Achim Szepanski, radykalny niemiecki pisarz i filozof, założyciel kilku wytwórni zajmujących się muzyką elektroniczną i ambientową, m.in Tysiąc płaskowyżów I Siła Inc.nie żyje, napisał dalej Force Inc Instagrama. Jego kolega Lain Iwakura powiedział, że znaleziono go martwego w środę, 25 września. Szepanski miał 67 lat.
Szepanski, myśliciel marksistowski wywodzący się ze Szkoły Frankfurckiej i zagorzały bywalca klubów w swoim rodzinnym mieście we Frankfurcie, dorastał na scenie post-punkowej, zanim w latach 80. wydał płyty techno w swojej wytwórni Blackout. Założył Force Inc. w 1991 roku, aby eksplorować bardziej przyszłościowe brzmienia techno i hardcoru, w tym wczesne dzieła obecnie kanonizowanych producentów, takich jak Mike Ink i Alec Empire. On wkrótce zdecydowanyjednak że „innowacyjne techno, od acidu po breakbeat, stanowiło zbyt zamkniętą ramę dla muzyki elektronicznej”. Jego zdaniem wytwórnie płytowe były formą praktyki przestrzegającej rygorystycznych standardów moralnych i koncepcyjnych.
Oprócz cięższej wytwórni Riot Beats, Szepanski położył podwaliny pod Mille Plateaux w 1993 roku, częściowo w odpowiedzi na to, co nazwał „utowarowieniem” rave’u – porządek przestrzeni i czynniki kontrolne [that] zaczął dominować na scenie techno.” (W wywiadzie dla „Rave” z 1996 roku opisał stan rave’u jako „Freizeitknast”, „więzienie przyjemności”. Drut.) Nazwisko zaczerpnięte z książki Gillesa Delueze’a i Félixa Guattariego Tysiąc płaskowyżówMille Plateaux wypuściło całą gamę stylów muzycznych, których najlepszym przykładem może być estetyka glitchu – nazywana w żargonie wytwórni „kliknięciami + cięciami” – której prawie 70-letni wówczas Gilles Delueze stał się fanem na krótko przed swoją śmiercią samobójczą. Mille Plateaux stało się najtrwalszym sukcesem Szepanskiego, wydając jeden przełomowy album za drugim przez pionierów elektroniki, w tym Gas, Oval, Cristian Vogel, Frank Bretschneider i Vladislav Delay, zanim jego rozwiązanie w 2004 roku.
Szepanski sprzedał Mille Plateaux muzykowi i przedsiębiorcy Marcusowi Gablerowi, który opowiadał się za nieco bardziej przystępnymi wydawnictwami, wywołując kontrowersje wśród lojalistów wytwórni. Gabler powiedział, że kiedy ostatni raz się spotkali w 2010 roku, Szepanski „powiedział mi, że wypadł z branży muzycznej i przez miesiące nawet nie włączał sprzętu stereo. Próbowałem uzyskać od niego informację zwrotną na temat naszych nadchodzących wydawnictw, ale najwyraźniej nie był zainteresowany”.
Szepanski nadal obficie publikował książki i artykuły z zakresu filozofii antyfaszystowskiej, na tematy takie jak nicość, pustka i nihilizmczęsto za pośrednictwem swojej witryny internetowej Non-Copyriot. Ostatecznie odzyskał kontrolę nad Mille Plateaux i w ostatnich latach wydał w tej wytwórni kilka swoich ulubionych albumów, w tym album Thomasa Könera Ruch i Simony Zamboli Wieczność.
