Kandydaci do play-offów ligi MLB, którzy są gotowi wykorzystać obecne trendy w grze

Play-offy mogą wydawać się egzaminem końcowym dla nielicznych szczęśliwców, którzy spędzili sześć miesięcy na nauce. W październiku zaobserwowaliśmy, że trendy w lidze osiągnęły skrajność. Rzeczy takie jak większa prędkośćzwiększone wykorzystanie piłek do łamania, gry typu bullpen i otwieracze były używane, gdy wszystko wisiało na włosku: wyobrażone w sierpniu, udoskonalone w październiku.

Zeszłoroczny Fall Classic dał nam kilka wskazówek. Tylko dwie drużyny rzuciły więcej kuterów i ciężarków niż Arizona Diamondbacks w zeszłorocznych play-offach. Tylko jedna drużyna rzuciła więcej splitterów niż Texas Rangers. Obie drużyny prawdopodobnie skorzystają z najlepszych technologii uderzania w baseballu. Zdali test pomyślnie, a reszta baseballu powinna zwrócić na to uwagę.

Z drugiej strony to tylko dwie drużyny, a cały baseball próbuje rozwiązać obecną zagadkę. Ich różne próby osiągnięcia tego celu dają nam pewien wgląd w to, co zespoły cenią obecnie. Przyjrzyjmy się więc pewnym trendom w całej lidze, które zaobserwowaliśmy w ciągu ostatnich kilku lat, które mogą stać się istotne po sezonie.

Wiele szybkich piłek

Kiedy zastanawialiśmy się, dokąd podziało się przestępstwo, jednym z tematów, który się pojawił, było to, że miotacze starają się zmieniać wygląd na swoich najtrudniejszych boiskach w tym sezonie. Od 2021 roku liczba miotaczy wykonujących trzy różne szybkie piłki wzrosła o prawie 40 procent.

„Rozmawiając z trenerami uderzeń, powiedzą, że nasi chłopcy mają trudności z przygotowaniem się do meczu z zawodnikami dysponującymi dwiema szybkimi piłkami. To ważne” – Casey Mize, starter Detroit Tigers, powiedział niedawno o swojej decyzji o przywróceniu ciężarka, na którym grał głównie po murawie, odkąd został powołany do draftu.

Rzucanie trzema szybkimi piłkami ma kilka różnych zalet. Oznacza to, że miotacz zawsze ma dwie szybkie piłki, pomiędzy którymi może się przełączać, niezależnie od ręki pałkarza. Sinkerzy mają duże podziały plutonu, ale czteroseamerzy i kutry nie, więc miotacz nie musi się „poddawać” i rzucać szybką piłką niewłaściwego typu niewłaściwemu pałkarzowi. Tego rodzaju rzeczy mogą również dezorientować modele rzucania, które mają tendencję do wybierania szybkiej piłki jako „kotwicy”, tak jak uderzający mają tendencję do „siedzenia szybkiej piłki”. Jeśli masz wiele kotwic, model może mieć trudności z wyborem, od czego zacząć.

Oto drużyny z największą liczbą miotaczy, którzy rzucają trzy szybkie piłki:

Najwyraźniej Philadelphia Phillies przejmują się tym, przynajmniej w przypadku swoich starterów. Praktycznie każdy starter w Filadelfii dodał w ciągu ostatnich kilku lat typ szybkiej piłki lub zwiększył jego wykorzystanie. Wiele występów w szybkiej piłce może mieć coś wspólnego z sukcesami Milwaukee Brewers z miotaczami takimi jak Tobias Myers i Colin Rea, a także z przejęciami Frankie Montas i Aaron Civale w ostatecznym terminie. Rozrusznik Atlanta Braves, Max Fried, przekształcił się z miotacza, który rzucał 58% piłek czteroseamowych i bardzo niewiele innych szybkich piłek, w takiego, który obecnie rzuca 33% piłek czteroseamowych, 6% piłek tnących i 16% ciężarków.

Ale jeśli New York Mets to zrobią, być może nie ma lepszego przykładu tego zjawiska. Sean Manaea, Luis Severino, Tylor Megill, a także kilku pomocników — będą rzucać różnymi szybkimi piłkami, aby zmylić pałkarzy. Być może w ten sposób osiągnęli ponadprzeciętne wyniki statystyki dotyczące modelowania tonu w tym sezonie.

Ćwiczę brudno

Powoli zespoły odchodzą od ćwiczeń odbijania, które wielu nazywa „myciem oczu” – bezużytecznej pracy, która poprawia wygląd zawodnika – i faworyzują trudniejsze prace przygotowawcze. Baltimore Orioles lubią „krótkie pudełko”, w którym trener podejdzie bardzo blisko pałkarza i mocno rzuci, aby naśladować większe prędkości z normalnych odległości. Kiedy Giants wygrali najwięcej meczów w historii San Francisco, mieli na boisku wiele maszyn i trenerów, którzy rzucali z kilku różnych odległości. Nowa maszyna do rzucania Trajekt, która może naśladować akcję na większości boisk, a także posiada hologram miotacza, jest coraz bardziej popularne. Zmierz się z hitterami przed meczem, aby ułatwić grę. „Ćwicz nieczysto, graj czysto” – jak zawsze to ujął koordynator ofensywy Rangersów, Donnie Ecker.

Ustalenie, kto czerpie korzyści z tego rodzaju przygotowania, jest prawie niemożliwe. Zapytaj trenera uderzeń, a większość powie, że robi to w jakiejś wersji. Nawet ustalenie, kto ma maszynę Trajekt, jest pracą detektywistyczną. Najwyraźniej mają 40 zawodników w profesjonalnych zespołach, a 20 gra w głównych drużynach.

„Wystarczy spojrzeć, które drużyny mają największy podział u siebie/na wyjeździe, a zobaczysz drużyny Trajekt” – powiedział jeden z trenerów uderzeń, dla którego zaawansowana technologia jest niezwykle ważna.

Cóż, oto drużyny, które w tym roku mają największą przewagę na własnym boisku, korzystając z wRC+, które jest dostosowane do parkowania i teoretycznie powinno usunąć ten efekt z różnicy.

Diamondbacks mają Trajekt, a ponieważ Ecker jest w Rangersach, nietrudno jest pomyśleć, że oni też go mają. W artykule ESPN wspomniano, że Los Angeles Dodgers również mają taki egzemplarz, więc może jest w tym trochę prawdy. Z drugiej strony Rhys Hoskins twierdzi, że Brewers ma taki zespół i jest lepszy na wyjazdach — to tylko jeden z pięciu zespołów, które mogą to powiedzieć w tym roku. Los Angeles Angels również są wymienieni jako posiadający Trajekt, a ich ataki u siebie i na wyjeździe są praktycznie takie same. Historia sugeruje również, że być może Diamentowcy nie używają swojej maszyny ze względu na ograniczoną przestrzeń.

Jednakże zależność od nowych technologii mówi o możliwości, że przewaga własnego boiska ulegnie zmianie w przyszłości. Trajekt nie jest przenośny i jest prawdopodobne, że w play-offach przynajmniej kilka zawodników skorzystało w tym roku z tej maszyny (lub innych nieprzenośnych metod i technologii treningowych) u siebie w domu – a tego nie zrobią dostępne w drodze.

Efekty szwów

Ważne jest zrozumienie niektórych powodów stojących za trendami w stosowaniu mieszanek pitch-mix w całej lidze. Cuttery i obciążniki mogą pojawić się w tym roku, ponieważ miotacze chcą więcej typów szybkiej piłki, ale może też wydarzyć się coś innego. Trendy w projektowaniu tonów mogą również zmieniać miksy tonów.

Suwaki rosną z roku na rok, każdego roku, ponieważ po prostu radzą sobie tak dobrze. Zbiorowe zrozumienie tego, co sprawia, że ​​slider jest dobry, jest dość zaawansowane i prawie każdy zespół wie, że prędkość jest dobra dla sliderów i że niektóre podstawowe kształty sprawdzają się lepiej niż inne. Ale nawet wtedy, gdy liga stała się bardziej zaawansowana w zrozumieniu, w jaki sposób szwy wpływają na ruch piłki, zaobserwowaliśmy, jak w lidze pojawia się nowy suwak.

Innymi słowy: na początku 2021 r. Barton Smith pomógł nam zrozumieć wartość śladów odbijających się od szwów piłki baseballowej przelatującej w powietrzu. Pod koniec 2021 roku zaobserwowaliśmy, że Dodgersi używali kilwateru z przesuniętymi szwami do rzucania większą liczbą zamiataczy niż ktokolwiek inny. A teraz możemy zaobserwować drugorzędne i trzeciorzędne skutki poznania nauki ukrytej za szwami:

• Liczba splitterów wzrosła prawie dwukrotnie w ciągu ostatnich pięciu lat.
• Po raz pierwszy od ośmiu lat w tym sezonie zostanie wyrzuconych więcej ciężarków niż w zeszłym sezonie.
• Liczba miotaczy ciężarków z śladem plus plus plus z przesuniętym szwem (według oceny odchylenie osi) wzrósł o 22 procent w stosunku do roku 2022.

Które zespoły najbardziej angażują się w przesunięty szew? Nie Dodgers, Tigers czy Minnesota Twins — oni znajdują się w dolnej trójce ligi, jeśli chodzi o ciężarki, z dużą różnicą między ruchem opartym na rotacji a ruchem obserwowanym, czyli efektem przesunięcia szwów. Nie, to Brewers (trzecie miejsce i prawie 2500 więcej niż Dodgers), New York Yankees (głównie dzięki Clayowi Holmesowi i Marcusowi Stromanowi), Diamondbacks (szóste) i Mets (siódme) czerpią korzyści z tych nowo odkrytych… obciążniki. Seattle Mariners zajmują trzecie miejsce w lidze pod względem liczby zawodników, więc być może wykorzystali tę wiedzę na różne sposoby.

Oczywiście są to liczby z całego sezonu, ale wciąż jest kilku wyróżniających się graczy, którzy skorzystają na zmianie szwów, a którzy mogą zrobić ogromną różnicę w październiku. Blake Treinen, Andrés Munoz, Zack Wheeler, Brandon Pfaadt, Clarke Schmidt, Michael King i Fried mają ciężarki, które korzystają z tego efektu. Mize, Jhoan Duran i Montas dostrzegają tę zaletę przesunięcia szwów w swoich splitterach.

Obejrzyj ciasto, aby uzyskać efektowny wygląd w październiku, a być może zobaczysz efekt przebudzenia.

Siła rotacji

Nawet jeśli większość badań pokazuje, że play-offy są w większości nieprzewidywalne, biura obsługi są pełne ludzi, którzy mimo wszystko będą próbowali zrozumieć chaos. Przypomnij sobie, jak Kansas City Royals i Giants wygrali wszystko w 2014 i 2015 roku. Żaden z nich nie miał świetnych rotacji w początkowej fazie gry i obaj byli chwaleni za swoje byki. Liga zabrała się do pracy nad swoimi piórami. W 2014 r. miotacze wykonywali średnio sześć rund (i 97 narzutów) na start. Od tego czasu zaobserwowaliśmy, że liczba ta spadła o całą rundę i 12 narzutów. To są boiska, które teraz trafiają do bullpensów.

Zmieniający się charakter baseballu sprawia, że ​​wykrywanie trendów w fazie play-off jest tak trudne. Jeśli weźmiesz pod uwagę średnią siłę rotacji drużyn World Series od 2014 roku, przekonasz się, że zajmują one średnio dziewiąte miejsce w baseballu i że lepsza rotacja wygrywała pięć z dziesięciu razy. Można śmiało powiedzieć, że przyzwoita rotacja wystarczyła, aby przejść całą drogę. Jednak rotacje Giants i Royals znajdowały się w dolnej trzeciej części ligi i mogły zmienić losy meczu. Jeśli wyeliminujesz tę dwójkę, zwycięzca World Series będzie od tego czasu piątym najlepszym wynikiem, a przegrany World Series – siódmym. Lepsza rotacja wygrała pięć z ośmiu razy.

Aha! Dlatego teraz ważniejsza jest lepsza rotacja, ponieważ wszyscy otrzymali notatkę z Bullpen!

Oto najlepsze rotacje w baseballu w fazie play-off, ocenione wyłącznie przez czterech najlepszych miotaczy w rotacji, na podstawie ich ppERA (ERA przewidywana za pomocą Stuff+ oraz tradycyjnych wyników) w neutralnych parkach:

(Powyższe prognozy dzięki uprzejmości Jordana Rosenbluma)

No cóż, szczyt listy = pretendenci. Na dole listy? Powodzenia.

Czekać. W zeszłym roku ósma najlepsza rotacja pokonała piętnastą. Westchnienie.

Z tego rodzaju analizy wyłaniają się dwie prawdy, które są sobie przeciwne. Po pierwsze, play-offy są w większości losowe i prawdopodobnie szaleństwem jest wyciąganie zbyt wielu wniosków z jednego turnieju. Po drugie, każdy zespół nadal będzie się tego starał, korzystając z najnowszych trendów w analizie i przygotowaniach. Co jeszcze mógł robią, ale próbują się uczyć?

(Zdjęcie Zacka Wheelera: John Fisher / Getty Images)