JEROZOLIMA, 3 czerwca (AP) Zmarł David Levy, urodzony w Maroku izraelski polityk, który walczył z głęboko zakorzenionym rasizmem wobec Żydów z Afryki Północnej i pełnił funkcję ministra spraw zagranicznych oraz innych wysokich stanowisk rządowych. Miał 86 lat.
W wieku 20 lat Levy przeprowadził się z Maroka do Beit Shin, odizolowanego miasta na północy Izraela. Najpierw pracował w budownictwie, a do polityki wszedł jako przedstawiciel związku zawodowego.
Przeczytaj także | „To zaszczyt”: Donald Trump dołącza do TikTok, aplikacji, którą kiedyś próbował zakazać jako prezydent USA (obejrzyj wideo).
Od 1969 do 2006 roku pracował w Knesecie lub parlamencie, piastując różne stanowiska Ministra Spraw Zagranicznych, Wicepremiera oraz Ministra Mieszkalnictwa i Budownictwa. U szczytu swojej kariery był rywalem w partii Likud obecnego premiera Izraela Benjamina Netanjahu.
Pierwsi przywódcy Izraela, głównie Europejczycy lub Aszkenazyjczycy, mieli paternalistyczną postawę wobec żydowskich imigrantów z arabskojęzycznych krajów Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej. Większość tych imigrantów, znanych jako Żydzi Mizrahi, została wysłana do obozów przejściowych i w większości je opuściła.
Przeczytaj także | Malediwy ogłosiły, że w celu ochrony Palestyny wprowadziły zakaz wjazdu osób posiadających izraelskie paszporty.
Levy zmobilizował pozbawioną praw wyborczych społeczność Mizrahi do władzy w Likudzie pod przywództwem Menachema Begina, wyrywając kontrolę partiom lewicowym po raz pierwszy od założenia kraju.
Podczas swojej kadencji na stanowisku Sekretarza Stanu, począwszy od 1990 r., Levy nawiązał stosunki z wieloma krajami, w tym z Chinami i Związkiem Radzieckim. Był ministrem spraw zagranicznych na konferencji madryckiej w 1991 r., która pomogła w rozpoczęciu izraelsko-palestyńskiego procesu pokojowego, chociaż nie brał w nim udziału.
„Z obozu przejściowego do Białego Domu w Waszyngtonie, do Dumy Państwowej w Moskwie, a następnie do Pałacu Elizejskiego we Francji” – Levy powiedział Haaretz. „We wszystkich tych miejscach los był ze mną, jak te oczy, które czułem, że mi towarzyszyły. Moim wielkim sukcesem jest to, że wielu osobom otworzyłem drogę i stworzyłem rzeczywistość, w której ludzie mogą wykorzystać swój potencjał. Wierzą. Odważmy się i odnieś sukces ,” powiedział.
Levy jest uważany za jednego z najskuteczniejszych ministrów ds. mieszkalnictwa w kraju, kierującego serią zakrojonych na szeroką skalę projektów mieszkaniowych, które pomogły zmodernizować „mabarę”, czyli obozy wymuszenia, w których w pierwszych dziesięcioleciach istnienia stanu przebywali Żydzi Mizrahi.
W 2018 roku otrzymał Nagrodę Izraelską, nagrodę za całokształt twórczości, jedno z najwyższych wyróżnień Izraela. Komisja selekcyjna nazwała Levy’ego „bojownikiem społecznym klas słabych, przywódcą związkowym i przedstawicielem rozwijających się miast i obrzeży kraju”.
Netanjahu powitał w niedzielę Levy’ego, chwaląc człowieka, który „udał się przez życie własnymi rękami”.
„Historia życia Davida Levy’ego, nastolatka, który przybył z Maroka bezpośrednio nad jeziora, a stamtąd do najwyższych władz kraju, jest wybitnym przykładem prawdziwego i inspirującego przywództwa społecznego, które odzwierciedla piękne oblicze Izraela” – dodał. powiedział Prezydent Isaac Herzog.
Levy, z gęstymi siwymi włosami, mógł rządzić każdym pomieszczeniem w bogatym języku francuskim, arabskim i hebrajskim. Nigdy jednak nie opanował angielskiego i pomimo sukcesów w polityce Levy przez całą swoją karierę spotykał się z rasizmem, w tym z izraelskimi mediami, które przedstawiały go w programach satyrycznych obraźliwymi marokańskimi stereotypami.
Levy był ojcem 12 dzieci, w tym syna i córki, którzy służyli w parlamencie. Przez całą swoją karierę polityczną mieszkał w Beit Shean i codziennie podróżował do Tel Awiwu i Jerozolimy. W 2018 roku powiedział ekipie dokumentalnej: „Zdecydowałem, że to tutaj przybyłem, kiedy zeszedłem z łodzi, i tutaj zamierzam się zatrzymać”. (AP)
(To jest nieedytowana i automatycznie wygenerowana historia z kanału Syndicated News, personel LatestLY mógł edytować tekst treści lub nie)
