VOORHEES, NJ — Oto w skrócie różnica między hokejem NHL a innymi głównymi sportami zawodowymi: kiedy dwaj niezwykle ważni zawodnicy, którzy są również dobrymi przyjaciółmi, zaczynają rzucać się nawzajem ciosami, wszyscy odpowiedzialni za grę zazwyczaj to uwielbiają.
Tak było w piątek, kiedy Travis Sanheim, obrońca z czołowej pary, rzucił się na Travisa Konecnego, najlepszego strzelca Flyers, po gwizdku. Koledzy z drużyny, tacy jak Tyson Foerster, musieli przerwać drobną bójkę, co wywołało, jak się wydawało, serdeczny chichot prezesa drużyny Keitha Jonesa i innych dyrektorów na balkonie unoszącym się tuż nad zamieszaniem.
„Oczywiście, że wszyscy jesteśmy dobrzy” – powiedział Sanheim z krzywym uśmiechem. „Myślę, że to po prostu walka o grę przeciwko sobie. Zawsze mówimy, że lepiej nam się gra razem. … To po prostu wychodzi z tego współzawodnictwo. To dobrze. Właśnie po to są te mecze. Mamy być intensywni, fizyczni i zaangażowani. Może nie chcemy dojść do takiego poziomu, ale możemy się z tego śmiać”.
„Szczerze mówiąc, myślę, że oni to zaplanowali” – zażartował Cam York.
Tak, poziom intensywności był wysoki, wyższy niż w tym samym czasie w zeszłym roku, w oczach trenera Johna Tortorelli. Tortorella najwyraźniej był zadowolony ze sposobu, w jaki zawodnicy radzili sobie podczas kilku rygorystycznych dni jazdy na łyżwach, i nie miał nic przeciwko temu, że dwóch jego kluczowych graczy rzuciło się sobie do gardeł w pierwszym z dwóch pełnych zapału meczach treningowych w piątek.
„To mnie nie zaskakuje. Oba konkurencyjne” – powiedział Tortorella. „Myślę, że Sanny dał (Konecny’emu) solidnego kopa. … Myślę, że nasz obóz w ciągu trzech lat urósł do, po prostu zróbmy (jazdę na łyżwach) i nie bądźmy teatralni, kiedy już skończysz. To część obozu. Wiedzą, że nadchodzi więcej. Po prostu podoba mi się takie podejście biznesowe”.
Oto, co jeszcze widziałem do tej pory.
Frost i Michkov pokazują chemię
Dyrektor generalny Flyers Daniel Briere wspomniał w tym tygodniu, że nie da się przewidzieć, którzy gracze będą rozwijać chemię na lodzie jako partnerzy w linii. Nawiązał do swojej sytuacji sprzed 14 lat, kiedy on, Scott Hartnell i Ville Leino byli nie do zatrzymania, gdy byli zgromadzeni, prowadząc drużynę do zaskakującego biegu do finału Pucharu Stanleya w 2010 roku.
Briere oczywiście odpowiadał na pytanie o debiutanta Matveia Michkova. Od czasu podpisania kontraktu z Michkovem, to był gorący temat dyskusji na temat tego, gdzie Tortorella umieściłby nastoletniego skrzydłowego.
Piątek przyniósł odpowiedź — przynajmniej na razie. Michkov jeździł na łyżwach w jednym z dwóch meczów treningowych z środkowym Morganem Frostem i rotacyjnym składem lewych skrzydłowych, zaczynając od Owena Tippetta. Nieuniknione jest, że Tortorella będzie eksperymentował ze swoimi kombinacjami w ciągu najbliższych kilku tygodni. Mimo to Frost i Michkov wydawali się od razu zgrać. Podczas niemal każdej wspólnej zmiany wydawali się szukać siebie nawzajem — i łączyć — w strefie ofensywnej.
W jednej sekwencji Michkov miał częściowy odskok, który został zatrzymany przez bramkarza Samuela Erssona, ale pozostał przy krążku i znalazł Frosta w polu bramkowym. Strzał Frosta został odbity.
Później jednak Michkov pomógł utrzymać krążek przy życiu w strefie ataku, a ostatecznie Olle Lycksell podał do Frosta, który z trudnego kąta oddał strzał na bramkę, co było najpiękniejszą bramką dnia.
„Świetnie się tam bawiliśmy” – powiedział Frost o grze z kandydatem do Trofeum Caldera.
Jeśli pozostaną razem — co na tym etapie obozu wciąż jest dość dużym „jeśli” — Frost powiedział, że być może będzie musiał nieco zmienić swoje podejście.
„Prawdopodobnie muszę rzucać trochę więcej, ponieważ myślę, że jego zdolność rozgrywania jest naprawdę dobra” – powiedział Frost. „Dopóki wykorzystujemy naszą kreatywność, myślę, że możemy się nawzajem całkiem dobrze odczytywać”.
Inne godne uwagi układy w formacji obejmowały Seana Couturiera z Konecnym i Foersterem; Scotta Laughtona z Bobbym Brinkiem i Elliotem Desnoyersem w roli środkowej; Ryana Poehlinga z Garnet Hathaway i Nic Deslauriers; a także wybranego w pierwszej rundzie draftu Jetta Luchanko z skrzydłowymi Noahem Catesem i Joelem Farabee.
Ristolainen, Drysdale wyglądają na mobilne
Istnieje prawdopodobieństwo, że dwóch z sześciu najlepszych defensywnych graczy Flyers na początku sezonu będzie miało za sobą poważne kontuzje, których doznało w zeszłym sezonie.
Ristolainen wyróżniał się w pierwszym meczu towarzyskim. Poruszał się dobrze, kończąc uderzenia (w tym jedno na Lycksella za siatką, które spłaszczyło napastnika) i pokazał dobrą chemię z Egorem Zamulą, jego prawdopodobnym partnerem. Obrońca mówił w czwartek o tym, jak w zeszłym sezonie przeszedł wiele operacji ścięgna tricepsa i jak od około sześciu miesięcy przechodził rehabilitację po ostatniej operacji w kwietniu.
„Risto był wszędzie” – powiedział Tortorella o swojej grze w piątek. „Myślę, że naprawdę ważne jest, abyśmy zmusili Risto do gry w większej liczbie meczów w sezonie regularnym. Był dla mnie najbardziej udoskonalonym graczem w pierwszym roku. Potrzebujemy, aby grał i był zdrowy, a myślę, że miał lepsze letnie przygotowanie kondycyjne. … Wygląda dobrze. Duży, praworęczny D. Potrzebujemy go”.
Drysdale miał pewne problemy w czwartek podczas testu jazdy na łyżwach. Być może było to częściowo konsekwencją jego własnej letniej rehabilitacji po przepuklinie sportowej, która wymagała operacji poza sezonem. Cokolwiek to było, Tortorella zauważył, że Drysdale trochę z tym walczył.
„Podszedłem i powiedziałem mu, dałem mu kilka słów rady, musisz skończyć łyżwę” – powiedział Tortorella. „Zrobił to”.
W piątek jednak Drysdale wykazał się dobrą mobilnością boczną, a także szybkością w ruchu na wprost, gdy rzucił się z powrotem do strefy obronnej, by kryć Konecnego, który próbował przemknąć za linię obrony.
Oprócz Michkova, nie ma chyba ważniejszego gracza dla Flyers w tym sezonie niż Drysdale, który znajdzie się w pierwszej czwórce i prawdopodobnie będzie rozgrywającym w najlepszej jednostce power-play. Odejście Seana Walkera w zeszłym sezonie zaszkodziło grze przejściowej Flyers, a Drysdale miał problemy z wypełnieniem tych butów, zanim ostatecznie znów doznał kontuzji.
Trzeba przyznać, że Drysdale pozostał w tym rejonie przez całe lato, ciężko pracując nad rehabilitacją kontuzji, a także przybierając na wadze — prawie 20 funtów.
„To była niezła rehabilitacja, ale teraz czuję się dobrze” – powiedział.
Said Tortorella: „Jamie wygląda na wolnego. Wszyscy wiemy, jak świetnym jest łyżwiarzem. Wygląda po prostu na bardziej pewnego siebie w jeździe na łyżwach. Jak powiedziałem, mamy dużo pracy do wykonania, jeśli chodzi o bycie profesjonalistą, wszystkie rzeczy, które musimy zrobić, aby nauczyć go zachowania i tego, jak to robi. Odpukać, pozostaje zdrowy — to bardzo ważny facet dla naszej organizacji”.
Zamula pokazuje trochę ofensywy
Pierwsze dwa ofensywne hity dnia pochodziły z nieoczekiwanego źródła: Egora Zamuli, który w zeszłym sezonie zaliczył pięć goli i 16 asyst w 66 meczach.
Fakt, że Zamula ma trochę ofensywnego talentu, nie jest zupełnie zaskakujący, ponieważ spędził trochę czasu w grze w przewadze w zeszłym sezonie. Ale wyglądał szczególnie żwawo, gdy ominął obrońcę i oddał strzał nadgarstkowy obok Cala Petersena, a następnie kilka minut później uniknął kilku graczy w strefie ofensywnej, zanim znalazł Ristolainena przecinającego szczelinę, gdzie obrócił się do drugiego gola poranka.
„W tym lecie nabrałem pewności siebie, teraz wiem, czego (się) spodziewać po NHL” – powiedział Zamula. „Chcę przejść (na) następny poziom”.
Resztki
• Ersson wyglądał solidnie w bramce, grając w połowie każdej z dwóch prób. Briere już nazwał go bramkarzem nr 1, więc nie ma wątpliwości, że będzie podstawowym zawodnikiem 11 października w Vancouver. Petersen z kolei miał problemy, tracąc trzy gole w pierwszej próbie w ciągu 20 minut gry.
• Obrońca Ronnie Attard wykonał chyba najlepsze podanie dnia, dając Poehlingowi szansę na zdobycie gola.
• Foerster zdobył także ładnego gola. W sytuacji sam na sam z Erikiem Johnsonem, szturmował weterana obrony i za bramkę, po czym oddał piłkę w stylu wraparound.
• Hathaway był zauważalny, jak prawie każdej nocy w zeszłym sezonie, uderzając wszystko, co było w zasięgu wzroku. Brendan Furry był na celowniku kilku jego ciosów w korpus.
• Były trener Edmonton Oliers, Jay Woodcroft, został zauważony na treningu w piątek. Najwyraźniej skontaktował się z Tortorellą, prosząc o możliwość obserwacji. Flyers nie mają planów zatrudnienia Woodcrofta, ale mimo wszystko jest to interesujące.
(Zdjęcie Morgan Frost z kwietnia 2024 r.: Len Redkoles / NHLI via Getty Images)
