MINNEAPOLIS — Nie ma jednego powodu, dla którego zespół się rozpada. Dopiero nieudolność całej organizacji sprawiła, że Minnesota Twins mieli 92,4% szans na przejście do play-offów 17 sierpnia i zostali wyeliminowani w piątek po porażce 7:2 z Baltimore Orioles na Target Field.
Cade Povich, rozpoczynający grę miotacz z Baltimore, który został wybrany przez Bliźniaków i przejęty w sierpniu 2022 roku w ramach wymiany za Jorge Lópeza, zawiesił działalność swojego byłego zespołu na tyle długo, że poniósł on 25. porażkę w 37 meczach.
Gdyby Twins wygrali, nadal walczyliby o miejsce w play-offach po tym, jak Atlanta pokonała Kansas City 3:0. Zamiast tego Bliźniacy zakończą sezon dwoma bezsensownymi meczami. Oto pięć powodów, dla których Bliźniacy będą siedzieć u siebie w październiku, podczas gdy Cleveland, Kansas City i Detroit zajęły miejsca po sezonie.
Wadliwy początkowy plan pitchingu
Nowicjusz Zebby Matthews w ośmiu startach uzyskał ERA na poziomie 5,71. (Denis Poroy / USA Today za pośrednictwem Imagn Images)
Jakby zastąpienie Sonny’ego Graya i Kenty Maedy 288 1/3 rund (w 2023 r.) wolnym agentem nie było wystarczająco zniechęcające, wydawało się jeszcze bardziej ryzykowne, że dwóch potencjalnych następców zespołu to miotacze, którzy niedawno zmagali się z kontuzjami, Anthony DeSclafani i Chrisa Paddacka. Paddack wracał po drugiej operacji Tommy’ego Johna, a kontuzje ograniczyły DeSclafani do 118 2/3 rund w poprzednich dwóch sezonach. DeSclafani nigdy nie rzuciłby narzutu dla Bliźniaków, podczas gdy Paddack przetrwał 88 i 1/3 rundy, zanim jego sezon zakończył drugi wyjazd na listę kontuzjowanych. Inny starter, Louie Varland, miał problemy i pod koniec kwietnia został usunięty z rotacji. Brak niezawodnych opcji sprawił, że Bliźniacy byli zależni od debiutantów Simeona Woodsa Richardsona i Davida Festy. Trzeci debiutant, Zebby Matthews, dołączył do rotacji po tym, jak Joe Ryan doznał kontuzji kończącej sezon.
Kontuzje kluczowych zawodników
Każdy zespół boryka się z kontuzjami. Problemy Bliźniaków dotyczyły ich najlepszych zawodników. Royce Lewis opuścił 70 meczów z powodu nadwyrężenia prawego mięśnia czworogłowego, którego doznał w dniu otwarcia, a następnie w lipcu ponownie trafił na listę kontuzjowanych z powodu naderwania prawego mięśnia przywodziciela, co kosztowało go dodatkowych 16 meczów. Pomimo opuszczenia 14 meczów z powodu zapalenia kolana w maju i 28 meczów z powodu zapalenia stawu biodrowego w sierpniu i wrześniu, Byron Buxton wystąpił w 100 meczach dopiero po raz drugi w swojej karierze. Skutki odejścia Ryana ze startu 7 sierpnia w Chicago z dużym obciążeniem mięśnia czworogłowego stopnia 2 były odczuwalne przez resztę sezonu, gdy Bliźniacy byli zmuszeni polegać na trzech początkujących miotaczach, z których wszyscy osiągnęli najlepsze rundy w karierze sumy we wrześniu i miał trudności z zagłębieniem się w mecze. Brak rund w wyniku rotacji doprowadził do tego, że bullpen pracował ciężej, aby objąć więcej rund. Jednak największą kontuzją była porażka All-Star Carlosa Correi, który powrócił w połowie września po 53 meczach z powodu zapalenia powięzi podeszwowej prawej strony. Nie można zminimalizować braku kija, stabilnej obrony i przywództwa Correi. Kontuzje Maxa Keplera i Alexa Kirilloffa również kosztowały kluczowych lewych zawodników Twins.
Przestępstwo umiera powolną śmiercią
Carlos Correa wystąpił w drugiej połowie zaledwie w 11 meczach. Bliźniacy nie trafili w jego kij. (Brian Fluharty / Imagn Images)
W pewnym momencie w środku sezonu Twins zajmowali piąte miejsce w głównych ligach pod względem zdobytych runów. Lewis, Correa, Buxton, Jose Miranda, Matt Wallner i Brooks Lee oszaleli przy talerzu. Ale ta obraza zniknęła, gdy Bliźniacy jej najbardziej potrzebowali. Plan biura przewidywał, że Bliźniacy pokonają swoich przeciwników, do czego grupa udowodniła, że jest zdolna przez większą część lata. Ale mniej więcej w tym samym czasie, gdy Ryan doznał kontuzji, o ataku ucichła. Nawet po powrocie Correi i Buxtona Bliźniacy w dalszym ciągu mieli trudności, notując 3,7 runów na mecz w krytycznym okresie 37 meczów.
Porażka Bullpena
Reklamowani jako potencjalni dwaj najlepsi gracze ligi amerykańskiej, Twins w piątek uplasowali się na 18. miejscu wśród 30 drużyn w lidze MLB pod względem prawdopodobieństwa wygranej dodanego wynoszącego 1,82. Cleveland prowadził w głównych kategoriach o 15.32. Kontuzje sprawiły, że Brock Stewart i Justin Topa, których zdaniem Bliźniaków odegrali kluczową rolę w drużynie, mogli zagrać łącznie w 37 meczach. Jhoan Duran opuścił pierwszy miesiąc sezonu z powodu kontuzji i nigdy tak naprawdę nie wyglądał dobrze. Pracując ze zmniejszoną prędkością, Duran doznał ogromnej regresji, walcząc w sytuacjach, w których nie dało się zapisać. Odpadł także leworęczny Caleb Thielbar. W drugiej połowie Jorge Alcala załamał się. Tymczasem żaden z pozasezonowych nabytków Bliźniaków – grupy, w skład której wchodzili Topa, Jay Jackson, Josh Staumont i Steven Okert – nie wniósł znaczącego wkładu. Co gorsza, jedyny nabytek zespołu w ostatecznym terminie wymiany handlowej, Trevor Richards, przeszedł 11 rund i rzucił siedem szalonych rzutów w 13 rundach, zanim został wyznaczony do przydziału.
Dominacja Clevelanda
Zespół może zostać uderzony w brzuch tylko tyle razy, zanim uderzy na matę i nie będzie w stanie się podnieść. Cleveland wielokrotnie lamentował nad Bliźniakami, dominując w sezonie 10-3. Trzy z 10 zwycięstw Strażników nastąpiły po walkach. Pięć z nich to zwycięstwa jednym runem, a trzy mecze rozstrzygnięte dwoma runami. Zasadniczo Cleveland wystawiał Bliźniaków na próbę przez cały sezon.
(Górne zdjęcie przedstawiające Rocco Baldelli usuwającego Trevora Richardsa z gry: Nuccio DiNuzzo / Getty Images)
