną Halep, a także z Osaką, z których wszystkie cztery są mistrzyniami i byłymi graczami numer 1 na świecie. Jego początkowe porady zwykle opierają się na rozwijaniu agresji.
To, gdzie skończą ci trzej, może powiedzieć więcej o graczach, którzy ich zatrudniają, niż o samych trenerach. Prawdopodobnie powie to samo, gdy ktokolwiek ich zatrudni, skończy jako zwolniony.
WEJDŹ GŁĘBIEJ
Czego nauczyliśmy się podczas US Open 2024
Matta Futtermana
Czy tenis zespołowy zadziałał jak wentyl bezpieczeństwa dla Carlosa Alcaraza?
Carlos Alcaraz, prawdopodobnie najbardziej żywiołowy duch męskiego tenisa, rzadko wyglądał na przygnębionego w drodze do wygrania czterech tytułów Wielkiego Szlema przed ukończeniem 22. roku życia. Kiedy jego uśmiech przygasał, zwykle działo się tak po druzgocącej porażce lub serii takich porażek. Po wygraniu pierwszego tytułu Wimbledonu doznał oszałamiających porażek z Nicolasem Jarrym w Buenos Aires i Romanem Safiullinem w Paryżu. Po tej druzgocącej porażce w finale olimpijskim z Novakiem Djokoviciem w zeszłym miesiącu, odszedł z US Open do szczytowego Botica van de Zandschulpa w trzech dziwnych setach.
Alcaraz wrócił na kort w Walencji kilka tygodni później, pokonując skurcze Tomasa Machaca, a następnie pokonując Ugo Humberta — który sprawił mu trochę kłopotów na tegorocznym Wimbledonie — aby wprowadzić Hiszpanię do finału Pucharu Davisa w listopadzie. Był elektryzujący przeciwko Humbertowi, a następnie podwoił ten występ w Pucharze Lavera, radząc sobie z Benem Sheltonem jak z jajkiem, zanim rozwalił Taylora Fritza, raz po raz ślizgając się do siatki, aby odłożyć unoszące się piłki zdobyte przez uderzenie piłki z linii końcowej.
WEJDŹ GŁĘBIEJ
Dlaczego Puchar Lavera, tenisowy pomysł Rogera Federera, stoi na rozdrożu
Carlos Alcaraz wrócił do swojej najlepszej formy w Walencji, a następnie w Berlinie. (Robert Prange / Getty Images dla Laver Cup)
Na konferencji prasowej podczas turnieju pokazowego w Berlinie Alcaraz wyraził ubolewanie nad harmonogramem rozgrywek tenisowych, ale dodał coś wymownego.
„Czasami w ogóle nie czuję się zmotywowany. Jak już mówiłem wiele, wiele razy, gram najlepiej w tenisa, kiedy się uśmiecham i czerpię z tego przyjemność na korcie. To najlepsza opcja”.
Niezależnie od tego, czy chodzi o koleżeństwo tenisa drużynowego, odpoczynek po wczesnym odpadnięciu z US Open, czy też jakąś kombinację tych czynników, uśmiech powraca. Zwykle oznacza to, że nadszedł czas, aby reszta ATP Tour odwróciła swoje uśmiechy do góry nogami.
WEJDŹ GŁĘBIEJ
Składy na finał Pucharu Davisa: Nadal w Hiszpanii, Sinner może zmierzyć się z Alcaraz
Jamesa Hansena
Jak Elena Rybakina i Ons Jabeur wrócą do tenisa?
Elena Rybakina rozpoczęła 2024 rok od podania bajgla najlepszej tenisistce na kortach twardych w WTA Tour — na korcie twardym. Mistrzyni Wimbledonu 2022 pokonała Arynę Sabalenkę 6-0, 6-3, wygrywając turniej WTA 500 w Brisbane.
Rybakina przegrała następnie bolesny tie-break 42-punktowy z Anną Blinkovą na Australian Open, zanim wygrała turniej Abu Dhabi 500. Potem przegrała z Igą Świątek w finale turnieju 1000 w Dosze w Katarze. Potem przyszły dwa wycofania, kolejna ostateczna porażka (z Danielle Collins w Miami), kolejny tytuł (w Stuttgarcie w Niemczech, który obejmował pokonanie Świątek w półfinale) i porażka z Sabalenką w półfinale w Madrycie.
Trzy tytuły i dwa finały to całkiem niezły wynik, podobnie jak ćwierćfinał French Open i półfinał Wimbledonu, choć porażki w tych meczach, z Jasmine Paolini i Barborą Krejcikovą, mogły — a w tym drugim przypadku prawdopodobnie powinny — okazać się zwycięstwami.
Obiecujący początek sezonu Eleny Rybakiny został zniweczony z powodu licznych kontuzji. (Thomas Kienzle / AFP via Getty Images)
Bardziej niepokojące są pięć wycofań, a Rybakina wykluczyła się z obu nadchodzących wydarzeń na poziomie 1000 w Chinach z powodu kontuzji pleców, najpierw w Pekinie, a potem w Wuhan. Jak szczegółowo opisano powyżej, rozstała się również z trenerem Vukovem.
„To był trudny rok i jestem wdzięczna za wsparcie ze strony organizatorów turnieju i wszystkich moich fanów” – napisała w oświadczeniu wydano dla WTA„Mój zespół i ja będziemy pracować nad tym, abym wrócił na boisko przed finałem sezonu”.
Dołączyła do niej w cyklu wycofań i kontuzji inna była mistrzyni Wimbledonu, Ons Jabeur, która przerwała cały sezon z powodu przewlekłej kontuzji barku. Podczas gdy wczesna forma Rybakiny utrzymała jej miejsce w pierwszej piątce rankingu WTA, wyniki Jabeur ucierpiały z powodu jej zdrowia i wypadła poza pierwszą dwudziestkę.
Obie zawodniczki będą patrzeć na rok 2025 — a w przypadku Rybakiny być może na finały WTA w listopadzie — jako na szansę na zresetowanie się i ponowne odkrycie tenisa.
WEJDŹ GŁĘBIEJ
Moja gra w moich słowach. Przez Ons Jabeur
Jamesa Hansena
A może znów cofniemy się w czasie, jak w tenisie?
Ostatni tydzień był dobrym tygodniem dla tych, którzy są żywo zainteresowani graczami, którzy zaszli daleko w Australian Open 2018. Albo graczami, którzy mieli pecha z powodu kontuzji, powoli próbując odbudować swoje kariery. Marin Cilic, Kyle Edmund, Hyeon Chung… chodźcie.
Cilic, finalista z Melbourne w 2018 r., który ostatni raz wygrał dwa mecze na imprezie ATP ponad dwa lata temu, wraca po operacji kolana. Dotarł do finału Hangzhou Open w Chinach, pokonując faworyta gospodarzy Zhang Zhizhen w dwóch tie-breakach i zdobywając swój pierwszy tytuł od trzech lat. W wywiadzie dla Ten Atletyczny w zeszłym miesiącu Cilic, który w sobotę 28 września skończy 36 lat, powiedział, że zamierza powrócić do wielkoszlemowego tenisa podczas styczniowego Australian Open. Ta wrześniowa passa powinna dać mu pewność, że właściwy powrót jest w zasięgu ręki.
Tymczasem Edmund przeszedł trzy operacje lewego kolana między październikiem 2020 a lipcem 2022, a latem ubiegłego roku znów pauzował z powodu kontuzji prawego nadgarstka. Teraz, w wieku 29 lat, był półfinalistą Columbus Challenger, jego najlepszym występem na imprezie od czasu dotarcia do ćwierćfinału na poziomie 500 Mexican Open w Acapulco w lutym 2020 roku. Kiedy w 2018 roku dotarł do półfinału Australian Open w wieku 23 lat, trudno było sobie wyobrazić, że Edmund będzie teraz sklasyfikowany poza pierwszą 400-tką na świecie.
Występ Kyle’a Edmunda w Australian Open 2018 był najlepszym w jego karierze. (Scott Barbour / Getty Images)
Podobnie trudno byłoby przewidzieć sytuację, w której Chung — wówczas 21-latek, świeżo po wygraniu Next Gen Finals i uważany za jeden z najzdolniejszych młodych talentów w grze — nie miałby żadnego punktu rankingowego na swoim koncie i walczyłby o najniższy szczebel trasy. Ale właśnie tam się znalazł, po serii wyniszczających kontuzji, głównie związanych z plecami.
W tym tygodniu odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w głównym turnieju od października 2019 roku, docierając do ćwierćfinału turnieju ITF Japan w Takasaki.
Małe, ale miejmy nadzieję znaczące kroki dla wszystkich trzech zawodników, którzy powoli próbują odbudować swoje kariery.
Teraz Cilić pojedzie do Tokio na turniej ATP 500 Japan Open, w którym zmierzy się z Kei Nishikorim w meczu rewanżowym z finału US Open z 2014 roku.
WEJDŹ GŁĘBIEJ
Jak Marin Cilic i Kei Nishikori zaskoczyli tenis podczas US Open 2014
Charlie Eccleshare
Zdjęcie tygodnia
Sposób, w jaki spogląda wstecz, sugeruje, że Alcaraz uważa, że choć mogło to być niepotrzebne, musiał to zrobić.
Lektura polecana:
🏆 Zwycięzcy tygodnia
🎾 ATP:
🏆 Shang Junchenga pok. Lorenzo Musetti (1) 7-6(4), 6-1, zwycięstwo w Chengdu Open (250) w Chengdu, Chiny. To pierwszy tytuł Shang w ATP Tour.
🏆 Marin Cilic pok. Shang Zhizhen (6) 7-6(5), 7-6(5) wygrywa Hangzhou Open (250) w Hangzhou w Chinach. To pierwszy tytuł Cilica od 2021 roku.
🎾 WTA:
🏆 Beatriz Haddad Maia (3) pok. Daria Kasatkina (1) 1-6, 6-4, 6-1, aby wygrać Korea Open (500) w Seulu. To jej pierwszy tytuł na poziomie 500.
🏆 Rebeka Sramkowa pok. Laura Siegemund 6-4, 6-4, aby wygrać Thailand Open (250) w Hua Hin, Tajlandia. To pierwszy tytuł WTA Sramkovej.
📈📉 Na wznoszącej się drodze / W dół linii
📈 Shang Junchenga awansuje o 12 miejsc z 67. na 55. po dotarciu do ćwierćfinału w Chengdu. Awansuje dalej w aktualizacji z 30 września po zdobyciu tytułu we wtorek 24 września.
📈 Barbara Krejcikowa awansowała o jedną pozycję z 11. na 10. miejsce po tym, jak Maria Sakkari straciła punkty z zeszłorocznego turnieju Guadalajara Open.
📈 Emmę Raducano powraca do pierwszej 60-tki po awansie o 16 miejsc z pozycji 70 na pozycję 54.
📉 Marii Sakari spada o osiem miejsc, z pozycji 9. na pozycję 17., wypadając z pierwszej dziesiątki po raz pierwszy od lutego 2024 r.
📉 Sebastian Korda spada z pozycji 16 na 15, a jego rodak Frances Tiafoe przesuwa się nad niego.
📉 Camilo Ugo Carabelli spada o 21 pozycji, z pozycji 91. na pozycję 112., wypadając poza pierwszą setkę.
📅 Nadchodzi
🎾 ATP
📍Tokio: Japan Open (500) z udziałem Taylora Fritza, Arthura Filsa, Bena Sheltona i Stefanosa Tsitsipasa.
📍Pekin: China Open (500) z udziałem Jannika Sinnera, Carlosa Alcaraza, Daniiła Miedwiediewa i Lorenzo Musettiego.
📺 Wielka Brytania: Sky Sports; USA: Tennis Channel 💻 Tennis TV
🎾 WTA
📍Pekin: China Open (1000) z udziałem Aryny Sabalenki, Zheng Qinwen, Coco Gauff i Jessiki Pegula.
📺 Wielka Brytania: Sky Sports; USA: Tennis Channel
Podzielcie się z nami swoimi spostrzeżeniami w komentarzach poniżej, w miarę trwania tras regat kobiet i mężczyzn.
(Górne zdjęcie Marina Cilicia: Getty Images; projekt: Eamonn Dalton)
