SAGINAW, Michigan — Jorian Donovan przez cały czas znajdował się na szczycie listy zadań do zrobienia w ramach Memorial Cup, dyrektora generalnego Saginaw Spirit, Dave’a Drinkilla.
Przeprowadził z nim wywiad podczas draftu do OHL i podobało mu się w nim wszystko.
Znał zawodnika, który według niego jest „jednym z najlepszych dwustronnych obrońców w naszej lidze i całej lidze CHL”.
Znał rodzinę — mamę Trie i tatę Sheana, którzy grali w NHL przez 16 lat.
„Wiedział, jakim jest typem osoby”, co zostało potwierdzone podczas rozmowy telefonicznej zeszłego lata z Dave’em Bellem, trenerem Belleville Bulls (z którym Drinkill pracował w Barrie), po tym jak Donovan dołączył do klubu AHL wiosną. .
– Jak się wpasował? – Drinkill zapytał Bella.
„Był bezproblemowy. Wszedł, starsi chłopcy go pokochali, grał niesamowicie dobrze w naszych meczach” – powiedział mu Bell.
Dlatego ciągle dzwonił w tej sprawie do dyrektora generalnego Brantford Bulldogs, Matta Turka. Rozmowy rozpoczęły się latem ubiegłego roku, gdy Saginaw dowiedział się, że będzie gospodarzem Memorial Cup. „Pomyślałem sobie: «To będzie facet, o którego będę cię dręczyć»” – powiedział Drinkill Sportowiec.
Ostatecznie udało się to osiągnąć w ostatecznym terminie handlu OHL, wraz z wysłaniem Drinkilla osiem Projekt wybiera sposób, w jaki Turek ma to osiągnąć, wydając kapitał, który zdobył rok wcześniej, w ramach posunięcia, które wysłało gwiazdę Pavla Mintyukova do Ottawy jako prekursora planów Drinkilla, by już wtedy dopaść Donovana.
Prawie pięć miesięcy później Donovan, wybrany w piątej rundzie Ottawa Senators, grał/grał ponad 25 minut każdego wieczoru w każdym z czterech meczów Spirit Cup. To jego drugi występ w Memorial Cup w ciągu trzech sezonów po zwycięstwie w mistrzostwach OHL w 2022 roku z Hamiltonem.
„Przyszedł i można powiedzieć, że był naszym MVP play-offów” – powiedział Drinkill. „Grał dla nas bardzo dobrze i grał kilka wieczorów, kiedy Zayne (Parekh) był kontuzjowany, grał 33-34 minuty i nawet nie wyglądał, jakby brakowało mu tchu. Fani Ottawy z pewnością mają tam naprawdę dobrych fanów.”
W niedzielę rozegra ostatni mecz w swojej juniorskiej karierze w finale Memorial Cup przeciwko Londynowi. Ma nadzieję, że zakończy się to inaczej niż w 2022 roku, kiedy jego Bulldogs przegrali 6:3 z gospodarzem Saint John Sea Dogs – choć nie miałby nic przeciwko, gdyby gospodarze ponownie wygrali.
Bez względu na to, co się stanie, będzie to kulminacja doskonałej kariery juniora, podczas której już walczył z powołaniem.
Ostatni występ Joriana Donovana w Memorial Cup jest zwieńczeniem doskonałej kariery juniorów, podczas której przeciwstawiał się temu, gdzie został powołany. (Natalie Shaver / Obrazy OHL)
Zapytaj Chrisa Lazarego o pół sezonu, w którym trenował Donovana, a jego oczy się rozszerzą.
Opowiada o dzieciaku, który przyszedł i pomógł swojemu zespołowi oderwać się od telefonów, wprowadzając kostkę Rubika do pokoju i do autobusu.
Mówi o zwycięzcy. W Brantford, gdzie Donovan zdobył 28 punktów w 34 meczach przed transakcją, prowadził grę w przewadze. W Saginaw zgodził się na grę na 200-metrowej dwustronnej pozycji, w której polegano na nim w formacie pięciu na pięciu, aby grać przeciwko najlepszym zawodnikom drużyny przeciwnej, nadal wnosząc swój wkład w ofensywie i schodząc na dalszy plan w grze w przewadze, aby Parekh i Anaheim Ducks są kandydatami na Rodwina Dionicio, być może dwóch najlepszych ofensywnych obrońców w lidze OHL.
„(Wywarł) ogromny wpływ na lód swoją grą i tym, co wnosi jako zawodnik, ale ten dzieciak poza lodem jest wyjątkowy pod każdym względem i, szczerze mówiąc, ma niezwykle zaraźliwą osobowość. Uwielbiam spędzać z nim czas. Uwielbiam przebywać w jego pobliżu. To po prostu taki dobry koleś. Po prostu znajduje sposoby na zjednoczenie chłopaków” – powiedział Lazary. „Bez względu na to, czy wygramy, czy przegramy turniej, wiem na pewno, że kiedy wszystko zostanie powiedziane i zrobione, to będzie facet, czego jest mi trochę smutno, ponieważ prawdopodobnie nigdy więcej nie będę go trenował, ale kochałem każdą minutę z tego.”
Zapytaj Donovana o jego rok, a on kręci głową.
To była rozmycie.
Drugi mocny obóz przygotowawczy (na swoim pierwszym zrobił na nim tak duże wrażenie, że we wrześniu po drafcie podpisał podstawowy kontrakt, co jest rzadkością w przypadku zawodnika wybranego z numerem 136.) i pokazowy mecz przeciwko Toronto Maple Leafs.
Przeprowadzka z Hamilton do Brantford wraz z Bulldogs, wraz z mniejszym lodowiskiem (Bulldogs przenieśli się z First Ontario Center na 17 000 miejsc do Brantford Civic Centre na zaledwie 3000 miejsc) i związanymi z nim nowymi kwaterami.
Zaproszenie na światowy obóz juniorów w Kanadzie w Oakville. Skaleczenie – co było jak „wielki kołek w serce – było, było okropne”. Odebranie telefonu w Nordik Spa na obrzeżach Gatineau w Quebecu i sprint na lotnisko z godziną na lot. Jego rodzice w pośpiechu przynieśli walizkę pełną ubrań brata zamiast jego, które miał nosić przez dwa tygodnie w Göteborgu w Szwecji z drużyną Kanady. Porażka w ćwierćfinale.
Wrócił do Brantford na kilka meczów, ale został sprzedany do Saginaw, miasta, w którym przez trzy lata gry w OHL nie rozegrał ani jednego meczu, w innym kraju, z trzecim zestawem kwater w ciągu roku.
Trzyrundowa faza play-off, obejmująca serię zaciętych walk przeciwko Soo (uśmiecha się z tego powodu) i serię sześciu meczów przeciwko ostatecznym mistrzom OHL z Londynu, co dało Rycerzom najcięższy sprawdzian po sezonie.
Niezwykła przerwa między ich eliminacją a Pucharem Pamięci: „To było dziwne, ponieważ jako zawodnik sezon się skończył, ale jednocześnie pomyślałeś: «Nadal muszę grać dalej». To było najdziwniejsze uczucie przez cały miesiąc. Wszyscy chłopaki mówili o tym, jak dziwnie jest być poza grą, ale wciąż mieć drugie życie, ponieważ w hokeju nigdy się czegoś takiego nie ma.
Kiedy wszystko przedstawia, kręci głową, jakby nie wziął pod uwagę całego zakresu ostatnich dziewięciu miesięcy.
„Więc to było wiele zmian” – powiedział, chichocząc i robiąc pauzę – „ale dobrze radzę sobie ze zmianami i było fajnie”.
Przez całą tę zmianę Lazary i Drinkill powiedzieli, że nigdy nie słyszeli żadnego pisku z Donovana ani jego obozu.
„Każdego dnia pojawia się z dobrym nastawieniem, jest dobrym członkiem zespołu i chce po prostu być lepszy w swojej grze i być częścią zwycięskiej drużyny” – powiedział Lazary.
Pomimo kosztów nabycia go Drinkill powiedział, że był dokładnie tym, czego oczekiwali od pierwszego dnia.
Na lodzie był „po prostu dwustronnym obrońcą, który może stworzyć dla ciebie trochę ataku, ale może też odgrywać rolę zamykającą i odgrywać ważne minuty. Trudny. Fizyczny. To taki kompletny pakiet.”
Poza lodem od samego początku nadawał ton sali gimnastycznej, która jest przeszklona po drugiej stronie korytarza od biura Drinkilla. Po zakończeniu kariery hokejowej Donovan pragnie zostać osobistym trenerem. Kiedyś lubił biegać — w szkole średniej biegał na 5 km w OFSAA — ale próbował ograniczyć ćwiczenia cardio, ponieważ nie mógł utrzymać wagi podczas biegania.
„Zawsze tam jest” – powiedział Drinkill. „Rozumie, jak dbać o swoje ciało, co w nim umieścić, ochłonięcie, rolowanie, rozciąganie. Robi to wszystko jak profesjonalista. Ma 180 cm wzrostu, jeśli nie więcej, i jest dużym, silnym i grubym dzieckiem. …Zapominam, jaki on jest naprawdę duży, dopóki nie stoisz obok niego. Ma profesjonalną budowę wynikającą z przebywania na siłowni i wie, jak sobie radzić. (I) Wartości niematerialne odbijają się na naszych młodszych chłopakach. To „Jorian to juniorski zawodnik świata, został wybrany w drafcie, podpisał kontrakt, spójrz, co robi po meczu, spójrz, co je podczas posiłku drużynowego, właśnie to muszę zrobić”. Jego styl przywództwa jest fenomenalny.”
W niedzielę Jorian Donovan rozegra ostatni mecz w swojej juniorskiej karierze w finale Memorial Cup przeciwko Londynowi. (Natalie Shaver / Obrazy OHL)
Chociaż był z Spiritem tylko przez krótki czas, Drinkill powiedział: „To będzie facet, za którym naprawdę będziemy tęsknić”.
„Kiedy jego kariera zakończy się tutaj po Memorial Cup i przejdzie na zawodowstwo, z pewnością wywrze wpływ na organizację i wiem, że wywarł to również w Brantford” – powiedział Drinkill przed turniejem. „Myślę, że naprawdę szybko przekona każdego trenera, który będzie go trenował przez całą karierę zawodową”.
W miarę postępów po drafcie jego kontakt z senatorami w zakresie rozwoju również był znajomą twarzą: jego tatą. Shean zakończył karierę w NHL grając przez trzy sezony w Ottawie i przez prawie dekadę pracował nad rozwojem zawodników dla drużyny Senators. Jorian nosi numer 75 na cześć roku urodzenia taty. Urodził się w Calgary, kiedy Shean grał w finale Pucharu Stanleya dla drużyny Calgary Flames, a Shean podpisał kontrakt z Ottawą, gdy miał 3 lata, po tym jak mieszkali w Szwajcarii podczas lokautu. Ottawa jest w domu i grał w drobnego hokeja w Kemptville i Kanata w Ontario, ale Shean trenował go przez cały rok draftu do OHL.
„Zawsze był w pobliżu i nawet jestem do tego przyzwyczajony. … Zawsze był dobry, gdy byliśmy na lodowisku, zawsze załatwiano sprawy służbowe, a kiedy wracaliśmy do domu, byliśmy rodziną” – powiedział Donovan. „W pewnym sensie daje ci prawdziwe rady, których harcerze mogą nie chcieć powiedzieć. Daje mi to, czego potrzebuję, a mając tatę, który wie to, co wie i który jest przy tobie, wie, że gram lepiej niż ktokolwiek inny i, szczerze mówiąc, prawdopodobnie lepiej ode mnie.
Ponieważ jest lokalny, współpracuje z zespołem ds. rozwoju Senators również poza sezonem, zamiast korzystać z prywatnych umiejętności lub trenera jazdy na łyżwach lub siły. Pod ich czujnym okiem próbował zmienić sposób, w jaki gra – uprościć.
„Myślę, że kiedy wszedłem do ligi, jako młody zawodnik zawsze byłem bardzo ofensywny, chciałem skakać wszędzie i robić wszystko” – powiedział Donovan. Teraz lepiej grać silną defensywę, być po prostu prostszym i bardziej niezawodnym. ”
Ale choć jest podekscytowany możliwością zrobienia kolejnego kroku i przejścia na zawodowstwo w przyszłym sezonie, zamknięcie młodszego rozdziału w jego karierze – i życiu – jest trudne.
„To dziwne uczucie, ponieważ za każdym razem, gdy wracasz z offseason, myślisz: „Mam tych samych przyjaciół i ludzi, do których mogę wrócić”, ale teraz pojawia się to uczucie: „Będę miał zupełnie inny zespołu i większości chłopaków, których tak naprawdę jeszcze nie znam” – powiedział Donovan. „To będzie zupełnie inny klimat, inna liga i zupełnie inne doświadczenie. To jednak ekscytujące.
(Zdjęcie górne: Natalie Shaver / OHL Images)
