Należymy

Na swoim nowym albumie Ahmed Gallab, urodzony w Sudanie i mieszkający w Nowym Jorku multiinstrumentalista stojący za Sinkane, ucieleśnia poczucie głębokiego bólu i wielkiej radości, które napędzają brzmienie Black Liberation. Od najwcześniejszych duchowości do pierwsze piosenki o prawach obywatelskichod podnoszącej na duchu mocy gospel po oczyszczającą energię funku, czarna muzyka rezonuje z tą głęboką dwoistością, służąc jako podstawowe narzędzie oporu – głośnej, dumnej odmowy spełnienia oczekiwań świata, który pragnie ucisku. NA Należymy, Sinkane podtrzymuje to dziedzictwo, przełamując ograniczenia z rewolucyjnym entuzjazmem. Fakt, że tak wiele hymnów na rzecz praw obywatelskich pozostaje dziś tak samo aktualnych jak w latach 60. XX wieku, może być powodem do smutku, ale Gallab postanawia celebrować piękno tej walki – przede wszystkim rolę społeczności i wspólnoty w jej napędzaniu.

Wszystkie albumy Sinkane’a emanują pozytywną energią, począwszy od skąpanych w słońcu i przewiewnych rytmach Mars (2012) i Znacząca miłość (2014), który czerpie z sudańskiego popu, funku z lat 70. i elektroniki, aby nadać kształt pozbawionemu granic brzmieniu, które zdefiniowało Sinkane. Gallab skupił się jeszcze bardziej Życie i życie (2017), głębiej angażując się w problemy nurtujące go otaczający go świat; na 2019 rok Zdezorientowany, zgłębiał swoją tożsamość i złożoność dorastania jako „osoba z zewnątrz”, powtarzając przesłania nadziei i jedności. Tematycznie zatem Należymy nie jest wielkim odejściem. Jednak wydaje się, że jest zakorzeniony w sposób, w jaki poprzednie albumy Sinkane nie były, a impreza na dachu była mniej radosna, a bardziej radykalna i transformująca. Otwieracz „Come Together” przedstawia główny temat, zachęcając tych, którzy czują, że nie należą, aby zrobili tak, jak sugeruje tytuł. „Więcej niż suma części/Jest lepsze życie” – Gallab przekrzykuje falę wznoszących się syntezatorów, podczas gdy słowo „Afryka” rozbrzmiewa automatycznym przeciągnięciem, przekształcając utwór w panafrykańską piosenkę w stylu George’a Clintona hymn.

Należymy to jak dotąd najbardziej wspólny album Sinkane, na którym gościli takie sławy, jak wokalista soulowy Bilal i nieżyjący już multiinstrumentalista jazzowy Casey Benjamin. Gallab stwierdził w oświadczeniu, że szczególnie czerpie z „specyficznego rodzaju czarnej społeczności muzycznej” skupionej wokół Nowego Jorku. Wielu znanych wokalistów, jak np Ifedayo Gatlinga (z Podróżnicy Ewangelii z Harlemu), Tru Osborne’aI GRUBY, mają korzenie w ewangelii. Utwór tytułowy, którego współautorem jest Gallab i Amanda Khiri, przekazuje transcendentną radość czarnej muzyki kościelnej poprzez wokale wzywające i reagujące oraz wstrząsający występ STOUT. Razem oferują p-funkową ekstrawagancję, wezwanie do wolności i kilka słów zapożyczonych od Alexandra Pope’a: „Bądź sobą, uwolnij swój umysł / Błądzić jest rzeczą ludzką / Przebaczać bosko”.



Zrodlo

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here