Anglia 2 Belgia 2: Mainoo i Toney błyszczą – ale dokąd to zmierza z Southgate?

26 March 2024

Anglia cieszyła się na Wembley niemal idealnym bilansem pod wodzą Garetha Southgate’a – aż do ostatnich czterech dni.

Jednak po sobotniej porażce 1:0 z Brazylią, kontuzjowana drużyna Southgate zdołała przynajmniej uniknąć kolejnej porażki z Belgią dzięki wyrównującemu strzeleniu Jude Bellingham w ostatnim tchnieniu, właśnie wtedy, gdy wydawało się, że indywidualne błędy Jordana Pickforda i Lewisa Dunka były fatalne. będzie ich to kosztować.

Anglii pozostały tylko dwa mecze przed Euro 2024, na którym powszechnie oczekuje się, że utalentowany młody skład Southgate zmierzy się z wyzwaniem.

Więc gdzie ich to pozostawia? A kto miał noce do zapamiętania (i zapomnienia)? Nasi eksperci analizują najważniejsze tematy rozmów.

Czy w Anglii było aż tak źle?

Naturalnie część głosów krytycznych wobec Southgate uzna te dwa mecze towarzyskie – jedną porażkę i jeden remis w końcówce – jako krok wstecz i znak, że zespół znajduje się w stagnacji w najgorszym możliwym momencie przed Euro.

Ale to wydaje się niesprawiedliwe. Po pierwsze dlatego, że jest to drużyna Anglii wyniszczona kontuzjami, zmuszona do wystawienia drużyn, które za trzy miesiące nie będą przypominały tej, którą zobaczymy w Niemczech. Nawet tutaj John Stones został zmuszony do gry po niecałych 10 minutach gry, co jeszcze bardziej pokrzyżowało plany Southgate.

Oczekuje się, że tego lata Gareth Southgate dokona wielkich rzeczy (Michael Regan – FA/The FA via Getty Images)

Ale także dlatego, że był to bardzo imponujący występ, znacznie lepszy niż ten, który widzieliśmy w sobotnim meczu z Brazylią. Anglia naciskała wysoko, dobrze atakowała i przez cały czas stwarzała okazje.

Zespół wyglądał na lepiej zbilansowanego niż w sobotę i silniejszy po zmianach personalnych: Kobbie Mainoo lepiej posługiwał się piłką niż Conor Gallagher, Ivan Toney był bardziej punktem odniesienia niż Ollie Watkins, Jarrod Bowen był bardziej przenikliwy niż Anthony Gordon.

W końcówce uratowali remis dzięki Jude Bellingham, a innego dnia stworzone przez nich szanse zadecydowałyby o zdobyciu wielu goli. Często wygrywali międzynarodowe mecze towarzyskie i byli mniej przekonujący.

Jacka Pitta Brooke’a

Czy Dunk zagrał samego siebie poza rywalizacją?

Wydaje się bardziej pewne niż kiedykolwiek, że początkową parą środkowych obrońców Anglii w Niemczech będą John Stones i Harry Maguire, co będzie czwartym dużym turniejem z rzędu.

Nadal jednak istnieją znaki zapytania co do tego, którzy inni środkowi obrońcy pójdą z nimi. Marc Guehi, który równie dobrze mógł być następny w kolejce, jest obecnie kontuzjowany i przegapił przerwę.

Następny w kolejce jest prawdopodobnie Lewis Dunk, który zaczął tutaj przeciwko Belgii. Walczył jednak, pokonany przez Romelu Lukaku przy zdobyciu drugiego gola dla Belgii, w sposób przypominający belgijski napastnik obezwładnił go, zdobywając gola dla Romy przeciwko Brighton w niedawnym meczu Ligi Europy na Stadio Olimpico.

Dunk pierwszy dociera do odbijającej się piłki, ale Lukaku rusza w pościg…

Pod naciskiem Lukaku Dunk kładzie się na ziemi, próbując się oczyścić, ale strasznie źle to ocenia…

Lukaku ma czas i przestrzeń, aby zebrać wolną piłkę, a następnie podać doskonałe podanie do Youri Tielemansa i zdobyć bramkę.

W sobotnim meczu przeciwko Brazylii Dunk stracił Endricka, który strzelił zwycięskiego gola dla Brazylii w końcówce. I chociaż są to tylko krótkie momenty w meczach z elitarnymi przeciwnikami, są to momenty, które mogą zadecydować o przyszłości międzynarodowej.

To wcale nie była zła przerwa dla Ezriego Konsy i Joe Gomeza, którzy obaj mogą grać zarówno na bocznym obrońcy, jak i na środkowym obrońcy, i którzy wyszli z tych meczów bez szwanku. Może jest teraz trochę bardziej prawdopodobne, że znajdą się w samolocie do Niemiec.

Jacka Pitta-Brooke’a

Jak dobry był Mainoo?

Jeśli kiedykolwiek Kobbie Mainoo denerwował się startem w seniorskiej reprezentacji w wieku zaledwie 18 lat, nie okazywał tego po sobie.

18-latek cały czas szukał piłki i starał się poprowadzić Anglię do przodu ze środka pola. Jeśli ktoś myślał, że jego rola będzie bardziej wycofana, gdy zasiądzie u boku Declana Rice’a na środku pomocy, był w błędzie. Mainoo regularnie zajmował pozycje w bloku Belgii lub wbiegał do kanału, rozciągając pomoc przeciwnika.

Kobbie Mainoo czuł się jak u siebie w reprezentacji Anglii (Julian Finney/Getty Images)

Kiedy Anglia potrzebowała iskry, aby wrócić do gry, to Mainoo jej dostarczył. Zamiast wykonać proste podanie prosto w środek belgijskiej połowy, rozejrzał się po boisku, opuścił ramię i zmienił tempo gry, wbijając piłkę do Jude Bellingham, którego podanie do Ivana Toneya doprowadziło Anglię do wyrównania.

To był temat wieczoru Mainoo — odważna, przenikliwa sztuka, która miała skierować się we właściwym kierunku. Ponieważ Bellingham i Phil Foden byli najbardziej technicznymi zawodnikami na boisku w Anglii, było widać, jak bardzo Bellingham i Phil Foden czerpali przyjemność z gry z kimś, kto nadaje na ich twórczych falach.

Jasne, może to być spotkanie towarzyskie, ale z pewnością była to dobrze wykonana praca tego wieczoru – a Mainoo mógł właśnie przejść przesłuchanie, aby zapewnić sobie miejsce w samolocie do Niemiec tego lata.

Marka Careya

Czy Toney postawił na swoim roszczenie o euro?

Chociaż Ivan Toney odsiedział osiem miesięcy zawieszenia za złamanie zasad Związku Piłki Nożnej dotyczących zakładów, w wielu wywiadach wspominał, że jest zdeterminowany, aby włamać się do kadry Anglii na Mistrzostwa Europy. Niewiele zabrakło mu do wyjazdu na Puchar Świata i nie chce, aby historia się powtórzyła.

Napastnik Brentford zwiększył swoje szanse na grę w Niemczech tego lata dzięki znakomitemu występowi przeciwko Belgii. 28-latek miał swój debiut w reprezentacji Anglii i przepuścił świetną okazję do zdobycia gola w pierwszych 30 sekundach, w 17. minucie zdobył i wykorzystał rzut karny.

Ivan Toney wygrywa rzut karny po faulu Jana Vertonghena, który następnie wykorzystał (Julian Finney/Getty Images)

Mimo wszystko to jego wszechstronny występ zrobi wrażenie na Garethu Southgate, szczególnie w momentach, gdy mądrze współpracował z Kobbie Mainoo, Philem Fodenem i Jude Bellingham.

W jednym z przykładów Toney podał piłkę do Mainoo i przyjął ją z powrotem, po czym wykonał idealnie wyważone podanie w przestrzeń dla pomocnika, a ruch zakończył się strzałem Bellinghama z krawędzi pola karnego. Zdolność Toneya do włączania innych do gry oznacza, że nawet gdy walczy o szanse, nadal pozytywnie wpływa na grę.

Jeśli Ollie Watkins miał problemy podczas przesłuchania, aby zostać zastępcą Harry’ego Kane’a w przegranym 1:0 meczu z Brazylią, Toney pokazał wszystkim, że należy do tego poziomu. Watkins przez cały sezon jest w wyjątkowej formie dla Aston Villi, ale na razie wydaje się, że Toney ma przewagę.

Jay’a Harrisa

Czy trivela Lukaku była dowodem na to, że nadal jest elitarną siłą?

Po powrocie do Anglii Romelu Lukaku mógł poczuć, że ma coś do udowodnienia.

Było wiele dobrych chwil podczas jego występów w Chelsea, West Bromwich Albion, Evertonie i Manchesterze United, ale okoliczności, w jakich opuścił zachodni Londyn, wskazywały na ogólnie rozczarowujący spadek.

Jeśli komukolwiek na Wembley potrzebne było przypomnienie jego jakości, wystarczyło spojrzeć tylko na drugiego gola Belgii. Niepokojący bieg, który wprawił Lewisa Dunka w panikę i popełnił fatalny błąd, to jedno, ale to, co zrobił później Lukaku, zapierało dech w piersiach: wyrównanie Dunka i znalezienie nadbiegającego Tielemansa po pysznym trivelowym podaniu, z pomocnikiem główkującym w drugiej sekundzie cel gry.

Kolejny błąd Anglii i Tielemansa wykorzystuje w pełni 🫣#TrzyLwy | #ENGBEL pic.twitter.com/jGZjemOeZx

— Kanał 4 Sport (@C4Sport) 26 marca 2024 r

Prawdę mówiąc, stał się on czymś w rodzaju znaku firmowego Lukaku, który podobny trik wykonał dla Interu Mediolan przeciwko Slavii Praga w Lidze Mistrzów w 2019 roku oraz dla Evertonu przeciwko Sunderlandowi w 2015 roku.

Jednym ruchem lewej stopy Lukaku cofnął lata i przypomniał angielskiej publiczności o swojej jakości.

Marka Careya