Bills All-22: Josh Allen szybciej wyprowadza piłkę, ofensywny liniowy wśród najlepszych zawodników

Bills zdobyli trzy z trzech w poniedziałkowy wieczór w tak płynnym konkursie, jaki można zobaczyć w NFL. Rozgromienie Jaguars 47-10 było kolejnym zwycięstwem na arenie krajowej, stawiając drużynę w świetnej sytuacji przed trudną serią gier.

W tygodniach 4., 5. i 6. czekają ich mecze wyjazdowe z drużynami Ravens, Texans i Jets. Ale zanim Bills dojdą do tego punktu, co wyróżniło się na nagraniach trenerów, co dało wynik, który wszyscy widzieli w poniedziałek przeciwko Jaguars?

Po przeanalizowaniu All-22 przedstawiamy pełną analizę planu gry Bills i indywidualnych występów, które wyróżniały się w tej miażdżącej porażce.

Jak Josh Allen i Joe Brady rozmontowali wcześniej kompetentną obronę Jaguars

Zaledwie kilka godzin po miażdżącym zwycięstwie nad Jaguars, występ ofensywy pozostaje w centrum uwagi fanów Bills. Świetny plan gry koordynatora ofensywy Joe Brady’ego w połączeniu z pozornie bezwysiłkową dokładnością Allena rozmontowały obronę Jaguars. Jak wspomnieliśmy po meczu, Bills odebrali defensywną wizytówkę Jaguars, grając tylko tyle, aby zachować uczciwość. Skupili atak na grze podaniowej i wykorzystali Jaguars, gdy wykonywali krycie indywidualne. Jednak po przejrzeniu filmu, kilka innych rzeczy wyróżniało się w występie, co sprawiło, że dzień Allena był jeszcze bardziej imponujący.

Jedno słowo, które przychodzi na myśl, gdy mowa o występie Allena przeciwko Jaguars, to „niewzruszony”. Bez realnego zagrożenia ze strony pass rush, Allen rzadko wyglądał jak ktoś, kto nie ma odpowiedzi na kolejne pytanie w teście play-to-play. Kiedy Jaguars byli w kryciu indywidualnym, szybko to rozpoznawał po snapie i wytrącał piłkę z rąk. Kiedy Jaguars faktycznie biegli strefowo, Allen to rozpoznawał, rzucił okiem na swoje pierwsze kilka odczytów i jeśli ich tam nie było, rzucał piłkę do celu w krótkim obszarze, aby utrzymać wszystko w ruchu.

Linia ofensywna wyglądała świetnie dla Bills, częściowo z powodu zdecydowanego Allena przez cały mecz. Przez pierwsze dwie kwarty Allen średnio tracił piłkę tylko 2,66 sekundy na rzut. To niezwykła statystyka dla Allena, który w swojej karierze miał średnio 3,03 sekundy na rzut. Wynik 2,66 sekundy jest szóstym najszybszym wynikiem w jego karierze, według TruMedia. Pomimo wszystkich dobrych rzeczy, które Brady zrobił w planowaniu gry i strategii, Allen był tym, który sprawił, że Jaguars poczuli się bezradni, ponieważ szybko i skutecznie wytrącał piłkę z jego rąk.

Ale Jaguars też sobie nie przysłużyli. Niewytłumaczalnie stosowali krycie indywidualne w 64 procentach swoich defensywnych zagrań w pierwszej połowie, co jest nawet bardziej widoczne niż ich dwutygodniowa średnia wynosząca 55 procent przed rozpoczęciem gry. Allen od dawna znany jest ze swojej umiejętności pokonywania krycia indywidualnego w ciągu ostatnich kilku lat, ale Jaguars najwyraźniej chcieli sprawdzić, jak to jest lecieć blisko słońca. Doznali poparzeń, ponieważ Allen wykonał 12 z 16 podań na 175 jardów i trzy przyłożenia przeciwko kryciu indywidualnemu.

Te statystyki są dobre dla niesamowitego wyniku jardów na próbę wynoszącego 10,8. Kiedy Jaguars byli w strefie w pierwszej połowie, Allen średnio miał tylko 6,3 jarda na próbę — ogromna różnica 4,5 jarda. Ich ogólny plan gry stał się jeszcze bardziej zagadkowy, gdy zdecydowali się na atak tylko trzech liniowych defensywnych na Allena. Linia ofensywna Bills miała już przewagę nad atakiem podaniowym Jaguars, który nie generował presji w wysokim tempie w 2024 roku, a pozwolenie pięciu graczom na pracę przeciwko trzem osobom to proszenie się o kłopoty.

Na dodatek Khalil Shakir został wykorzystany jako broń przeciwko najbardziej podatnemu na ataki obrońcy Jaguars — debiutantowi, narożnikowi Jarrianowi Jonesowi. Ze wszystkich zagrań to naprawdę przebiło tort, łącząc planowanie gry Brady’ego, umiejętności Shakira, rozpoznawalność i dokładność Allena oraz wykorzystanie tożsamości Jaguars przeciwko nim. I nadało ton od pierwszego napędu do reszty gry.

W kluczowej akcji 4th-and-3 na linii 44 jardów Jaguars, Shakir jest po prawej stronie Allena w formacji, a Jones jest ustawiony nad nim. Następnym krokiem dla Bills jest wprawienie Shakira w ruch, potwierdzając oczekiwany przez nich wygląd krycia indywidualnego.

Kiedy Shakir zmierza w kierunku lewej strony formacji, Jones podąża za nim, dając Bills do zrozumienia, że ​​mają wygląd człowieka, na jaki liczyli przy tym konkretnym zagraniu.

Ten punkt ruchu jest kluczowy, ponieważ Shakir zwalnia i zaczyna się obracać, co sprawia, że ​​Jones również zaczyna obracać swoje ciało, aby odzwierciedlać ruch Shakira. Piłka, oczywiście, wciąż nie została złapana.

Gdy środkowy McGovern podaje piłkę do Allena w shotgunie, a piłka jest w połowie drogi do Allena, Shakir sprintem wraca na prawą stronę formacji. To automatycznie dało Jonesowi sygnał, że będzie musiał przebić się przez tłum swoich kolegów z drużyny, żeby wrócić do Shakira. I to prowadzi nas do momentu „złapałem cię” w rep.

Niedoświadczony Jones, wciąż wkładając całą swoją energię w powrót na prawą stronę formacji Bills, nie zauważa, że ​​Shakir wcisnął hamulce i po raz kolejny wybiegł na lewą stronę formacji. Radząc sobie z zamieszaniem w linii obronnej i wszystkimi kolegami z drużyny zbierającymi swoje zadania, Jones jest bez steru i skutecznie zagubiony na morzu.

Gdy Shakir zmierza w kierunku płaskiego pola, żaden inny obrońca Jaguars go nie podniósł. Dalton Kincaid i Mack Hollins obaj zmierzali z lewej strony formacji na prawą na różnych głębokościach. W tym samym czasie Marquez Valdes-Scantling przeszedł z prawej na lewą z głębokim wzorem krzyżowania. Po raz kolejny nikt nie zwraca uwagi na Shakira.

I oto punkt kulminacyjny. Gdy Shakir łapie podanie Allena, nie ma ani jednego obrońcy za liniami najbliższymi Shakirowi. A Jones, zdając sobie sprawę z tego, co się właśnie wydarzyło, zamarł po złej stronie formacji, podczas gdy jego zadanie obejmowało pas wielkości śmieciarki, aby uzyskać niezbędne trzy jardy z kilkoma dodatkowymi na górze.

Allen, Brady i Shakir byli najistotniejszym trio w ofensywie Bills tego wieczoru i wszyscy przez cały wieczór prezentowali niemal perfekcyjny poziom gry.

Krótkie przemyślenia na temat Top 5

*Pomijając naprawdę słabe występy indywidualne, w tym tygodniu skupimy się wyłącznie na najlepszej piątce.

Rozgrywający Josh Allen (na wyjeździe) — Allen zdobył drugą ocenę „A” w zaledwie trzech grach. Minimalizuje swoje błędy i sprawia, że ​​przeciwnicy muszą radzić sobie z absolutnym chaosem dzięki przetwarzaniu, dokładności i nogom. Wykonał jeden rzut godny strat przeciwko Jaguars, ale to był koniec jego błędów. To on jest powodem, dla którego Bills mają jeden z najbardziej dynamicznych ataków w NFL, którego liczba punktów spadła w ciągu pierwszych trzech tygodni.

WR Khalil Shakir (A-minus) — Zdolność Shakira do wykorzystania plus matchup w zaledwie jednej połowie pracy była kolejnym mistrzowskim występem. Zmiażdżył krycie indywidualne, gdy dostał szansę, pozwalając, aby jego podstępne podstępy przejęły kontrolę, jednocześnie pozostając najlepszym zagrożeniem Bills w zakresie jardów po złapaniu w pokoju odbiorców. Shakir był ich najlepszym odbiorcą w 2024 roku i nie było blisko. Shakir powinien być na boisku znacznie częściej niż był, ale obiecująco był na boisku przez około 12 akcji personalnych w poniedziałek.

RT Spencer Brown (A-minus) — Poza przytrzymaniem, które nie kosztowało Bills żadnych jardów, Brown był znaczącą siłą zarówno jako blokujący podania, jak i blokujący bieg. Jaguars nie mieli przytłaczającej obecności pass-rushing na lewym defensywnym końcu i Brown wygrał te pojedynki dość łatwo, ale co bardziej imponujące, poradził sobie ze swoim pojedynkiem z solidnymi obrońcami biegu.

Porucznik Dion Dawkins (A-minus) — W niemal całej grze w parze z imponującym Joshem Hinesem-Allenem Dawkins wykonał świetną robotę, trzymając pass rushera z dala od swojego quarterbacka przez niemal cały mecz. Kilka razy powalił nawet Hinesa-Allena na ziemię. Imponujący początek roku Dawkinsa trwał przez jego najtrudniejsze dotychczas starcie.

CB Christian Benford (A-minus) — Trzecioroczny cornerback był po prostu znakomity i kontynuował swój potencjalnie przełomowy sezon w poniedziałek. Jego umiejętność trzymania się każdego odbiorcy, niezależnie od szybkości czy rozmiaru, wygląda na bezwysiłkową. Potrafi obrócić biodra po cięciu i pozostać przy wideout. Wykonuje zagrania z piłką, jest aktywny w wsparciu biegu. Pomógł również zneutralizować debiutanta Briana Thomasa Jr.

WEJDŹ GŁĘBIEJ

„On jest jednym z najlepszych”: Josh Allen rzuca kolejny oszałamiający cios w miażdżącym zwycięstwie Bills nad Jaguars

Niedoceniani wybitni zawodnicy

Dyrektor generalny David Edwards — Widzisz tu trend? Linia ofensywna jest na szczycie rankingów przeciwko Jaguars. Edwards był jak dotąd podstępną gwiazdą Bills w swoim pierwszym roku startu. Jest konsekwentnym blokującym podania i był świetny w blokach kombinowanych zarówno w ochronie podań, jak i blokowaniu biegu. Przez cały mecz współpracował niezwykle dobrze z środkowym Connorem McGovern.

LB Dorian Williams — Pierwsze kilka startów miało kilka negatywnych momentów, ale Williams rozegrał swój najlepszy mecz jako profesjonalista w poniedziałek. Był aktywny w wspieraniu biegu, pokazał swój atletyzm w obronie, a co najważniejsze, był znacznie mniej reaktywny na akcję biegową Jaguars niż w poprzednich meczach. Williams wydaje się robić postępy.

Zawodnicy, którzy wykonali mniej niż 15 akcji:

DE Javon Solomon (14), LB Joe Andreessen (14), LB Nicholas Morrow (14), CB Kaiir Elam (14), S Cole Bishop (14), RB Ray Davis (12), CB Brandon Codrington (11), TE Quintin Morris (9), QB Mitchell Trubisky (8), C Sedrick Van Pran-Granger (8), FB Reggie Gilliam (7), OT Tylan Grable (3)

**Minimum 45 zatrzasków

Jak działają standardy

Gdy film All-22 stanie się dostępny, przejrzymy i obejrzymy każdego gracza w każdej akcji tyle razy, ile będzie to konieczne, aby ocenić oceny literowe. Jest to subiektywna analiza i ważne jest, aby pamiętać, że nie znamy decyzji o zagraniu i pełnej odpowiedzialności. Oceny wynikają z techniki, wysiłku i domniemanej odpowiedzialności.

Badanie bierze pod uwagę tylko graczy, którzy grają w ataku lub obronie. Gracze, którzy grają mniej niż 15 razy — chyba że mają znaczący wpływ na grę — nie będą brani pod uwagę w cotygodniowych rankingach. Oceny wahają się od „A” (idealna średnia ocen 4,00) do „F” (średnia ocen 0,00). W tym systemie oceniania nie ma czegoś takiego jak „A+”. Oceny za cały sezon będą zliczane i dokumentowane, a ocena za pojedynczy mecz będzie ważona na podstawie tego, ile gracz był na boisku w danym tygodniu.

(Górne zdjęcie Josha Allena: Gregory Fisher / Imagn Images)