Plan Działań na rzecz Demokracji przedstawiony przez rząd Pedro Sáncheza zawiera kontrowersyjne rozwiązanie, o które od dawna zabiegają partnerzy z Podemos i radykalne ugrupowania lewicowe: modyfikację artykułów Kodeksu karnego chroniących przekonania i uczucia religijne obywateli . W imię źle rozumianej wolności wypowiedzi i twórczości artystycznej zwolennicy tej zmiany uważają, że w społeczeństwach pluralistycznych ochrona ta jest przestarzała, że jest przesadna pod względem kar i jest typowa dla rządów islamskich.
Ochrona przekonań i uczuć wynikających z doświadczenia religijnego jest kwestią, którą należy rozwiązać w oparciu o wolność religijną, podstawowe prawo obywateli jako jednostek, a nie wyznań. Jest to prawo, które chronią wszystkie konwencje międzynarodowe. Dwadzieścia jeden z dwudziestu siedmiu państw członkowskich Unii Europejskiej nakłada sankcje za przestępstwa przeciwko uczuciom religijnym. Oczekując na ostateczne określenie warunków środka, należy wziąć pod uwagę, że w 2022 r. w Hiszpanii zgłoszono 82 przypadki nienawiści wobec chrześcijan, 6 wobec Żydów, 5 wobec muzułmanów i 1 wobec innych religii. Dlatego w Hiszpanii rośnie nietolerancja religijna. Niechroniące przekonania, na przykład w przypadku profanacji, przyczyniłyby się do tego, aby przestępstwa przeciwko jednemu z konstytutywnych wymiarów człowieczeństwa miały naturalny charakter. Nic z tego nie przyczynia się do dobra wspólnego, ani do wolności, ani do pluralizmu społecznego.
