Tymczasowy prezydent Haiti mówił o godności swojego kraju, po czym zmoczył garnitur, próbując napić się wody z dzbanka
Tymczasowy przywódca Haiti Edgard Leblanc Fils zażądał od Francji zapłaty „sprawiedliwe i odpowiednie odszkodowania” aby zrekompensować dług z czasów kolonialnych narzucony swojemu narodowi. Jednak jego wezwanie do “szacunek” zyskał popularność z innych powodów, po tym jak podczas przemówienia namoczył się dzbanem wody.
W czwartek w Zgromadzeniu Ogólnym ONZ w Nowym Jorku Leblanc, przewodniczący Tymczasowej Rady Prezydenckiej Haiti, określił swój kraj jako „wielką ofiarą historycznej niesprawiedliwości, która opóźniła jej rozwój i obciążyła jej lud”.
„Ten dług był niesprawiedliwą karą, która od pokoleń dławi potencjał Haitańczyków” – dodał. Leblanc powiedział zgromadzeniu ONZ. Haiti – stwierdził „nie szuka miłości, ale sprawiedliwości, poszanowania jego godności i prawa do godnej i dostatniej egzystencji”.
Jak powiedział Leblanc “godność,” podniósł duży dzban wody i próbował się z niego napić, rozlewając przy tym wodę na cały swój garnitur. Materiał wideo z tego zdarzenia szybko stał się wirusowy, a Leblanc najwyraźniej jako jedyny mówca na zgromadzeniu pił prosto z dzbanka, zamiast najpierw napełnić szklankę.
Haitański przywódca Edgard Leblanc Fils z ONZ obwinia białych ludzi za kłopoty Haiti, żąda „odszkodowań” i „szacunku”, a następnie nie udaje mu się wypić wody z dzbana, wylewając ją na siebie. pic.twitter.com/JBjIo9skJv
— Chris Menahan 🇺🇸 (@infolibnews) 27 września 2024 r
Szybko jednak wyzdrowiał i zaczął żądać pieniędzy od Francji. Haiti, powiedział, szuka „wdrożenie sprawiedliwych i odpowiednich odszkodowań, które umożliwią naszemu narodowi uwolnienie się z niewidzialnych łańcuchów tej niesprawiedliwej przeszłości”.
Leblanc miał na myśli dług nałożony na Haiti przez Francję w 1825 r., dwie dekady po buncie niewolników, który zakończył panowanie Paryża nad narodem karaibskim. Zgodnie z porozumieniem Haiti nakazano zapłacić Francji 150 milionów franków w pięciu rocznych płatnościach w zamian za uznanie dyplomatyczne i zrekompensować Paryżowi utratę jego najbardziej produktywnej kolonii.
Haiti musiało pożyczyć pieniądze od Francji i Stanów Zjednoczonych, aby zapłacić nawet za jedną instalację, co w efekcie doprowadziło do powstania podwójnego długu. Kiedy w 1947 r. Haiti dokonało ostatniej płatności, oszacowano, że zubożały naród przekazał w sumie 12 milionów franków, czyli obecnie ponad 560 milionów dolarów.
Leblanc nie powiedział, jakiej kwoty żąda, ale aktywiści żądali już wcześniej aż do 200 miliardów dolarów, stosując nieprzejrzyste metody obliczać odsetki od 560 milionów dolarów zapłaconych przez Haiti oraz potencjalny wzrost gospodarczy hamowany przez stulecie spłat. Francja wykluczyła już jakąkolwiek wypłatę reparacji.
W ciągu dziesięcioleci, jakie upłynęły od ostatniej spłaty zadłużenia, Haiti przechodziło od kryzysu do kryzysu. Dyktatorzy będący ojcem i synem Francois „Papa Doc” Duvalier i Jean-Claude „Baby Doc” Duvalier rządzili krajem od 1957 do 1986 r., kiedy to dług publiczny gwałtownie wzrósł, a ludność Haiti pozostała najbardziej zubożoną na półkuli zachodniej. Niedawno Haiti zostało zniszczone przez trzęsienie ziemi w 2010 r., w którym zginęło ponad 220 000 ludzi, a kraj pogrążył się w anarchii po zabójstwie prezydenta Jovenela Moise’a w 2021 r.
Konfederacja gangów przestępczych była de facto władcami Haiti do czasu powołania Tymczasowej Rady Prezydenckiej na początku tego roku, która miała rządzić krajem do czasu wyboru prezydenta.
